به گزارش سلام نو، روزنامه اعتماد نوشت: مشکلات اقتصادی و تلاش برای تامین هزینههای زندگی، مهمترین دلیلی است که افراد به شغل دوم روی بیاورند. همچنین دستمزد پایین در شغل اصلی یا نگرانی نسبت به از دست دادن شغل، افراد را به کسب درآمد بیشتر یا انجام شغل دوم ترغیب میکند.دوشغله یا چندشغله بودن افراد هر چند ممکن است وضع معیشتی خانواده را بهبود بخشد، اما در میزان بهرهوری، سلامت جسمی و روحی و تعامل با اعضای خانواده موثر خواهد بود. از سوی دیگر انجام چند شغل توسط یک فرد، فرصتهای شغلی را از افراد بیکار سلب میکند و این امر در شرایطی که سالیانه یک میلیون نفر به جمعیت بیکار کشور افزوده میشود، باید مورد توجه قرار گیرد.طبق آخرین آمار اعلام مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سهم شاغلان دوشغله و بیشتر بین سالهای ۹۶ تا ۹۸ از ۳.۱ درصد به ۳.۴ درصد افزایش یافته است. هر چند سهم این شاغلان هنوز به 5درصد نرسیده است اما روند افزایشی با شیب ملایم دارد.
در دو سال گذشته شاغلان «کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری» بیشترین سهم را در بین دوشغلهها داشتند یعنی حدود ۴۹.۴ درصد تا ۵۴.۴ درصد جمعیت دو و چندشغلهها را به خود اختصاص دادند. همچنین طبق آمار سال گذشته ۷۰.۶ درصد شاغلان دوشغله به فعالیت اقتصادی کشاورزی پرداختهاند و این موضوع در سالهای ۹۶ و ۹۷ به ترتیب ۶۶.۸ و ۶۶ درصد بوده است.معمولا تصور میشود که شاغلان بخشهای مختلف اقتصادی برای تامین کسری درآمد خود به مسافرکشی روی میآورند؛ این در حالی است که بر اساس آمار سال گذشته تنها ۳.۲ درصد دوشغلهها به حمل و نقل زمینی پرداختند و این سهم در سالهای ۹۶ و ۹۷ نیز به ترتیب ۳.۷ و ۴ درصد بوده است. از سوی دیگر ۶۷.۹ درصد شاغلان مسافرکش، بخش کشاورزی را به عنوان شغل دوم برگزیدهاند.نتایج یافتهها نشان میدهد شاغلانی که در زمینه آموزش فعالیت دارند، ترجیح میدهند در شغل دوم هم در این بخش فعالیت کنند یا اینکه به فعالیت «کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری» و «عمدهفروشی، خردهفروشی، تعمیر وسایل موتوری و موتورسیکلت» بپردازند.
در دوره زمانی سالهای ۹۶ تا ۹۸ افرادی که دو شغل و بیشتر داشتند در طول هفته یک تا ۳۲ ساعت فعالیت میکردند و در مقابل افرادی که یک شغل دارند در هفته ۵۰ ساعت در محل کار خود حاضر هستند. طبق این آمار به احتمال زیاد علت دوشغله و بیشتر شدن شاغلان، کم بودن ساعت کار هفتگی است و برای جبران درآمد پایین افراد به شغل دوم میپردازند.در دوره مذکور، متوسط ساعت کاری شاغلان یک شغل از ۴۶ ساعت و ۵۰ دقیقه به ۴۶ ساعت و ۲۷ دقیقه کاهش یافته است. این در حالی است که ساعت کاری دوشغلهها در شغل اصلی در مدت مشابه، از ۳۹ ساعت و ۲۶ دقیقه به ۳۹ ساعت و ۱۷ دقیقه رسیده است.سهم مردان و زنان دارای دو شغل و بیشتر طی سه سال گذشته روند افزایشی داشته است. بهطوری که سهم مردان از ۳.۵ درصد به ۳.۸ درصد و برای زنان از ۱.۶ درصد به ۲ درصد رسید. بیشترین سهم شاغلان تکشغله در سال گذشته مربوط به گروه سنی ۳۵ تا ۳۹ ساله است و بیشتر دوشغلهها در گروه سنی ۴۰ تا ۴۴ سال بودند. نکته قابل توجه در این آمار این است که در سه سال گذشته بیشترین سهم دوشغلهها از گروه سنی ۳۵ تا ۳۹ سال به ۴۰ تا ۴۴ سال منتقل شده است.
بر اساس این گزارش طی سالهای ۹۶ تا ۹۸، شاغلان بیسواد تمایل بیشتری به داشتن چند شغل دارند بهطوری که سال گذشته ۷.۶ درصد دوشغلهها بیسواد و ۳.۱ درصد باسواد بودند. در بین دوشغلههای باسواد نیز بیشترین سهم به فارغالتحصیلان یا افراد در حال تحصیل مقطع دکترای تخصصی یا فوقتخصصی اختصاص دارد. در رتبه دوم نیز افراد باسوادی که در دورههای سوادآموزی آموزش دیدهاند یا در مقطع ابتدایی ترک تحصیل کردهاند، سهم بیشتری دارند.در سالهای ۹۶ تا ۹۸، کارکنان مستقل و کارفرمایان به ترتیب بیشترین سهم شاغلان دارای دو شغل را دارند.
نظر شما