سلام نو _ سرویس گردشگری: آبشار آب پری شباهت زیادی به آبشارهایی که همیشه دیده‌اید ندارد. این آبشار از چشمه‌ای در بالادست سرچشمه می‌گیرد و از میان سنگ‌هایی که در اثر رانش زمین به پائین افتاده‌اند، راه خود را باز کرده و مانند رودی جریان دارد. سنگ‌های کف آبشار و پوشش گیاهی اطراف آن، با آبی که روان است، یکی از زیباترین جلوه‌های طبیعت را پدید آورده که فراموش‌شدنی نیست. فرقی نمی‌کند در چه فصلی به دیدن آبشار زیبای پری او می‌روید. در هر فصلی به دیدار شگفتی‌های طبیعت ایران رفتید، یادتان باشد با پاسداری از طبیعت و رها نکردن زباله‌های خود در آن، این گنجینه‌های ارزشمند را برای آیندگان حفظ کنید.
آب‌پری؛ آبشاری جذاب‌تر در شمال ایران
منطقه آب پری که از جاهای دیدنی نور محسوب می‌شود، آبشاری به همین نام را در دل خود جای داده است. در آب پری درختان با فاصله کمی از یکدیگر روییده‌اند و بیشتر مناطق بکر و دست نخورده مانده‌اند. این ناحیه همسایه «کجور» و «یوش» است.
آبشار آب پری در کناره جاده قرار گرفته است. این آبشار، شباهت چندانی به آبشار ندارد؛ زیرا قسمتی از سنگ‌های کوه در اثر رانش زمین در شیب تند کوه جمع شده‌اند و آب کمی از لابه‌لای این سنگ‌ها در جریان است. گردشگران پرشماری در روزهای تعطیل به این محل می‌آیند. اختلاف درجه حرارت این ناحیه با هوای شهر رویان تقریبا ۱۰ درجه سانتی‌گراد است. درختان جنگلی در مناطق کم ارتفاع‌تر و درختان کاج در نقاط بلندتر دیده می‌شوند.
از هر سو که به دیدن آبشار آب پری رویان بروید، باید از جاده‌های اطراف آن گذر کنید. جاده‌هایی سرسبز و مارپیچ که گذشتن از آنها روح و جان انسان را تازه می‌کند. جاده‌هایی با درختان بلند کاج و افرا در دو طرف جاده که شما را از سروصدای زندگی روزمره و شلوغ شهری جدا می‌کند و به منطقه مه‌آلود و جنگلی آب پری می‌رساند.
دانستن یک نکته شاید برای شما هم جالب باشد و آن اینکه نام این منطقه ریشه در افسانه‌ای قدیمی دارد. بومی‌های منطقه اعتقاد داشتند، زمانی در این منطقه جن و پری زندگی می‌کرده و به همین دلیل آن را پری او می‌نامیدند که به معنای آب پری است.
آبشار آب پری یک بنای تاریخی نیست که در دل منطقه‌ای کویری ساخته شده باشد. این آبشار جزئی از طبیعتی باشکوه است که در دل منطقه‌ای جنگلی قرار گرفته و هر گوشه آن روح‌بخش و جان‌افزا است. دیدن این آبشار بهانه‌ای برای دیدن جنگل‌های سبز مازندران و لذت بردن از هوا و منظره‌های زیبای آنجا است.
در دیدار از آبشار آب پری هرچه به سمت بالای جاده می‌روید، خیابان‌ها خلوت‌تر و دنج‌تر، و هوا خنک‌تر و لذت‌بخش‌تر می‌شود. وقتی از غوغای شهر و خودروهای شهری دور شدید، همان‌طور که هوای مرطوب معطر به بوی گیاهان را تنفس می‌کنید، دقیقه‌ای سکوت کنید و به صدای طبیعت و پرندگان گوش دهید. درختان بلند دوسوی جاده رویان به آب پری و پیچ‌وخم جاده آن نیز تصویری از این طبیعت زیبا را در ذهن شما ماندگار خواهد کرد.
فضای آب پری برای کسانی که اهل کمپینگ و پیک‌نیک هستند هم مناسب چادر زدن و ساعت‌ها یا شبی را در آنجا سپری کردن است. دلیل دیگری برای رفتن به این منطقه بی‌همتا، عکاسی از آن است. هر گوشه‌ای از طبیعت زیبای آب پری می‌تواند سوژه عکاسان حرفه‌ای و آماتور قرار گیرد.
در نزدیکی آبشار آب پری رویان دکه‌های مواد خوراکی مانند آش، نان محلی، چای و خوراکی‌های دیگر وجود دارد که می‌توانید با خوردن و نوشیدن آنچه دوست دارید، قوایی هم تازه کنید.
محل قرارگیری آبشار تماشایی آب پری
آبشار آب پری از جاهای دیدنی استان مازندران است و در فاصله پنج کیلومتری نور، در نزدیکی رویان قرار دارد.
اگر از چالوس، تقریبا ۵۰ کیلومتر به‌سمت شرق برویم، پس از گذر از نوشهر و پارک جنگلی سیسنگان به شهری به نام «رویان» می‌رسیم که نام قدیمی‌اش «علمده» بوده است. پس از رسیدن به شهر، خود را به بازار اصلی رویان برسانید و در خیابان مقابل آن، یعنی خیابان شهدا بپیچید. بعد از اولین چهارراه، مسیر مستقیم را ادامه دهید تا وارد جاده رویان-بلده شوید. در مسیر پرپیچ گلندرود، ۱۳ کیلومتر پیش برانید تا آبشار را در سمت چپ جاده ببینید. در این مسیر از روستاهای حسین آباد، علم ده، تاشکوه و شهرک سرودشت خواهید گذشت تا به جنگل‌های رویان برسید. از ابتدای جنگل تا آبشار آب پری، حدود پنج دقیقه فاصله است.
جاده آب‌پری هم‌عرض جاده چالوس است؛ اما اطرافش، آن‌قدر فضای صاف و باز برای اطراق وجود دارد که هر گردشگری به‌راحتی می‌تواند گوشه دنجی برای خودش پیدا کند. این آبشار در حقیقت بهانه‌ای است برای لذت از هوای کوهستان و مناظر زیبای منطقه.
هرچه جاده را بالاتر می‌رویم، مناظر زیباتر، هوا خنک‌تر، تعداد ماشین‌ها کمتر و شمار منظره‌های بکر بیشتر می‌شود. اینجا سکوت مطلق حکم‌فرما است. شاید اگر چند دقیقه با دقت گوش دهیم، بتوانیم صدای واقعی جنگل را بشنویم؛ چهچهه پرندگان، صدای دارکوب و گله‌ای که در دشت‌های دورتر مشغول چرا است.
نظرات