سلام نو - سرویس گردشگری: مملیکا از محل و نحوه زندگی دودمان سامبورو در کنیا می‌گه: "برخلاف قوم ماسایی مارا که در کنیا در بخش نیمکره جنوبی واقع شده، قوم سامبورو در نیمکره شمالی هست (خط استوا از میانه کنیا رد شده). میگن که ارتباط نزدیکی نیز با قبیله ماسایی مارا دارند، ولی فاصله جغرافیایی زیادی دارند (در حدود ۱۰ ساعت). پارک ملی سامبورو نیز در این منطقه جزو جذابیت‌های کشور کنیا هست. این مردمان نیمه کوچ‌کننده هستند. (Semi-nomadic) دام‌های مردم سامبورو نقش حیاتی در زندگی و فرهنگ‌شون داره. دلیل کوچ آن‌ها غذای دامهایشان است و هر وقت علف کم باشد به جای سرسبز تر کوچ می‌کنند. ممکن است هر چند هفته این کار انجام شود. خانه‌های آن‌ها به صورتی هست که امکان جا به جا شدن داشته باشد."
اون توصیفات گیرایی راجع‌به خانه، خانواده، نقش و لباس‌های این قوم داره: "در اطراف خانه‌ها دیواره‌ای از چوب و تیغ می‌سازند تا حیوانات وحشی به آن‌ها حمله نکنند. معمولا در گروه از ۵ الی ۱۰ خانواده تشکیل شده است. وظیفه مردها مراقبت از قبیله و دامداری است. خانه‌ها توسط خانم‌ها ساخته میشه. هم‌چنین نگهداری از کودکان، جمع‌آوری گیاهان و آشپزی از وظایف دیگر آن‌هاست. رنگ قرمز لباس‌ها از سنت‌های آن‌هاست و علاقه زیادی به بدلیجات و لوازم تزئینی رنگی دارند. رقص آن‌ها نیز شباهت زیادی به قبیله ماسایی دارد، شامل پریدن مردها و رقص گروهی خانم. برای رقص از هیچ سازی استفاده نمی‌کنند و فقط می‌خوانند."
مملیکا پیشنهاد می‌کنه این بخش رو دوستان گیاهخوار و وگن نخونن، چرا که درباره غذای مصرفی قبیله غذای سامبورو این‌طور می‌گه: "اونها شیر دام‌ها و خون اونها هست ! بله، این مردمان نیز مشابه قوم ماسایی، خون حیوانات رو نیز گاهی اوقات می‌نوشند. یک رگ مخصوص در گاو رو کمی می‌برند، خون رو در ظرفی جمع می‌کنند و سپس زخم را با خاکستر داغ می‌بندند تا بند بیاید. مصرف گوشت آن‌ها کم است و در زمان‌های خاصی می‌خورند. غدای اصلی آن‌ها از گیاهان و ریشه گیاهان است."
نظر شما