سلام نو – سرویس بین الملل: صبح امروز با خبر کودتا در میانمار آغاز شد، کشوری که در ایران چندان شناخته شده نیست، اما کودتای آن بسیار جالب توجه، مهم و حتی عبرت آموز است.
به گزارش سلام نو، به دنبال تهدید ارتش میانمار به اقدام علیه آنچه تقلب گسترده در انتخابات سراسری اخیر این کشور نامیده است، سازمان ملل متحد و برخی کشورهای غربی در مورد تحولات جاری آن کشور و احتمال کودتای نظامی، ابراز نگرانی کردند. با این همه ارتش میانمار اعلام کرد به قانون اساسی کشور متعهد بوده و بر اساس قانون رفتار خواهد کرد. ابراز اطمینانی که چندان دوام نیاورد.
ارتش میانمار امروز، دوشنبه، با انتشار بیانیه‌ای با اعلام حکومت نظامی در کشور گفته است که کنترل کشور را به مدت یک سال در دست می‌گیرد. این اتفاق ساعتی پس از بازداشت آنگ سان سوچی و چند تن دیگر از رهبران حزب حاکم رخ داد و پس از آن قدرت به مین آنگ هلینگ، فرمانده کل ارتش منتقل شد.
آن طور که خبرنگار بی بی سی گزارش داده است پیش از اعلام انتقال قدرت به وسیله ارتش، آنگ سان سوچی، رهبر اتحادیه ملی دموکراسی، وین مینت، رئیس‌جمهوری و چند مقام ارشد ایالتی توسط ارتش بازداشت شدند.
این اتفاق پس از آن افتاد که حزب اتحادیه ملی دموکراسی به رهبری سوچی در انتخابات ماه نوامبر با یک پیروزی چشمگیر و رأی بیش از ۸۰ درصدی مردم پیروز شد. ارتش میانمار اما مدعی تقلب است، تقلبی که از سوی کمیسیون برگزاری انتخاب به شدت رد شده است.
ارتش میانمار در حالی دست به کودتا زده است که نظامیان همچنان بیشترین نفوذ را در نظام سیاسی میانمار داشتند و بر اساس یک ماده الحاقی در قانون اساسی، سوچی با وجود پشتیبانی مردم، رهبری کشور و رأی قابل توجه نمی‌توانست رئیس‌جمهوری باشد، بلکه به عنوان رئیس بالقوه دولت یا نخست وزیر بالقوه به کار خود ادامه می‌داد و بدون رضایت ارتش تغییر قانون اساسی نیز ممکن نبود. علاوه بر آن مهم‌ترین وزارت‌خانه‌ها نیز در اختیار ارتش است. به جز این بر اساس قانون اساسی سال ۲۰۰۸ نیز یک چهارم کرسی‌های پارلمان در اختیار نیروهای ارتش قرار داشت.
سرنوشت غم‌انگیز زنی که نماد صلح بود
در این میان سرنوشت سوچی نیز قابل توجه است. آنگ سان سوچی برنده جایزه صلح نوبل و چهره برجسته دموکراسی‌خواه میانمار است. او فرزند ژنرال آنگ سان، قهرمان استقلال میانمار است که در سال ۱۹۴۸ ترور شد. سوچی به خاطر مخالفت با حکومت نظامیان در این کشور از سال ۱۹۸۹ به مدت ۱۵ سال در حصر خانگی بود و در نهایت در سال ۲۰۱۰ آزاد شد. او در سال ۱۹۹۱ جایزه صلح نوبل را برد.
خروج سوچی از حصر او را مستقیم به رده‌های بالای سیاسی میانمار برد، جایی که در آزمون عملی حقوق بشر مردود شد. سکوت در برابر دو مرحله نسل‌کشی مسلمانان روهینگیا توسط دولت میانمار انتقادات زیادی را در پی داشت. سال ۲۰۱۸ سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرد که جایزه اعطایی خود را از آنگ سان سوچی پس می‌گیرد. مجلس کانادا نیز شهروندی افتخاری او را لغو کرد.
البته این اتفاق چندان عجیب به نظر نمی‌رسید. پیش از این و در سال‌های قبل تعداد از اعضای ارشد حزب اتحاد ملی، مبارزات سوچی را بیش از حد خشونت‌آمیز دانستند و به همین دلیل از این حزب جدا شدند. با این همه جوانان همچنان جذب سوچی می‌شدند. سوچی خود را تحت تاثیر گاندی می‌دانست، هر چند حضورش در رأس حکومت میانمار ثابت کرد او در عمل تفاوت‌های زیادی با گاندی دارد.
حالا سوچی دوباره توسط نظامیان بر کنار شده و از مردم در خواست مقاومت کرده است. اما آیا این بار هم سوچی با حمایت گسترده مردمی و بین‌المللی مواجه می‌شود؟ احتمالاً مردم میانمار از او حمایت خواهند کرد؛ ولی نه به قیمت درگیری با نظامیان. در دنیا اما وضع متفاوت است. به نظر می‌رسد کشورهای مختلف در حمایت از دموکراسی اقدام کنند ولی سوچی دیگر جایگاه قبل را نخواهد داشت.
ژاپن گفته که فعلا وضعیت را رصد می‌کند.کاخ سفید نیز به سرعت واکنش نشان داد و تاکید کرد که ایالات متحده هرگونه تلاشی برای تغییر نتایج انتخابات اخیر و جلوگیری از روند گذار به دموکراسی در میانمار را رد کرده و در صورتی که شرایط به حالت قبلی باز نگردد علیه کسانی که مسئولیت دارند اقدام خواهد کرد. دولت استرالیا نیز کودتا را محکوم کرد.
شرایط امروز میانمار بسیار اسف بار است و سرنوشت آنگ سان سوچی نیز سرنوشتی به غایت عبرت آموز است. مبارزی که برای دموکراسی جنگید، اما به همکاری یا حداقل سکوت در برابر نسل کشی رسید و در نهایت با کودتا برکنار شد.
نظر شما