سعدآباد از جذاب‌ترین جاهای دیدنی پایتخت به شمار می‌رود، از این رو با ما همراه باشید و درباره دو کاخ دیدنی در مجموعه سعدآباد تهران بیشتر بدانید.

دو کاخ دیدنی در مجموعه سعدآباد تهران

سلام نو _ سرویس گردشگری: کاخ موزه سعدآباد تهران مجموعه وسیعی است و گشت و گذار در آن نیاز به پیش‌زمینه ذهنی دارد از این رو در ادامه به دو کاخ تماشایی و زیبا با ویژگی‌های درخورتوجه در کاخ موزه سعدآباد تهران می‌پردازیم.

کاخ موزه سبز؛ از چشم‌نوازترین کاخ‌های سعدآباد

یکی دیگر از کاخ هایی که در کاخ سعد آباد و در بخش شمال غربی آن واقع شده است و از زیباترین کاخ های این مجموعه به شمار می رود. کاخ سبزی که امروزه مشاهده می کنید، در ابتدا بنایی نمیه کاره بوده و صاحب آن شخصی به نام علیخان بود. این کاخ روی تپه ای به نام علیخان قرار داشت و پس از چندی رضاشاه ساختمان نیمه کاره را از علیخان خریداری نمود و آن را به کاخ سبزی که امروزه مشاهده می کنیم تبدیل کرد.

عملیات ساخت این بنا از سال ۱۳۰۱ هجری شمسی آغاز گردید و تا سال ۱۳۰۷ هجری شمسی به پایان رسید. برای ساخت این کاخ، هنرمندان و معماران خوش ذوق ایرانی تلاش های فراوانی نمودند و در دو طبقه زیرزمین و همکف ساخته شد.

دو کاخ دیدنی در مجموعه سعدآباد تهران

از طبقه زیرزمین کاخ سبز سعدآباد به عنوان انباری استفاده می کردند و طبقه همکف آن نیز متعلق به محل سکونت و دفتر کار رضاخان بود. به دلیل استفاده از سنگ های سبز رنگ کمیابی که از معدن خمسه زنجان در نمای بیرونی ساختمان، این کاخ به نام کاخ سبز شهرت پیدا کرده است.

در این سنگ های کمیاب، از سرب استفاده شده و همین باعث می شود در سرما و گرما مقاوم باشند و هیچگونه آسیبی در انقباض ها و انبساط ها به آن ها وارد نشود. شخصی که کار معماری این بنا را به عهده گرفته بود میرزا جعفر کاشی نام داشت. برای سر در و ستون هایی که در قسمت ورودی کاخ وجود دارند، سنگ هایی از جنس مرمر خراسان به کار برده شده است.

پس از آن که این عمارت را مورد بازسازی و مرمت قرار دارند، نام کاخ شهوند را برای آن برگزیدند و پس از دوران انقلاب نیز به کاخ سبز شهرت پیدا کرد. این عمارت دارای مساحت زیربنایی ۱۲۰۳ متر مربع می باشد.

دو کاخ دیدنی در مجموعه سعدآباد تهران

از تزئیناتی که در فضای داخلی کاخ سبز به کار رفته می توان به کاشی کاری ها، گچبری ها و آینه کاری ها اشاره نمود که با ظرافت و زیبایی انجام شده اند.

تذهیب هایی که روی دیوارهای کاخ سبز مشاهده می کنید، اثری از استاد حسین بهزاد بوده و خاتم کاری ها نیز اثر هنرمندانه ای از گروه کارگاه استاد صنیع خاتم می باشند. تالار آینه به عنوان زیباترین بخش کاخ سبز شناخته می شود و تمام آینه هایی که با ظرافت کار گذاشته شده اند، آن ها را توسط گل هایی زیبا مزین کرده اند. فرشی به وسعت ۷۰ متر در این بخش پهن شده که قالی مشهد می باشد.

میزی که در میان تالار قرار دارد، از کشور فرانسه وارد شده و قدمت آن به دوره قرن ۱۸ می رسد. پنجره تالار توسط پرده ای زیبا و منبت کاری شده پوشانده شده است. یکی دیگر از ویژگی های بسیار جالبی که در این تالار دیده می شود این است که طرح سقف را می توان در نقش وسط فرش نیز مشاهده نمود.

دو کاخ دیدنی در مجموعه سعدآباد تهران

کاخ موزه ملت؛ بزرگ‌ترین کاخ سعدآباد

کاخ موزه ملت یکی از آثار شاخص سعدآباد است که ۵۰۰۰ مترمربع وسعت دارد و عنوان بزرگترین کاخ مجموعه را یدک می‌کشد. استفاده از رنگ سفید در نمای آن باعث شده تا به کاخ سفید نیز شهرت پیدا کند. ساخت این بنا در سال‌های ۱۳۱۰- ۱۳۱۵ خورشیدی صورت گرفت و اقامتگاه تابستانی پهلوی دوم و همسرش فرح دیبا شد. کاخ سفید ۵۴ واحد مختلف از جمله ۱۰ تالار بزرگ تشریفاتی را در خود جای داده است و تلفیق هنر ایرانی و اروپایی از شاخصه‌های اصلی معماری داخلی و خارجی آن به شمار می‌رود. گچبری‌های استادانه زینت بخش این بنا هستند و مجموعه فرش‌های بافت دست هنرمندان کرمان، کاشان، یزد و مشهد نیز چهره‌ای متفاوت به آن بخشیده اند. فرح دیبا در فاصله سال‌های ۴۹-۱۳۴۵ خورشیدی ساختمان کاخ را به سلیقه خود تعمیر و بازسازی کرد.

بخش‌های این کاخ عبارتند از: تالار انتظار بزرگ، تالار پذیرایی کوچک، دفتر کار محمدرضا پهلوی، سالن بیلیارد (اسنوکر)، تالار انتظار کوچک، اتاق استراحت فرح پهلوی، تالار پذیرایی بزرگ، تالار تشریفات، تالار نشیمن خانواده و اتاق استراحت نیمروزی محمدرضا پهلوی.

دو کاخ دیدنی در مجموعه سعدآباد تهران

از جمله آثار و دیدنی‌های کاخ سعدآباد تهران می‌توان موارد زیر را برشمرد:

شاهکار هنر سنگ در بخشی از نمای بیرونی و داخلی کاخ

اوج زیبایی هنر گچبری در تالارهای تشریفات و دفتر کار شاه

بزرگترین فرش و لوسترها و بیشترین مجموعه ظروف بالغ بر ۵۰۰ قطعه در تالار غذاخوری سرسرای طبقه دوم

مجسمه برنزی با نام "قابیل از شکار برمی‌گردد" در اتاق خواب شاه که در دوران پهلوی دوم به مناسبت قرارداد الجزایر (بین ایران و عراق) در سال ۱۹۷۵ از طرف بومدین -رییس جمهور وقت الجزایر- به هردو کشور اهدا شد.

کد خبرنگار: ۲۶
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • پربازدید

    پربحث

    اخبار عجیب

    آخرین اخبار

    لینک‌های مفید