سلام نو - سرویس گردشگری: منطقه حفاظت‌شده کالمند بهادران که با نام رایج «گوراب» نیز شناخته می‌شود، با وسعتی بالغ بر ۲۵۰ هزار هکتار در ۸۵ کیلومتری یزد و ۲۰ کیلومتری مهریز واقع شده است. این منطقه در سال ۱۳۵۵ هجری شمسی به‌عنوان اولین منطقه تحت حمایت سازمان حفاظت محیط‌زیست انتخاب شد و در اوایل خرداد سال ۱۳۷۰ هجری شمسی از منطقه شکار ممنوع، به منطقه حفاظت‌شده ارتقا یافت. تاکنون ۵۵۰ گونه گیاهی و جانوری در منطقه حفاظت‌شده کالمند بهادران شناسایی شده است.
سرگذشت
در سال ۱۳۵۴، جوجه‌های هوبره که پرندگان مهاجر و در معرض خطری هستند، شروع به تخم گذاری در این منطقه کردند که حدودا دو سال بعد این منطقه به عنوان منطقه شکار ممنوع کالمند تحت مدیریت اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان یزد قرار گرفت. پس از ۱۵ سال، منطقه کالمند به محل مناسبی برای گونه‌های مختلف حیات وحش مانند جبیر و آهو نیز انتخاب و ارتقا یافت. مرز شمالی منطقه کالمند از مجاورت شهر مهریز آغاز شده و مرز جنوبی نیز تقریبا به مرزهای حوزه استحفاظی کرمان نزدیک می‌شود. منابع آبی موجود در این منطقه به خاطر کویری بودن جوابگوی نیاز حیات وحش منطقه نیست. سنگ‌آب‌هایی نیز در این منطقه ایجاد شده اند که در اثر انحلال آهکی هستند و از نظر ذخیره و ظرفیت نگهداری آب بسیار متفاوتند و میزان آب آنها تحت تاثیر بارش‌های جوی است و به دلیل بارش های کم در منطقه کالمند ذخیره آبی چشمه‌ها و سنگ‌آب‌های منطقه نیز بسیار کم شده است. به همین دلیل اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان یزد چند حلقه چاه حفر کرده و چندین عدد تلمبه بادی نصب کرده و به تعمیر و مرمت سنگ‌آب‌ها پرداخته است، حتی چندین مخزن آب نیز فراهم کرده اند تا در ماه‌های گرم سال گیاهان و جانوران این منطقه با مشکل کم آبی روبرو نشوند.
پوشش گیاهی
منطقه حفاظت‌شده کالمند در ناحیه رویشی ایران و تورانی و زیر ناحیه استپی قرار دارد و به‌طور کلی ۱۰ تیپ گیاهی مجزا در این منطقه شناسایی شده است که در اکثر تیپ‌ها نام درمنه به‌عنوان عنصر گیاهی غالب اول یا دوم مشاهده می‌شود.
در همین راستا ۱۱۵ گونه گیاهی متعلق به ۳۵ تیره و ۱۰۰ جنس در قالب اشکال رویشی مختلف اعم از گیاهان فصلی، یک ساله، علفی، چندساله، بوته‌ها و درختچه‌ها در این منطقه رویش دارند.
بومادران، شورمرغ، جگن، شقایق کوهی، خیارک، آنغوره و… از مهم‌ترین گونه‌های علفی هستند. خارشتر، چوبک، کلاه میرحسین، تنگرس، بادام کوهی، گون، کاروانکش، اسکنبیل، افدرا، انجیر کوهی، تاغ، رمس، بنه، پرند، کهورک، گز، قیچ و… مهم‌ترین گونه‌های درختی، درختچه‌ای و بوته‌ای منطقه را تشکیل می‌دهند.
نظر شما