سلام نو – سرویس سیاسی: با هر رسانهای که دوست داشته باشد مصاحبه میکند، هر ادعایی که دلش بخواهد مطرح میکند، در تجمع و تحصن بدون مجوز شرکت میکند، اما باز هم مشکلی برایش پیش نمیآید و با آرامش خاطر به کارهایش میرسد، به جلسات مجمع میرود و توییترش را آپدیت میکند و ژست اپوزوسیون میگیرد.
این روایت از امروزِ محمود احمدینژاد است، مردی که روزگاری رئیس جمهوری ایران بود و امروز بدون هیچ نگرانی خاصی عجیبترین رفتارهای یک رئیس جمهور سابق را دارد.
او که در هفتههای گذشته با ایندیپندنت فارسی گفتوگو کرد، با آزمایشگاهی خواندن ویروس کرونا مدیریت کرونا در ایران را زیر سوال برد و گفت: به نظر من در ایران هم مشکل اصلی آن است که مدیریت کرونا مطابق سیاستهایی است که (سازمان) بهداشت جهانی منتشر میکند و همین باعث شده است که مهار کرونا در ایران با مشکلات جدی مواجه باشد.
رئیس دولت نهم و دهم در آخرین اظهار نظر خود با عنوان گزارش جمهور ۹، با بیان سخنانی عجیب مدعی شد: «متاسفانه مقاماتی بودند که در یک پروژه تحقیقاتی بهداشت جهانی، یکسری داروها را میخواستند آزمایش کنند، آن مقدار که من اطلاعات گرفتم در کل دنیا ۱۱ هزار نمونه حاضر شدند بر روی مردمشان آزمایش کنند که ۳۵۰۰ تای آن بر روی مردم ایران آزمایش شد و من شنیدم آن مقام مسئولی که این کار را کرده، قرارداد بسته و پول گرفته است. این را چگونه میتوان هضم کرد؟! چیزی که خودشان میگویند اثری ندارد، و تازه قرار است آزمایش شود، باید بیایند روی مردم ما آزمایش کنند و بعد به عنوان یک کار تحقیقاتی قرارداد ببندند و اطلاعات مردم ما را به دیگران بدهند، دارویی را تجویز کنند و بابتش پول دریافت کنند؟!»
در همین زمینه روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: "تهمت جدید احمدینژاد به مقامات، سؤالهای جدیدی را درباره او ایجاد کرده است.انتشار این تهمت در فضای مجازی موجب شده کاربران بپرسند آیا تشویش اذهان عمومی شامل رئیسجمهور سابق هم میشود یا او همچنان با این قبیل اقدامات خلاف، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام خواهد ماند؟"
به طور طبیعی هر شهروندی حق دارد با هر رسانهای که دوست داشت مصاحبه کند و بر اساس آزادی بیان هر نظری که دارد را ابراز کند، اما مدت زمان زیادی نگذشته که روزنامه جهان صنعت به خاطر انتشار اظهارات فردی که مدعی بود عضو ستاد ملی کرونا است توقیف شد اما محمود احمدینژاد اظهاراتی تندتر را بدون هیچ تخصص و مدرکی در گفتوگو با رسانههای ضدنظام مطرح میکند و هیچ مشکلی هم برایش پیش نمیآید. واقعا باید پرسید تشویش اذهان عمومی بیش از این هم ممکن است که عنوان شود تست داروهای جهانی روی مردم ایران صورت میگیرد؟
شکایات بیسرانجام از احمدینژاد
محمود احمدینژاد در حالی به راحتی با ایندیپندنت فارسی و رادیو فردا مصاحبه میکند و هیچ مشکلی هم برایش ایجاد نمیشود که در مورد مشابه مصطفی میرسلیم پس از مصاحبه تلفنی با بی بی سی فارسی مجبور به عذرخواهی شد و گفت اسم رسانه را نمیدانست. این در حالی است که در مقام مقایسه نیز میزان دشمنی و ضدیت رادیو فردا و ایندیپندنت فارسی با ایران چندین بار بیش از بی بی سی است و احمدینژاد به عنوان رئیس جمهور سابق باید حساسیت بیشتری داشته باشد تا یک نامزد نمایندگی مجلس که در کوران انتخابات با همه گفتوگو میکند.
وضعیت کنونی احمدینژاد هرچند در نگاه اول عجیب به نظر میرسد اما برای آنان که فضای سیاسی ایران را رصد میکنند این حاشیه امن چندان عجیب نیست. محمود احمدینژاد از فردای روزی که پاستور را ترک کرد حاشیه امن مرسوم دیگر رئیس جمهوران ایران را داشت، حاشیه امنی که البته اندک اندک شبیه به مصونیتی آهنین شد.
با خروج احمدینژاد از پاستور حرف و حدیث درباره تخلفات شخص او به عنوان رئیس جمهور بسیار شنیده شد. گفته میشد که شکایاتی هم به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شده، اما خبری از به نتیجه رسیدن شکایات نبود. بهرام پارسایی، عضو کمیسیون اصل ٩٠ مجلس دهم با اشاره به این مسئله به «شرق» میگوید ما که به مجلس آمدیم، در کمیسیون اصل ٩٠ بلوایی بود از تخلفهای دولت احمدینژاد.
تاخیر در رسیدگی به پرونده احمدینژاد در حالی رخ داد که بر اساس قانون نمایندگان حق دارند تخلف هیئت دولت و شخص رئیسجمهوری را پیگیری و علیه او به دستگاه قضا شکایت کنند و قوه قضاییه نیز باید خارج از نوبت و تشریفات مرسوم به این شکایات رسیدگی کند.
محمود احمدینژاد حداقل چهار پرونده مهم در کمیسیون اصل ۹۰ مجلس داشت. اولین شکایت را مجلس اصولگرای هشتم از احمدینژاد به علت تخلف در تعیین سرپرست برای وزارت نفت و تصدی سرپرستی وزارتخانه توسط شخص رئیس جمهور انجام داد. دومین شکایت به خاطر تخلف احمدینژاد در تشکیلندادن وزارت ورزش و جوانان و معرفی وزیر از سوی مجلس نهم طرح شد.
شکایت سوم از سوی شرکت راهآهن شهری تهران و حومه در آبان ١٣٨٩ و به علت اجرانشدن قانون استفاده از تسهیلات ذخیره ارزی برای حملونقل ریلی و عمومی شهرها از سوی دولت صورت گرفت. پرونده چهارم هم به تخلف دولت سابق در تهیهنکردن اساسنامه شرکتهای تابعه وزارت نفت و استکاف پنج ساله از اجرای قوانین مندرج در بودجه مرتبط است.
مصونیت آهنین محمود احمدینژاد
حاشیه امن احمدینژاد اما تنها منحصر به بیاثر بودن شکایت از او نیست. پاییز ۹۶ یکی از بزنگاههایی بود که یاران احمدینژاد با صادق آملی لاریجانی، رئیس سابق قوه قضاییه درگیر شدند و کار به تجمع و تحصن کشید.
احمدینژاد، هرچند خود در بستنشینی در حرم شاه عبدالعظیم شرکت نکرد اما با حمایت از بستنشینان در میان آنان حاضر شد و در اطلاعیهای گفته است که مقامهای قضایی "اصرار دارند" که دولت "پاک" او را به شکل "ظالمانه" محکوم کنند. او با حضور در جمع معترضین از روسای قوه مقننه و قضاییه انتقاد و تاکید کرد که "ما قبول نداریم مملکت دست اینها بیفتد و به مردم ظلم بکنند."
او در آذر همان سال نیز گفتوگویی با سایت نزدیک به خود یعنی دولت بهار کرد و انتقاد تند و کم سابقهای را به قوه قضاییه وارد کرد اما به لطف مصونیت آهنین خود هیچ اتفاقی برایش نیافتد. این در حالی بود که انتقادات عادلانه، عاقلانه و محترمانهتری که از سوی اصلاحطلبان و حتی برخی اصولگرایان صورت میگرفت با برخورد جدی قوه قضاییه رو به رو میشد.
از در مسجد تا دردسرهای برخورد با احمدینژاد
دلیل عدم برخورد با محمود احمدینژاد چیست؟ اگر به خاطر سابقه ریاست جمهوری است که محمد خاتمی هم رئیس جمهور بود اما با محدودیتهای شدیدی از جمله ممنوع التصویری و محدود السفر بودن مواجه است. اگر به خاطر عضویت در مجمع تشخیص و احترام حکم رهبری است که مصطفی میرسلیم هم در زمان مصاحبه با بی بی سی فارسی عضو حقیقی مجمع بود.
هر چند عباس جعفری دولت آبادی دادستان وقت تهران در اسفند ۹۷ در پاسخ به سوالی درباره برخورد با احمدی نژاد تاکید کرد که "هیچ کس مصونیت ندارد حتی اگر عالی ترین مقام باشد" و اینکه "مشکلی در کشور نداریم اینکه فلان فرد را تعقیب کنیم یا نکنیم" ولی به طور مشخص قوه قضاییه در همان زمان با وجود برخورد با نزدیکترین یاران احمدینژاد از برخورد با خود او خودداری میکرد.
مسعود پزشکیان، نماینده مجلس معتقد است برخورد با احمدینژاد یک دردسر و برخورد نکردن دردسری دیگر دارد و در این باره میگوید: «گر با او برخورد قضایی کنند یک مشکل است و اگر برخورد نکنند هم مشکلی بدتر پیش میآید. در جامعه و نزد افکار عمومی کسی که رئیس جمهور مملکت بوده را مورد تمجید قرار داده و گفتیم مشابه او نیامده و نماینده امام زمان است و پولهایی هم که به مردم میداده، از آن امام زمان بوده است. حال همین فرد را به زندان بیندازیم، مشکلی پیش نخواهد آمد؟ آیا مردم نمیگویند شما چطور نتوانستید این آدم را بشناسید؟»
حسین دهقان، وزیر دفاع دولت یازدهم و مشاور نظامی رهبری نیز نظری مشابه نظر پزشکیان دارد و در این باره به مثلث میگوید: آقای احمدی نژاد الان در مسجد است. نه میشود کند و نه میشود سوزاند. در دوران حکومتش هم همین بود. یک مثالی میزدند و میگفتند احمدینژاد یک گلوله آتش است در دست حاکمیت. در این دست یک مقدار نگه میدارد و میاندازد در آن دست، از آن دست میاندازد در این دست، ولی او کار خودش را دارد انجام میدهد.
اما نظر خود احمدینژاد درباره مصونیتش چیست؟ او هرچند در این باره حرفی نزده اما ۱۹ سال پیش سخنانی را در واکنش به بازداشت محمد لقمانیان، نماینده مجلس ششم مطرح کرد که مصونیت امروز او را زیر سوال میبرد. احمدینژاد در آن زمان عضو جامعه اسلامی مهندسین بود و در سخنانی به ایسنا گفت: تشخیص این که حکم قضایی درست است یا نه، با مراجع قانونی است، اما قائل شدن مصونیت فراقانونی برای نماینده یک نوع ارتجاع است یعنی بازگشت به امتیازات ویژهی حکومت استبدادی.
وی در ادامه گفت: احترام به قانون ایجاب میکند که ما حمایت کنیم و ولو به رأی قاضی معترض باشیم باید آن را از طریق مراجع قانونی تعقیب کنیم، اما ایستادگی در مقابل قوهی قضاییه همه ارکان را سست میکند.
سخنان دیروز احمدینژاد را باید پیش روی او گذاشت و از او پرسید چرا در سال ۹۶ در برابر قوه قضاییه ایستاد؟ ولو اگر به رای قاضی معترض بود چرا ماجرا را از مراجع قضایی تعقب نکرد و در برابر قوه قضاییه ایستاد و چرا به خاطر این ایستادگی مصونیت داشت، مصونیتی که حتی از مصونیت نماینده هم میتواند ارتجاعیتر است.
نظر شما