به گزارش سلام نو، آتشکده باکو که به آتشگاه و معبد آتش باکو نیز معروف است, یک معبد آیینی قلعه مانند درمحله ی سوراخانی شهر باکو می باشد. بر اساس کتیبه های هندی و پارسی, از این معبد بعنوان مکان عبادت آیین های هندو و زرتشتی استفاده می شده است. این مجتمع پنج گانه که دارای حیاطی محصور از حجره هایی برای راهبان و محرابی چهارطاقی در وسط تشکیل می شود در قرن های هفدهم و هجدهم ساخته شده است. آتش مقدس معبد بدلیل از دست دادن منبع سوخت طبیعی خود بخاطر تاسیس تاسیسات نفت و گاز طبیعی در نزدیکی آن منطقه به خاموشی گروید و معبد در سال ۱۸۸۳ متروک گردید. این مجتمع در سال ۱۹۷۵ تبدیل به یک موزه گردید. تعداد بازدید کنندگان از این معبد سالانه بالغ بر ۱۵۰۰۰ نفر می باشد.
سورخانی در شبه جزیره آبشرون که مشهور به بیرون آمدن خودبخود و طبیعی گاز و نفت از زمین و سوختن شعله های همیشگی حاصل از آن ها است قرار دارد. انگلبرت کمپفر , جهانگرد مشهور آلمانی نیز که در سال ۱۶۸۳ از سورخانی بزدید کرده بود از وجود هفت سوراخ با آتش های همیشه فروزان در این مکان در سخن گفته است.
سنگ نوشته ای موجود در آتشکده باکو و نوشته روی آن به زبان فارسی که بازدید زرتشتیان اصفهان از این آتشگاه را تایید میکند:
آتشی صف کشیده همچون دک
جیی بِوانی رسیده تا بادک
سال نو نُزل مبارک باد گفت
خانۀ شد رو سنامد (؟) سنة ۱۱۵٨
منبع: تریپ یار
نظر شما