سلام نو _ سرویس گردشگری: قزوین امروزی، به لطف داشتن پیشینه‌ای به درازای تاریخ بلندبالای کشورمان، بیشترین تعداد ابنیه باستانی این سرزمین را در دل خود جای داده است. این اماکن عتیق و دیرینه در حقیقت یادگارهای گران‌بهایی هستند که سرگذشت پرفرازونشیب چند هزارساله این شهر تاریخی را در طرح و نقش فریبنده و افسونگرشان ترسیم کرده و به منصه ظهور دیدگان شیفتگان هنر ناب معماری ایرانی گذاشته‌اند. در همین راستا در ادامه به تعدادی از بناهای تاریخی و جذاب قزوین می‌پردازیم.
بناهای تاریخی و دیدنی قزوین
حمام قجر
حمام قجر یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین گرمابه‌های قزوین است که در سال ۱۰۵۷ هجری قمری، امیر گونه خان قاجار قزوینی، از سرداران شاه عباس صفوی آن را ساخت و در ابتدا آن را «حمام شاهی» می‌نامیدند. این حمام مساحتی حدود ۱۰۴۵ متر مربع دارد و از سه بخش اصلی سربینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است.
قسمت زنانه و مردانه‌ی این حمام مجزا است. در اصلی حمام به سمت جنوب است و با راه‌پله‌های مارپیچ به سربینه منتهی می‌شود. سربینه بزرگ گرمابه، با حوضی زیبا در وسط آن، ۶ شاه‌نشین و طاق نما را در پلانی هشت ضلعی با راهرویی به گرمخانه پیوند می‌دهد.
در سال ۱۳۷۹، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری این بنای تاریخی را خریداری کرد و شهرداری قزوین مدیریت سازمان نوسازی و بهسازی هزینه مرمت آن را به عهده گرفتند. امروزه این حمام را به موزه مردم‌شناسی (در سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل) تبدیل کرده‌اند. این اثر در ۱۱ مردادماه ۱۳۸۴، با شماره ۱۲۶۰۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
کلیسای کانتور
کلیسای کانتور قزوین، کوچک‌ترین کلیسای ارتدکس ایران و سومین کلیسای کوچک جهان است. کانتو در زبان روسی به معنی مقر یا مرکز است. این کلیسا در زمان استغال ایران به دست روس‌ها، در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شد و با نام «برج ناقوس» نیز شناخته می‌شود. ورودی این کلیسا در ضلع غربی آن قرار دارد که شامل فضای ورودی با سقف شیب‌دار و درب ورودی می‌شود.
با ورود به حیاط کلیسا، دو سنگ قبر می‌بینید که یکی متعلق به یک خلبان روس و دیگری مربوط به یک مهندس روس است که در ایران فوت شده بودند. گفته می‌شود صاحب این بنا فردی به نام استاد حسین معمار بود که بعدها با نام حسین کانتور معروف شد.
زیر گنبد کلیسا نیز صلیبی نصب شده که نماد مسیحیان ارتدکس است که یک خط مورب هم روی آن قرار دارد.
مسجد جامع قزوین
مسجد جامع قزوین که با نام‌های مسجد جامع عتیق و مسجد جامع کبیر نیز شناخته می‌شود، از بزرگترین مساجد ایران است که گفته می‌شود قدیمی‌ترین مسجد جامع ساخته شده در ایران نیز به شمار می‌رود. بنای نخست این مسجد روی آتشکده‌ای از دوران ساسانیان، به سبک چهار ایوانی ساخته شد. آتشکده در بخش ایوان جنوبی مسجد فعلی بوده است. هارون‌الرشید در سال ۱۹۲ هجری دستور ساخت این مسجد را صادر کرد؛ در جریان حمله مغول‌ها به ایران، بخشی از مسجد جامع تخریب شد؛ اما خیلی زود آن را مرمت کردند.
در مسجد جامع قزوین، شاهد آثار معماری چند دوره مختلف هستیم؛ قدیمی‌ترین بخش آن متعلق به سده دوم اسلامی است. در دوران صفویه، ایوان‌ها بازسازی شد، اما ایوان شرقی در دوران قاجار مرمت شده است. در سال ۵۰۰ هجری قمری نیز به دستور امیر خمارتاش ابن عبدالله عمادی، وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی، در ضلع جنوبی مسجد مقصوره خمارتاشی ساخته شد.
در اردیبهشت ۱۳۹۲، مناره غربی مسجد مرمت شد و در شبستان غربی، موزه‌ی سنگ و سفال شروع به کار کرد. مسجد جامع قزوین در ۱۵ دی‌ماه ۱۳۱۰، با شماره ۱۲۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
بناهای خاص در قزوین
بازار قزوین
بازارها از گذشته تا کنون، قلب تپنده هر شهر بوده‌اند؛ جایی که شریان‌های اقتصادی شهرها را به هم می‌رساند. با وجود اینکه امروزه در تمامی شهرها، بازارها جای خود را به مراکز تجاری مدرن داده‌اند ولی بازارهای قدیمی همچنان شکوه و جایگاه خود را حفظ کرده‌اند.
بازار قزوین یکی از این مکان‌هاست که بیش از هزار سال قدمت دارد ولی تمامی بخش‌های موجود در این بنا شاهکار معماری صفوی‌ست. بازاری که بیش از نیم قرن قلب اقتصادی پایتخت صفویان بوده و در مسیر جاده ابریشم قرار داشته است. این اهمیت کافی است تا بدانید با چه شکوهی روبه‌رو خواهید شد. بازار قزوین دارای سرا و تیمچه‌های مختلف است که می‌تواند علاوه بر جذابیت معماری، شما را ساعت‌ها برای خرید سرگرم کند، بدون اینکه متوجه گذر زمان شوید.
حسینیه امینی‌ها
ارائه فهرستی از جاهای دیدنی قزوین بدون ذکر نام حسینیه امینی‌ها بی‌انصافی است، عمارتی که بیش از صدسال قدمت دارد و کماکان رنگ و بوی معماری ناب و سنتی ایرانی را در فضای دلگشا و دوست‌داشتنی خود حفظ کرده است. این سرای اعیانی، پیش از آنکه وقف حسینیه گردد، منزل بازرگان برجسته و سرشناسی به نام محمدرضا امینی بود.
او این بنا را در سال ۱۲۷۵ با مبلغی برابر با چهل و هشت هزار تومان احداث کرد تا اعضای خانواده خود را در این خانه گرد هم آورد. پس از گذشت چندین دهه از ساخت این کاشانه، مرحوم محمدرضا امینی تصمیم گرفت این مکان را وقف حسینیه کند تا امور مذهبی مختلفی نظیر عزاداری و روضه‌خوانی محرم در آن انجام پذیرد. متأسفانه اکنون بخش بزرگی از این عمارت از بین رفته و محوطه حسینیه تنها بخشی است که از آن سرای اعیانی و باشکوه باقی مانده است.
با این‌وجود، بازدید از این جاذبه دل‌فریب و تماشای معماری فریبنده و افسونگر محوطه داخل حسینیه از لذت‌هایی است که هیچ گردشگری نباید در طول اقامت در قزوین از دست دهد.
دیوارهای گچ‌بری و آینه‌کاری شده، طاقچه‌ها و رف‌های مقرنس‌کاری شده، درب‌های چوبی و کنده‌کاری‌شده، پنجره‌های مشبک و رنگارنگ، فرش‌هایی خوش‌طرح و نقش و نورافشان‌هایی اشرافی و وزین همگی حس حضور در قصری باشکوه متعلق به دوره قاجار را به بیننده القا می‌کنند، حسی مشابه بازدید از کاخ‌هایی مجلل و فاخری که روح هنر ناب و معماری اغواگر ایرانی را در درون خود نهفته و در وجب‌به‌وجب تزئینات جادویی خود منعکس کرده‌اند.
نشانی: قزوین، منطقه ۱، خیابان مولوی، حسینیه امینی‌ها
نظر شما