محبوب‌ترین تالاب ایذه کدام است؟

سلام نو _ سرویس گردشگری: تالاب میانگران یکی از تالاب‌های مطرح کشور و جاهای دیدنی ایذه به‌ شمار می‌رود و با مساحتی متغیر (حدود ۲۴۰۰ هکتار) در جنوب‌ غربی کوهپایه زاگرس و در فاصله ۱.۵ کیلومتری شهر ایذه قرار دارد.

در بهمن ماه سال ۱۳۸۹، این تالاب به‌عنوان پناهگاه حیات وحش میانگران به تایید سازمان محیط زیست کشور رسید.

منبع تغذیه تالاب از هیچ رودخانه‌ای نیست و با نزولات جوی، آب‌های ناشی از آب شدن برف‌های ارتفاعات منطقه و حتی بخشی از فاضلاب‌های شهری پر می‌شود.

پوشش گیاهی تالاب را نی، خارشتر، یونجه، شنبلیله، گیاهان محلی همچون شتی، پاوکده و گیاهان مرتعی تشکیل می‌دهند.

از جانوران ساکن در منطقه نیز می‌توان به تنجه، آنقوت، اردک نوک‌پهن، سرسبز، خوتکا، اردک مرمری، اردک سرسفید، غازپیشانی سفید کوچک، فلامینگو، گاو چرانک، لک لک سفید، لک لک سیاه، باکلان و حواصیل خاکستری اشاره کرد.

حضور جاذبه‌های تاریخی متعددی از دوران حکومت ایلامیان همچون کول فرح، راسوند، خنگ اژدر، اشکفت سلمان و قلعه کژدم نیز بر اهمیت منطقه افزوده است.

تالاب میانگران؛ محبوب‌ترین تالاب ایذه

ایذه یکی از شهرهای بختیاری‌نشین استان خوزستان است که به همراه دِهدِز، آخرین شهرهای خوزستان پیش از ورود به استان چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شوند.

این شهر دیدنی‌های تاریخی و طبیعی زیادی دارد که اگر فرصت کافی داشته باشید برای دیدن آن‌ها باید حداقل دو روز را در برنامه سفر خود پیش‌بینی کنید.

تالاب‌ میانگَران به عنوان یکی از جاذبه‌های طبیعی ایذه‌ شناخته می‌شود که در شمال شهر واقع شده است و فاصله‌ی چندانی تا شهر ندارد.

از میدان جهاد ایذه تا تالاب حدود ۱۱ کیلومتر فاصله‌ است و با کمتر از ۱۵ دقیقه رانندگی می‌توان به کرانه تالاب رسید.

مسیر حرکت از جاده‌ی ایذه به دهدز است، یعنی همان جاده‌ای‌ که از محوطه‌ی تاریخی کول فرح می‌گذرد.

شما می‌توانید با انتخاب این مسیر، پس از بازدید از سایت تاریخی و بسیار ارزشمند کول‌فرح راهی تالاب شوید.

مسیر دیگری که می‌توانید انتخاب کنید، جاده‌ی روستای پَرچِستان است.

هر دو مسیر در نهایت به روستای فارم و بعد تالاب می‌رسند که از لحاظ زمانی تفاوت چندانی با هم ندارند. فاصله‌ی تالاب میانگران تا اهواز حدود ۲۰۰ کیلومتر است.

مساحت تالاب میانگران عدد ثابتی ندارد. چراکه آب آن از رودخانه تامین نمی‌شود و به میزان بارش و آب شدن برف روی کوه‌ها بستگی دارد.

میانگین مساحت تالاب ۲۵۰۰ هکتار است.

گونه‌های جانوری متنوعی در حوالی تالاب زندگی می‌کنند که از آن جمله می‌توان به پرندگانی‌ مانند اردک نوک پهن، خوتکا، فلامینگو، تنجه یا عروس مرغابی، آنقوت، گاوچرانک، لک‌لک، حواصیل خاکستری و باکلان اشاره کرد.

البته در نیمه دوم سال و با سرد شدن هوای نواحی شمالی و شروع کوچ پرندگان مهاجر، تعداد گونه‌های پرندگان تالاب افزایش پیدا می‌کند و گونه‌های نادری چون اردک مرمری، غاز پیشانی سفید کوچک و اردک سرسفید نیز در میانگران دیده می‌شوند.

پوشش گیاهی این منطقه بیشتر از نی تیره‌ی لوئی، خار شتر، شنبلیله، گرامینه، یونجه و گیاهان محلی دیگر است.

تالاب میانگران ایذه به تعدادی از جاذبه‌های تاریخی ایذه نزدیک است که بعضی از دوره‌ی ایلامی به‌جا مانده‌اند؛ مانند خونگ اژدر، کول فرح، اشکفت سلمان، قلعه کژدم و روستاهای قدیمی مانند پرچستان. بنابراین، قابلیت تبدیل شدن به یکی از قطب‌های گردشگری را دارد.

در سال‌های اخیر ورود فاضلاب شهری به تالاب، زندگی جانوران را به‌خطر انداخته است.

از طرف دیگر، کاهش بارندگی‌ها از میزان آب تالاب تا حد زیادی کاسته است و این موارد تهدید جدی برای حیات تالاب و ساکنان روستاهای اطراف آن محسوب می‌شود.

ویژگی‌های جالب تالاب میانگران

بسیاری از گردشگران و مسافران هنگامی که از سمت اهواز، باغملک یا شهرکرد ،اصفهان تصمیم به ورود به شهر ایذه دارند با دشتی سرسبز و پر آب در مقابل خود مواجه می شوند که همان تالاب میانگران است.

در کنار این تالاب جاده ایذه – شهرکرد- اصفهان قرار دارد که تالاب فصلی بندون گاهی نمایان می شود.

این تالاب به نام‌ های پرچستان (گورویی و اورک شالو)، شیخان، فاروم (قلعه گژدم) و منقار نیز نامیده می شود.

این جاذبه طبیعی علاوه بر آنکه تالاب محسوب می شود در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ به عنوان پناهگاه حیات وحش میانگران به تائید سازمان محیط زیست کشور رسید.

پوشش گیاهی
منبع تغذیه تالاب از هیچ رودخانه ای نیست و به همین دلیل نزولات جوی و آب‌های ناشی از آب شدن برف‌های ارتفاعات منطقه و حتی بخشی از فاضلاب های شهری به این تالاب میریزد.

نی، گیاهان مرتعی، خارشتر، انواع یونجه و شنبلیله و نوعی از گیاهان محلی به نام‌های شتی و پاوکده از پوشش گیاهی غالب در تالاب محسوب می شوند.

ویژگی جانوری
یکی از مخاطراتی که حیات این تالاب و زیستگاه پرندگانی همچون اردک نوک پهن، خوتکا، فلامینگو، لک لک سفید و سیاه، لک لک سرحنایی، و حواصیل خاکستری و حتی گونه‌های جانوری مهم و کم‌یاب تالاب مثل اردک مرمری، اردک سرسفید و غاز پیشانی سفید را به خطر می اندازد خشک شدن پی در پی تالاب و افزودن آن به اراضی کشاورزی، ورود فاضلاب و پساب‌های اراضی کشاورزی و از همه مهمتر تصمیم به برداشت آب در طرحی به نام آبیاری اراضی اطراف تالاب میانگران است.

شرایط اقلیمی
پرباران ‌ترین ماه سال در این تالاب دی ماه و کم باران‌ ترین آن از اواخر خرداد تا اواسط مهرماه بوده، میانگین تبخیر ماهیانه ۱۷۳میلیمتر، حداقل رطوبت نسبی ۲۵ درصد است.

هوای منطقه معمولا در فصل تابستان همراه با شرجی و در زمستانها سرد است به گونه‌ ای که در پاره‌ ای از موارد ارتفاعات اطراف آن از برف پوشیده می‌ شود.

مصرف بی‌رویه آب از این تالاب در سال ۱۳۷۶ منجر به خشک شدن طبیعت باستانی این تالاب و حمله میلیون‌ها قورباغه به شهر ایذه شد.