سلام نو – سرویس سیاسی: روز گذشته با یک تصمیم جنجالی در مجلس شورای اسلامی ناگهان بار دیگر طرح صیانت و مسائل مربوط به آن به صدر اخبار آمد تا بار دیگر بحث‌ها درباره محدودیت اینترنت شدت بگیرد.
روز گذشته و در تب و تاب مجلس برای تصویب بودجه، اخبار مربوط به برجام و درگیری احتمالی بین اوکراین و روسیه کمیسیون ویژه مجلس برای طرح صیانت ناگهان از فرصت ایجاد شده استفاده کرد و در چشم به هم زدنی با ۱۸ رای موافق طرح صیانت را تصویب کرد. تصمیم و سرعت عمل رضا تقی‌پور، رئیس این کمیسیون و حامیان این طرح چنان زیاد بود که حتی این ۱۸ موافق به طور قطعی نمی‌دانستند به کدام نسخه طرح رای مثبت داده‌اند.
این سرعت عمل در صحبت‌های جلال رشیدی کوچی، تنها نماینده مخالف حاضر در کمیسیون هم مشخص بود. او از این که صبح دیروز و در بین جلسات بودجه ناگهان از این جلسه آگاه شده گله می‌کند و روند طی شده را به مصلحت نمی‌داند. با این همه ذوق موافقین نشان می‌داد که این مسائل مهم نیست. این ذوق و شوق را در دو دستی که حسن نوروزی به نشانه شدت موافقت با طرح بالا برده بود می‌شد دید.
اقدام رضا تقی‌پور و دوستانش، که اتفاقا از نزدیکان جبهه پایداری هستند، در خود مجلس هم مخالفانی جدی داشت. روح الله حضرت‌پور عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس هم در توئیتی نوشت: «طرح صیانت همچون بقیه طرح‌های مسدودسازی و محدودسازی از همین الان شکست خورده است. مجلس حق ندارد برای مردم تعیین تکلیف کند. از همان ابتدا مخالف این طرح بودم و تلاش می‌کنیم طرح را به صحن آورده و ردش کنیم. برخی نمایندگان می خواهند بدون نظر مجلس طرح را تصویب کنند.
جلال رشیدی که تنها فردی بود که در کمیسیون مشترک به طرح محدودسازی اینترنت رای منفی داد، خبر داد که در حال جمع کردن امضا برای بازگرداندن این طرح به صحن علنی مجلس است و طرحش نیز حداقل ۵۵ امضا جمع کرده است.
شیوه تصویب طرح چنان عجیب بود که داد اصولگرایان را نیز در آورد. خبرگزاری تسنیم مطلبی علیه شیوه تصویب طرح منتشر کرد و روزنامه رسالت با تیتر تصویب ناصواب صیانت اقدام روز گذشته مجلس در تصویب کلیات طرح صیانت را «عدول از باید و نبایدهای سیاست‌گذاری اسلامی و حکمرانی پلتفرمی» دانست.
محمد صالح مفتاح فعال رسانه‌ای اصولگرای نزدیک به قالیباف هم روز گذشته در توییتی نوشت:«اگر برجام ۲۰ دقیقه‌ای تصویب شد، حزب پایداری با تصویب ۱۰ دقیقه‌ای کلیات طرح صیانت، رکورد جدیدی به نام خودش ثبت کرد. تبریک به آقای زارع‌پور و آقاتهرانی به خاطر حمایت‌های ویژه‌شان. تسلیت به مردم ایران.»
در نهایت نیز در ساعت آخر روز گذشته خبر رسید که معاونت قوانین مجلس رای‌گیری درباره کلیات طرح صیانت را فاقد اعتبار دانست. معصومه پاشایی بهرام، نماینده مردم مرند و جلفا، با تایید این مسئله در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت: «معاونت قوانین مجلس در نامه‌ای به رئیس کمیسیون ویژه طرح حمایت از حقوق کاربران بر اساس قانون آئین‌نامه داخلی مجلس، رای‌گیری امروز کمیسیون ویژه و تصویب کلیات را غیر قانونی دانسته، پس به علت تخلف از مفاد صریح قانون، تصمیم‌گیری شتاب‌زده امروز عملا باطل می‌شود.»
نکته قابل توجه در تمام بحث‌های دیروز و روزها قبل از آن این است که بسیاری بر این نکته تاکید می‌کنند که طرح صیانت از اینترنت شکست خواهد خورد، آن چنان که محدودیت ماهواره و ویدئو هم شکست خورد. اما آیا واقعا چنین است؟
متاسفانه باید با پاسخ منفی دل تمام هوداران این نظریه را سرد و لرزان کرد. دولت نمی‌تواند امواج ماهواره محدود کند یا واردات ویدئو را صد در صد قطع کند، اما می‌تواند جریان اینترنت را تقریبا صد در صد مدیریت کند چون دروازه‌های ورودی اینترنت در دست دولت است. این مسئله نه تنها درباره ایران، بلکه درباره تمام کشورها صادق است.
این به چه معنا است؟ اینترنت در تمام کشورهای دروازه‌هایی دارد که ورود و خروج داده از آن رخ می‌دهد. این دروازه‌ها در کنار پهنای باند دو ابزاری است که در دست حاکمیت هر کشوری است. کشورها تلاش می‌کنند پهنای باند را بیشتر و دروازه‌ها را با ثبات‌تر کنند.
این جا هیچ شخص ثالثی نمی‌تواند دروازه قاچاقی برای ورود اینترنت به کشور باز کند. شاید اینجا اشاره‌ای به پروژه استار لینک تسلا کنید، اما واقعیت این است که این پروژه در ابتدای راه است و خدمات آن نه تنها مجانی نیست بلکه گران است و میزان ثباتش نیز مشخص نیست. این به آن معنا است که اینترنت ماهواره‌ای به سادگی، ارزانی و کیفیت ماهواره نیست.
شاید در این وضعیت این سوال مطرح شود که پس فیلتر شکن و وی‌پی‌ان چیست؟ این دو ابزاری هستند که برای دور زدن دیوارهای سانسور استفاده می‌شوند. اگر پهنای باند باشد و گیت‌ها باز باشند قطعا امکان دور زدن سانسور و محدودیت وجود دارد، اما اگر مثل آبان ۹۸ گیت‌ها را بسته و پهنای باند را محدود کنند دیگر دور زدن آن برای عموم مردم ساده نخواهد بود.
در نتیجه متاسفانه باید گفت که از طرح مجلس تحت هر عنوانی که باشد باید ترسید چون امکان بستن اینترنت وجود دارد و این اتفاق تاثیر عجیب و غریبی بر زندگی ما خواهد داشت. اما آیا این بستن مساوی با چینی شدن فضای اینترنت ایران است؟
پاسخ باز هم منفی است. چینی‌ها محدودیت‌های سفت و سختی بر اینترنت اعمال می‌کنند، اما ابزارهای جایگزینی توانمندی نیز به کاربران خود ارائه می‌دهند. بنا بر تجربه‌های شکست خورده‌ای چون موتور جست‌وجو یوز یا پیام رسان سروش و دیگر پروژه‌های مشابه باید گفت که نسخه ایرانی اینترنت صیانت شده تمام بدی‌های اینترنت چین را بدون خوبی و نکات مثبتش خواهد داشت.
نظر شما