تنها راه پایدار و ماندگار برای نزدیکی میان ملت‌ها، بازگشت به سرچشمه‌های زلال دانش و فرهنگ است

به گزارش سلام نو به نقل از پایگاه اطلاع رسانی جمهوری اسلامی، متن کامل پیام حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی رئیس جمهور به مراسم سومین کنگره جهانی جندی‌شاپور، به شرح زیر است؛

 بسم الله الرحمن الرحیم

سرکار خانم دکتر اودری ازوله،

مدیرکل سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد؛

اندیشمندان و دانشجویان گرامی؛

خانم‌ها و آقایان،

در ابتدا مایلم مراتب سپاس و قدردانی صمیمانه خود را از میهمانان گرامی، اندیشمندان، دانشجویان و همه شرکت‌کنندگان فرهیخته داخلی و خارجی که به پاس ۱۷۵۰ سالگی تاسیس دانشگاه جندی شاپور به عنوان کهن‌ترین دانشگاه جهان، در این نشست مجازی حضور به هم رسانده‌اند، ابراز نمایم.

پیوندهای علمی و فرهنگی در زمره ماندگارترین و پایدارترین پیوندها میان ملت‌ها به شمار می‌روند، زیرا رهاورد مشترک قرن‌ها زندگی و همزیستی بالنده و شکوفا میان تمدن‌ها هستند. از این رو هر چه دایره مناسبات علمی و فرهنگی گسترده‌تر باشد، عمق دوستی‌ها و همدلی‌ها میان ملت‌ها افزون‌تر می‌شود.

کشور ایران از عهد باستان تا به امروز همواره منادی علم و دانش گستری و دوستی بوده است. گواه آن، همین اقدام سازمان جهانی یونسکو در اعلام گرامی داشت رویداد جهانی دانشگاه جندی شاپور به عنوان قدیمی ترین دانشگاه جهان با قدمتی قریب به ۱۸ قرن است که کاری بس ارجمند و در خور تحسین می‌باشد.

اینکه ایرانیان در عهد باستان و در اوج افراطی گری و خشونت های متعصبانه به تاسیس شهر دانشگاهی جندی‌شاپور اقدام کرده اند که بر سر درب ورودی آن چنین نگاشته شده است: "دانش و فضیلت بر بازو و شمشیر برتر است"، بیانگر نگرش ژرف و متمدن این ملت و سرزمین در ترویج دانایی و خردمندی است تا در پرتو آن، ملت‌ها در کنار یکدیگر فضیلت های انسانی را ترویج و برجسته تر کنند و از رذیلت های بشری دوری گزینند.

امروز نیز ما ایرانیان بر اساس همان آموزه های نیاکان خردمند خود، دو روز مهم را در تقویم رسمی کشورمان به نام "تعامل و گفت وگو با جهان"، روزی که پس از سالها مذاکره با قدرت های بزرگ جهانی به توافق رسیدیم و همچنین روز "جهانی عاری از خشونت و افراطی گری" گنجانده‌ایم که در سال ۱۳۹۲ در مجمع عمومی سازمان ملل به پیشنهاد اینجانب به اتفاق آراء به تصویب رسید.

بر این باورم که تنها راه پایدار و ماندگار برای نزدیکی و تقارب میان ملت ها، بازگشت به سرچشمه های زلال و پاکیزه دانش و فرهنگ است؛ همان شیوه ای که نیاکان این سرزمین با تاسیس کهن ترین دانشگاه جهان ابداع کردند؛ دانشگاهی که نمایندگان تمامی تمدن های کهن جهان از یونان و روم گرفته تا هند و چین و مصر به سان گوهری در صدف مهر خویش گرامی اش می‌داشتند.

اینجانب ضمن قدردانی از حضور مسئولانه و عالمانه سرکار خانم دکتر "اودری ازوله" در مدیریت سازمان جهانی یونسکو، امیدوارم بستری مناسب برای احیای دوباره قدیمی ترین دانشگاه جهان، جندی شاپور، که نیای دانشگاه‌های امروز جهان است، فراهم آید چرا که این میراث، متعلق به همه بشریت است و پاسداری از آن برعهده همه ماست.

در پایان، بار دیگر از دست اندرکاران و برگزارکنندگان این کنگره مهم جهانی به ویژه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و دانشگاه جندی شاپور که امروز رایحه دلپذیر آن دانشگاه کهن را پس از قرن‌ها، دوباره در عرصه ملی و بین‌المللی پراکنده ساخته اند، سپاسگزاری می‌کنم.

فرجام سخن را به یک رباعی از شیخ بهایی، حکیم، عارف و از مفاخر ایران در وصف علم می‌آرایم:

مالی که ز تو کس نستاند، علم است / حرزی که تو را به حق رساند، علم است

جز علم طلب مکن تو اندر عالم / چیزی که تو را زغم رهاند، علم است

موفق باشید