سلام نو-فاطمه عرب‌زاده: افغانستان محصور در خشکی و در چهارراه آسیای جنوبی و مرکزی، توسط مردمان بیشماری شکل گرفته و تغییر یافته است. در روزگار باستان، قبایل نوسنگی از دره سند به اینجا رسیدند. سپس فالانژهای اسکندر مقدونی آمدند که بر فراز گروه کوه‌های بزرگتر یعنی هندوکش قرار گرفتند تا به سلسله‌های ایرانی قدیم پایان دهند. سپس اعراب مسلمان خاورمیانه بودند که با نیروهای غیرقابل توقف چنگیزخان ملاقات کردند. سپس مغول‌ها، شوروی‌ها، امپریالیست‌های بریتانیایی بودند.
امروز بافت این کشور پهناور در اعماق آسیا، نقوشی از گذشته پر فراز و نشیب و موقعیت شگفت‌انگیز آن است: شهرهایی مانند مزار شریف و قندهار مملو از مساجد و مدارس خیره‌کننده است. مسیرهای تجاری باستانی از مزارع تریاک عبور می‌کنند. صحرای غبارآلود جای خود را به قله‌های پوشیده از برف و یخچال های طبیعی آلپ می‌دهد. البته دوران مدرن چندان مهربان نبوده است و امروز قلمرو جنگ زده قبایل و طالبان تقریبا خارج از محدوده است.
در ادامه با برخی از جاذبه های گردشگری این کشور آشنا می شویم.
قندهار
قندهار خانه محترم مسجد خرقه‌الحرام و شهری تاریخی، در چهارراهی قرار دارد که جنوب افغانستان با کوه‌های قلب این کشور برخورد می‌کند. این شهر مقر سنتی قدرت پشتون‌ها، پایتخت آخرین امپراتوری افغانستان در سال‌های احمدشاه درانی بود.
امروزه این مکان مملو از مساجد، زیارتگاه‌ها و مقبره‌ها تا مشاهیر گذشته ملی است و مردم برای دیدن کتیبه‌های مهاجم بزرگ مغول بابر در نمای چیلزینا که درست در لبه‌های شهر قرار دارد، به این شهر می‌آیند.
مزار شریف
گنبدهای کبالت مسجد کبود بر فراز خط افق مزارشریف قرار گرفته‌اند و زیر آفتاب سوزان بلخ به رنگ سفید و داغ می‌درخشند.
این بنا که به عنوان محل دفن علی‌بن ابیطالب، پسر عموی خود حضرت محمد (ص) شهرت دارد، مجموعه‌ای زیبا از معماری عربی و جنوب آسیا است که با گنبدهای آبی فیروزه‌ای و مناره‌های طلایی کامل شده است.
با این حال تاریخ مسلمانان تنها یک جنبه از مزار شریف است، زیرا این شهر همچنین محل نگهداری آثار یونانی بیشماری است. آثاری که با آمدن ارتش اسکندر در قرن سوم قبل از میلاد به اینجا راه یافتند!
جلال آباد
جلال آباد نیز مانند بسیاری از شهرهای دیگر این مناطق، توسط امپراطور اکبر تأسیس شده است، جایی که گذر زمان در آن عملاً قابل لمس است.
اغلب می‌توانید قله‌های برفی رشته‌کوهها را در افق ببینید و تصور کنید که ارتش مغول در دهه ۱۵۰۰ وقتی به آنها فکر می‌کردند چه احساسی داشتند. باغ‌های مرکبات و پارک‌های سبز جلال آباد معروف است.
همچنین می‌توانید مقبره شاه امان‌الله خان را ببینید، به مردم محلی برای بازی‌های داغ کریکت بپیوندید، یا فقط از پارک‌ها و باغ‌های آراسته لذت ببرید.
بلخ
شهر قدیمی بلخ که به عنوان مرکز امپراتوری باختری در گذشته مورد ستایش قرار می‌گرفت، قدمتی تقریبا ۴۰۰۰ ساله دارد! در واقع در اینجا در بالای شکاف‌های پشته‌های شمالی هندوکش بود که آیین زرتشتی و بودایی برای اولین بار در این نواحی شکوفا شد.
تا زمانی که مارکوپولو ماجراجوی ونیزی وارد دهه ۱۳۰۰ شد، شهر (حتی توسط خود چنگیز خان) ویران شده و بارها بازسازی شده بود، اما خاطرات دیوارهای استحکامات بزرگ و مؤسسات آموزشی آن هنوز به یادگار مانده بود.
امروزه این شهر پایتخت اصیل سابق است، اما در میان بازارهای پرهیاهو و مسجد سبز رنگ زمردی، تاریخچه قابل لمسی وجود دارد.
سمنگان
در حالی که شهر سمنگان یک ایستگاه کاروانی باستانی در مسیرهای حاشیه‌ای جاده ابریشم قدیمی است، این ادعای شهرت در واقع جذابیت اصلی آن نیست.
این افتخار نصیب مجموعه غارهای اسرارآمیز تخت رستم می‌شود که راه خود را از میان برآمدگی‌های غبارآلود کوه‌های مجاور می‌تراشند. گمان می‌رود این بناها در قرن‌های چهارم و پنجم پس از میلاد ساخته شده‌اند و با منبت‌های بودایی زیبا از برگ‌های نیلوفر آبی تزئین شده‌اند که همگی بر روی استوپای داخلی از آجر گلی متمرکز شده‌اند.
این بناها نگاهی اجمالی به گذشته ای تقریبا فراموش شده و پیش از اسلام ارائه می‌دهند.
نظر شما