به گزارش سلام نو به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، ماجرای روستایی که صدای «هوم» خواب ساکنانش را مختل کرده این روزها توجه کاربران فضای مجازی را جلب کرده است. ساکنان روستایی در انگلستان که نزدیک یک سال است صدایی بم و مبهم کلافه‌شان کرده، می‌گویند، احساس می‌کنند در خانه‌هایشان «شکنجه» می‌شوند. ساکنان روستا، عامل صدا را واحدهای صنعتی محلی می‌دانند، اما بررسی‌های شورای محلی آن را تایید نکرده است. ماجرای صدای مرموز این روستا باعث شد به سراغ چند روستای عجیب جهان برویم.
روستای کونگفوکارها
روستاییان درباره سبک زندگی‌شان نظریه عجیبی دارند. آنها می‌گویند برای اینکه احشامشان را از شر حیوانات درنده در امان نگه دارند، مجبور به یادگیری این فنون شده‌اند. معمولا حرکات رزمی آنها از حرکات حیواناتی مانند مار، ببر و پلنگ و همینطور اژدهای افسانه‌ای الهام گرفته شده است و از آنجا که هر خانواده مدل خاصی از کونگفو را تمرین می‌کند، در نتیجه الگوهای مختلفی از کونگفو در این منطقه شکل گرفته است.
در نظریه دیگری علت یادگیری کونگفو توسط تمامی مردم روستا اینطور بیان شده است که چون ساکنان روستا مورد حمله اقوام دیگر قرار می‌گرفته‌اند، بنابراین برای دفاع از خود، به کونگفو روی آورده‌اند.
در روستای «گیتورن» هلند هیچ جاده‌ای وجود ندارد. تنها راه دسترسی به این روستا، راه آبی است که چندین کیلومتر در سرتاسر روستا کشیده شده است و به همین دلیل به روستا لقب «ونیز هلند» را داده‌اند. تعداد ساکنان این روستا به ۲۶۰۰ نفر می‌رسد. در این روستا ۱۸۰ پل ساخته شده است که به خانه ساکنان روستا راه دارد.
روستایی با خورشید اختصاصی
ویگانلا روستای کوچکی در میلان ایتالیاست که در دره‌ای به عمق ۱۳۰ متر قرار دارد و به این ترتیب هیچ‌وقت نور خورشید به آنجا نمی‌تابد و سه ماه زمستان، روستاییان از خورشید بی‌بهره‌اند.
این مهندسان آینه بزرگی را در سمتی که خورشید بیرون می‌آید قرار داده‌اند تا نور خورشید را به روستا منعکس کند. سال ۲۰۰۵ با کمک شهرداری میلان نزدیک به صد هزار یورو جمع‌آوری شد تا این آینه بزرگ ساخته شود.
سال ۲۰۰۶ این آینه یک تنی روی شیب کوهستان در ارتفاع ۱۱۰۰ متری قرار داده شد و از آنجا که آینه برای گرم کردن تمام روستا بسیار کوچک بود، میدان اصلی روستا برای تاباندن نور خورشید در نظر گرفته شده و شش ساعت در روز، نور خورشید آنجا را گرم می‌کنند و روستاییان می‌توانند با رفتن به میدان، از دیدن آفتاب لذت ببرند.
روستای آلزایمری‌ها
این روستا طوری طراحی شده که شبیه یک شهر بزرگ است و همه امکانات در آن دیده می‌شود. ساکنان آزادانه در روستا می‌چرخند، خرید می‌کنند، در رستوران غذا می‌خورند و قدم می‌زنند اما دوربین‌هایی در سراسر روستا نصب شده است و آنها کاملاً زیر نظر هستند تا مبادا به خودشان صدمه بزنند.
مرطوب‌ترین روستای دنیا
روستای مگالایا در هندوستان مرطوب‌ترین روستای جهان است. سالانه نزدیک به 11 متر باران در این روستا می‌بارد، بنابراین کاملاً پیداست که چرا به این روستا چنین لقبی داده‌اند.
این روستا مرطوب‌ترین نقطه جهان است و به همین دلیل کارگرانی که در آنجا مشغول کار هستند، همیشه لباس ضد آب به تن دارند.
یکی از زیباترین مناظر این روستا، پل‌های زنده است که با هنرمندی ساخته شده‌اند. ساخت این پل‌ها به این صورت است که در طول زمان، ساکنان روستا، ریشه درخت‌های تنومند را از روی رودخانه به طرف دیگر هدایت کرده‌اند تا با تنیده شدن ریشه‌ها به یکدیگر، یک پل طبیعی ساخته شود.
روستای کوتوله‌ها
یانگسی روستای دور افتاده‌ای در چین است که سال‌های زیادی است دانشمندان را به خود مشغول کرده؛ چراکه بیش از 40 درصد از ساکنان روستا کوتوله هستند.
به گفته ساکنان قدیمی روستا سال‌ها پیش در یک شب تابستان، شادی از این روستا رخت بست، بیماری اسرارآمیز کودکان روستا را بیمار کرد و از آن موقع به بعد، قد آنها رشد نکرد و همه کوتوله باقی ماندند.
روستای یک کلیه‌ای‌ها
ساکنان روستای «هاکس» در نپال، آنقدر فقیر هستند که مجبورند کلیه خود را برای تأمین مایحتاج زندگی‌شان بفروشند. این روستا آنقدر معروف است که به آنجا لقب «روستای تک‌کلیه‌ای» داده‌اند.
قاچاقچیان اعضای بدن در این روستا زیاد رفت و آمد می‌کنند و هر بار با دست پر برمی‌گردند. قاچاقچی‌ها افرادی را که تمایل به فروش کلیه دارند به جنوب هندوستان می‌برند تا در آنجا عمل جراحی لازم انجام شود.
قاچاقچی‌ها به دروغ به روستاییان می‌گویند که کلیه آنها دوباره رشد خواهد کرد و به این ترتیب آنها را فریب می‌دهند. یکی از این فریب‌خورده‌ها «گیتا» - زنی با چهار فرزند - بود که یکی از کلیه‌هایش را به مبلغ ناچیز دو هزار دلار فروخت و یک خانه خرید، اما خانه در زلزله سال ۲۰۱۵ با خاک یکسان شد. البته گاهی اوقات قاچاقچیان مردم این روستا را می‌ربایند و به اجبار، کلیه آنها را از بدنشان خارج می‌کنند.
روستای خواب‌آلودها
یک‌چهارم از ساکنان کالاچی قزاقستان دچار بیماری خواب هستند. این بیماری از سال ۲۰۱۳ در این روستا آغاز شد. در این زمان مردم روستا، ساعت‌ها و حتی روزها می‌خوابیدند و با حالت گیجی و سردرد از خواب بیدار می‌شدند. بیشتر از ۲۰ هزار آزمایش روی هوا، خاک، غذا و آب آشامیدنی و ساکنان روستا انجام گرفت، اما هیچ‌کدام نتیجه‌ای نداشت.
نظرات