سلام نو – سرویس سیاسی: امروز بیتردید مهمترین روز فوتبال ایران در چند سال گذشته بود، روزی که بعد از ماهها حاشیه و دردسر در نهایت رییس جدید فدراسیون فوتبال انتخاب شد. فدراسیون فوتبالی که به لطف سومدیریت آخرین رییس آن یعنی مهدی تاج در آستانه ورشکستگی قرار دارد و تیمهای زیر نظرش عموما حال و روز خوشی ندارند.
مهمترین رخداد این انتخابات بیشک حضور علی کریمی در رقابت کسب ریاست فدراسیون فوتبال بود. بازیکن سالهای نه چندان دور پرسپولیس و بایرنمونیخ بعد از تجربه دورهای کوتاه از مربیگری و باشگاه داری حالا به سراغ مدیریت در فوتبال آمده بود تا شاید بتواند گرهی از مشکلات فوتبال باز کند.
حضور علی کریمی در این رقابت چندان عجیب نیست. او سالها است که رویکردی انتقادی نسبت به مدیریت فوتبال ایران دارد و در همین راستا یکی از مهمترین تصاویری که در سالهای اخیر از او در ذهنها باقی مانده مناظرهاش با محمدرضا ساکت در برنامه ۹۰ است. او بعد از آن برنامه هم بارها مدیریت فدراسیون در زمینه تعامل با کیروش، ماجرای ویلموتس و مسائل دیگر را زیر سؤال برد.
علی کریمی در کنار دوست قدیمی خود مهدی مهدویکیا پا به گود رقابت گذاشت و خواست پس از سالها به عنوان یک چهره فوتبالی بر کرسی ریاست فدراسیون تکیه بزند، خواستی که البته ناکام ماند. اما او در نهایت با کسب ۹ رای از دور رقابت حذف شد.
کریمی به لطف تغییراتی که با فشار فیفا در اساسنامه فدراسیون اعمال شد امکان شرکت در این رقابت را یافت و تصمیم گرفت با معرفی مهدویکیا به عنوان نایبرییس اول خود وارد این رقابت شود، رقابتی به شدت نابرابر.
حضور علی کریمی با استقبال شدید فوتبالیها روبهرو شد. از علی پروین تا محمود خوردبین، حمید درخشان، امیرحاج رضایی، علی منصوریان و حتی چهرههای جوان تیم ملی مثل علیرضا جهانبخش به استقبال نامزدی علی کریمی رفتند، اما این تمام ماجرا نبود. آن چنان که در صحبتهای این چهرههای فوتبالی هم بود، غیرفوتبالیها حاکم بر فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش چندان مایل به برد علی کریمی نبودند.
علی منصوریان از جمله بدبینترین چهرههای فوتبالی در این زمینه بود و با اشاره به موانع پیش روی کریمی تأکید کرده بود: رییس فدراسیون فوتبال انتخاب شده و فقط اسم آن را اعلام نمیکنند.
اشاره منصوریان به نفوذ قابل توجه وزارت ورزش در مجمع فدراسیون فوتبال است، مجمعی که بخش مهمی از آن را رؤسای هیئتهای فوتبال استانها و مدیران عامل باشگاههای لیگ برتری تشکیل میدهند که چندان مایل نیستند خلاف نظر وزارت ورزش رفتار کنند. در نهایت نیز دیدیم که چنین شد و زور جادوگر فوتبال ایران به لابیها نرسید.
البته پیش از این و زمانی که برنامه اختصاصی علی کریمی در فیلیمو مجوز نگرفت مشخص بود که ارادهای قدرتمند مخالف حضور کریمی بر مسند ریاست فدراسیون فوتبال است و برای رسیدن به این هدف از اعمال نفوذ احتمالی ترسی ندارد.
صحبتهایی که علی کریمی پس از انتخابات فدراسیون فوتبال کرد نشان میداد که خود او هم انتظار پیروزی نداشت. او پس از پایان دور اول رأیگیری و در حال خروج از فدراسیون تأکید کرد که انتظار نتیجه متفاوتی را نداشت و تنها برای این در انتخابات شرکت کرد که در آینده برخی نگویند فوتبالیها از فرصت حضور در رقابت ریاست فدراسیون استفاده نکردند.
در نهایت در رقابت نهایی بین شهابالدین عزیزی خادم و کیومرث هاشمی، این عزیزی خادم بود که توانست برای ۴ سال سکان ریاست فدراسیون را به دست بگیرد. شاید نام عزیزی خادم برای بسیاری از مردم آشنا نباشد اما او از چهرههای با نفوذ فوتبال ایران است که روابط خوبی با هئیتهای استانی و برخی از اعضای هیئت رییسه سابق فدراسیون فوتبال داشت. حالا باید دید رییس جدید فدراسیون که وعده وفاق ملی برای حل مشکلات فدراسیون را داده است میتواند کاری برای کشتی طوفانزده فوتبال بکند یا آش همان آش و کاسه همان کاسه سابق خواهد بود؟ هرچند با حذف علی کریمی باید گفت که فرصت تغییرات اساسی در فوتبال ایران از دست رفت.
نظر شما