عکس ها و روایت عجیب مهدی بهرامی از شهر بنارس در هند

سلام نو – سرویس گردشگری: «بنارس» که از شهرهای مهم و مراکز دینی، تاریخی و فرهنگی هند محسوب می‌شه در جنوب شرقی اوتار پرادش هند قرار گرفته. با ۱۵۵۰ کیلومتر مربع وسعت، شهر مقدسی در بین بوداییان به شمار میاد. مهدی با رفتن به این شهر، حس و حالی عجیب رو تجربه می‌کنه که تا مدت‌ها تحت تأثیر دیده‌ها و تجربیاتش بوده. اون درسی که از حضور در بنارس گرفته رو این‌طور توضیح می‌ده: "واراناسی یا همون بِنارس، عجیب‌ترین جایی که میشد(حداقل تا اینجا) به چشم ببینم، هنوز هم بعد از چندین ماه نمیدونم تونستم هضم کنم اون مقدار تفاوت رو یا نه، درس بزرگ هند برای من این بود، نذار مکان زندگیت تورو به سمت این که کیستی هدایت کنه، مسیرتو پیدا کن و حتی اگر نیاز بود برای راهی که در پیش داری مکانت رو عوض کن، این تویی که باید ببینی چی میخوای و دنیا اونقدر بزرگ هست که جایی برای خودت بودن توش پیدا کنی. حکایت دیمیتری مویسینکو از واراناسی بهترین چیزیه که میشه در مورد این شگفتی گفت، در مورد یکی از کثیف‌ترین خودخواسته‌های دنیا، در مورد مکه هندوها، شهری که همچنان برای من شهر مردگانه حتی اگر بگن نیست."

مهدی برای توصیف عجیب‌ترین جایی که دیده، حکایتی از اون فضاها رو نقل می‌کنه: "شهرهایی در دنیا وجود دارند که گویی گرد شگفتی بر روی آن‌ها پاشیده شده است. همه آن‌ها، به نظر من، به نحوی در آسیا واقع شده‌اند. مادامی که در این شهرها به سر می برید به سفری ذهنی خواهید رفت؛ این مکان‌ها تمام دانسته‌ها، ارزش‌ها و عاداتی که بوی غرب می‌دهد را از ذهنتان پاک می‌کنند. گویی این مکان‌ها متعلق به سیاره‌ای دیگرند که در آن همه چیز غیرقابل قبول و غیرعادی و در عین حال خیره کننده است، جایی که مردمش مثل ما هستند، اما به نظر از کهکشان دیگرند. نمی‌گویم خوب‌اند یا بد، فقط از جنسی دیگرند. اولین بار در کاتماندو بود که چنین حسی را تجربه کردم، بار دوم در آنگکور و سومین بار، شهر واراناسی بود که مرا بسیار تحت تاثیر قرار داد.

اینجا، مردم برای مردن می‌آیند. پله‌های سنگی، معابد متعدد و مکان‌هایی مخصوص سوزاندن، ۵ کیلومتر از خط ساحلی را تشکیل می‌دهند. برای بسیاری واراناسی جایی است برای نشستن به انتظار مرگ که در برخی موارد ممکن است سال‌ها و حتی دهه‌ها طول بکشد. هندوها بر این باورند که اگر فردی در واراناسی درگذشت و در سواحل رود گنگ سوزانده شد دیگر هیچگاه وارد چرخه زندگی نمی‌شود و روحش به سعادت می‌رسد و هرگز به این جهان باز نمی‌گردد. این شهر با انرژی مرگ و انتظار برای مردن، روح گرفته است. اما هوای اینجا پر از شور و عشق و شادی هم هست. اینجا شهری زنده و پویاست."