خوب است که پایانی برای سفر داشته باشیم. اما این سفر است که در پایان مهم است. «ارنست همینگوی» همه ما آن را شنیده‌ایم، جمله معروفی که در اینترنت و در وبلاگ‌های سفر و تصاویر الهام‌بخش پخش شده است. این حس آزادی، کاوش و سعادت را القا می‌کند. خوب است که پایانی برای سفر داشته باشیم. اما این سفر است که در پایان مهم است.
مطمئنا، من پایانی برای سفر داشتم، اما این سفری بود که به دنبال آن بودم و به این نتیجه رسیدم که هیچ برنامه‌ای بهترین برنامه نیست. پدر من خلبان بود، در دوران بزرگ شدن، سفرهای خانوادگی من هجوم دیوانه وار تجربیات تکان دهنده، من را از سفر خسته و فرسوده می‌کرد. به نظر می‌رسید یک سفر برنامه ریزی نشده ۵ ماهه حکایت کاملی برای گذشته‌ای بیش از حد برنامه ریزی شده باشد. اولین قدم من بلیط یک طرفه بانکوک بود. پنج ماه پیش، آن بلیط تنها چیزی بود که داشتم. اکنون، پس از سفر به سراسر تایلند، فیلیپین، بالی، کالیفرنیا و مکزیک، می‌دانم که سفر برنامه‌ریزی نشده قطعا باید برنامه‌ریزی شود.
آنچه که من در طول مسیر تجربه کردم، لحظات طلایی با فرصت‌های از دست رفته بود. من کلمات همینگوی را با قلب خود درک کرده بودم، اما به معنی بیش از حد. در حالی که من با یک سفر بدون برنامه ریزی استرس زا راه افتادم، تلاش کردم تا همه چیز را در آن جا ببینم و لذت ببرم، من مشغول انجام کارها بودم و از پیشنهادات منحصر به فرد و متنوع مناطق که از آن عبور کرده بودم، آگاه نبودم. من در مورد سنت‌های محلی یا جشن‌های محلی، دسترسی به کشورهای همسایه و یا جاذبه‌های اصلی و ظروف که باید به دنبال آن بودم، چیزی نمی‌دانستم و در دهله اول گم شدم.
بنابراین، چگونه این کار را انجام می‌دهید؟ چگونه سفر خود را (از هر زمان) انجام دهید بدون اینکه خود را به یک برنامه سفر بسپارید. حقیقت این است که یک سفر غیر برنامه ریزی شده سفری است که انعطاف پذیر و مایع است، فضای خود را برای خودپنداره و تعامل واقعی به وجود می‌آورد، پس برنامه ریزی کنید.
درباره آن بخوانید WikiTravel یک مکان عالی برای شروع است و به شما کمک می‌کند تا دانش پایه‌ای از اطلاعات اصلی‌ترین و مهم‌ترین سفر را بسازید. تحقیقات خود را با راهنماهای سفر و وبلاگ های ویژه منطقه‌ای ادامه دهید که بینش محلی را ارائه می‌دهند. نکات و ترفندهایی را به شما یاد می‌دهند تا اینکه شما بتوانید به خوبی سفر کنید.
بهترین تصمیم من برای سفر من این بود که خانه را با یک کوله پشتی ترک کنم. به نظر می‌رسد یک نوع دیوانگی است؟ اما سادگی و وزن سبک برای راحتی بیشتر در سفر این اجازه را می‌دهد. چگونه بعضی‌ها اغلب وقتی به خانه برمی‌گردند باز هم گوشه چمدان‌شان لباس‌هایی تمیز وجود دارد که از آنها استفاده نکرده‌اند. این هنوز برای من سوال است! این یعنی بی‌تجربگی در سفر.
نظر شما