به گزارش سلا منو، روزنامه اعتماد نوشت: هفتم خرداد ماه بود، دقیقا ۵ ماه و ۲۱ روز پیش که پس از برگزاری انتخاباتی نه چندان پرشور کرسی‌های سبز رنگ آن ساختمان هرمی شکل میدان بهارستان به اصولگرایانی واگذار شد که تا پیش از حضور در پارلمان و بهره‌مندی از ردای نمایندگی مجلس، اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان حاضر در مجلس دهم را چنان به باد انتقاد گرفته بودند که گویی مشکل از شخص علی لاریجانی و محمدرضا عارف است نه نوع سازوکار در نظر گرفته شده برای انتخابی‌ترین قوه جمهوری اسلامی. مدعیان دیروز اما به محض ورود به پارلمان از قرار معلوم به خوبی در جریان چند و چون ماجرا قرار گرفته‌اند به ویژه شخص محمدباقر قالیباف که نه تنها ریاست قوه مقننه را با وعده‌ای چون عدم حضور در انتخابات سیزدهمین دوره ریاست‌جمهوری ایران عهده‌دار شد بلکه عملا امکان مخالفت فراکسیون نیروهای انقلاب به عنوان تنها فراکسیون سیاسی مجلس با خود و برنامه‌هایش را بی‌اثر کرد و با اصلاح آیین‌نامه و حذف رقبا به عنوان نفر اول این فراکسیون نیز انتخاب شد. اما رویاپردازی‌های پارلمانی قالیباف به همین جا ختم نشد. او هیات رییسه کمیسیون‌های تخصصی را نیز به نزدیک‌ترین چهره‌ها به خود واگذار کرد و حالا تلاش می‌کند منویاتش را در پست‌های کلیدی قوه مقننه و حتی هیات‌های مرکزی نظارت بر انتخابات نیز اعمال کند، اقدامی که البته با فریاد اعتراض پایداری‌ها همراه شده است.
معضلی به نام «پایداری»
تهیه لیست ائتلاف دقیقه نودی در جریان انتخابات مجلس یازدهم از یک سو و سابقه دور و دراز اختلافات موجود میان محمدباقر قالیباف و اعضای جبهه پایداری و محمود احمدی‌نژاد و یارانش از سوی دیگر سبب شده بود تا بسیاری از احتمال تشکیل فراکسیونی دوم برای تحدید قدرت قالیباف سخن به میان آورند ولی نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه عملا همه این جریان‌ها مجبور به همراهی با قالیباف شدند اما از قرار معلوم رفته‌رفته کاسه صبرشان لبریز شده و کار را به جایی رسانده که قالیباف در صحن علنی از سوی نمایندگان متهم به خودرایی می‌شود. پیش از آغاز پارلمان گمان می‌رفت سردسته مخالفان رییس فعلی مجلس مرتضی آقاتهرانی باشد ولی از قرار معلوم پیگیری طرح‌هایی خاص در زمینه عفاف و حجاب و فرزندآوری که بارها و بارها از سوی نهادهای انتصابی چون شورای نگهبان مورد تاکید قرار گرفته، سبب شده تا او به اندازه کافی درگیری داشته باشد که تنها در نقش پدر معنوی جبهه پایداری در مجلس ظاهر شده و رهبری آنان را به علیرضا زاکانی واگذار کند. زاکانی که در ازای کرسی ریاست مرکز پژوهش‌های مجلس، رقبای قالیباف برای تصدی کرسی ریاست پارلمان را از دور خارج کرد ولی حالا به عینه شاهد یکه‌تازی‌های مردی است که شنیده‌ها از افزایش میلش برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری حکایت دارد. راهبری پایداری‌ها در پارلمان توسط زاکانی سبب شده تا علی خضریان، نماینده تهران و عضو رسمی این تشکل متفاوت جناح راست نیز در نقش سخنگوی غیررسمی آنان در مجلس ظاهر شود و با تذکرهای خویش، قالیباف را متوجه خط قرمزهای این خرده‌جریان سیاسی کند. تذکرهایی که حداقل در یکی، دو مورد آخر قالیباف را وادار به عقب‌نشینی کرده است.
برنامه بلندمدت
اوضاع امروز در پارلمان به گونه‌ای است که با توجه به چیدمان تمام عیار نیروهای نزدیک به قالیباف در کرسی‌های حساس ساختمان هرمی‌شکل میدان بهارستان، بعید است تا اجلاسیه دوم قوه مقننه امکان ایجاد تغییر در مجلس شورای اسلامی وجود داشته باشد اما شنیده‌های روزنامه «اعتماد» حاکی از آن است که اعضای جبهه پایداری از یک سو و یاران محمود احمدی‌نژاد در پارلمان از سوی دیگر به دنبال تصویب طرحی در کمیسیون تدوین آیین‌نامه هستند که براساس آن تا حد قابل توجهی از دایره اختیارات رییس قوه مقننه کاسته شود و امکان نظارت نمایندگان بر کنش و واکنش‌های او وجود داشته باشد. پیگیری‌های خبرنگار روزنامه «اعتماد» از پارلمان حکایت از شباهت چشم‌گیر این طرح با طرح نمایندگان فراکسیون امید دارد که سال آخر مجلس دهم تقدیم کمیسیون تدوین آیین‌نامه شد با این تفاوت که تصویب این طرح منوط به تداوم حضور قالیباف در پارلمان است. پایداری‌ها و احمدی‌نژادی‌ها در صورت خداحافظی قالیباف با مجلس و حضورش در انتخابات ریاست‌جمهوری بر سر ریاست گزینه‌هایی چون علی نیکزاد، علیرضا زاکانی و البته سیدامیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی رایزنی خواهد کرد اما اگر قالیباف عطای پاستور را به لقایش بخشید با علم به عدم وجود امکان رقابت با او،کرسی ریاست را در اختیارش خواهند گذاشت اما تلاش می‌کنند قدرت او را محدود کنند هر چند قالیباف نیز این روزها با جابه‌جایی‌هایی بی‌سروصدا در بهارستان مشغول شطرنجی برای تضمین آینده سیاسی خود است.
مهره چینی‌های پنهانی رئیس
محمدباقر قالیباف حالا دقیقا ۱۷۵ روز است که به عنوان رییس مجلس شورای اسلامی شناخته می‌شود اما تفاوت ریاست او با علی لاریجانی در آن است که او نه تنها با چهره‌ای در حد و اندازه محمدرضا عارف و فراکسیونی در حد امید مواجه نیست که قدرتش را تحدید کند و گاه و بی‌گاه وادار به امتیاز دادن و عقب‌نشینی شود بلکه آن چند رقیب نسبتا قدرتمند را در پست‌های مهم پارلمان نشانده و همزمان با انتصاب‌هایی که در مجلس و ساختار قوه مقننه انجام داده، نفر اول پارلمان است و بی‌رقیب می‌تواند به پیشبرد اهداف خود بپردازد. اهدافی که البته چندان بی‌ارتباط با انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ نیست و همین مساله سبب شده تا مخالفت‌ها با او دوچندان شود.
همه این موارد اما تنها بخشی از اتفاقات رخ داده در پارلمان است، قالیباف پشت پرده نیز همچنان مشغول عزل و نصب است و نیروهای مدنظرش را در سمت‌های مختلف مجلس قرار می‌دهد اما با این تفاوت که این بار هیچ خبری از این انتصاب‌ها در رسانه‌های ارتباط جمعی منتشر نمی‌شود.
پیگیری‌های خبرنگار روزنامه «اعتماد» حاکی از آن است که قالیباف در آخرین اقدام خود، معاون اجرایی مجلس را در شرایطی تغییر داده که «حمید اصلانی» هجدهم خرداد ماه سال جاری با حکم شخص قالیباف به عنوان معاون اجرایی مجلس انتخاب شده بود. اصلانی سردار سپاه است و حضورش در جایگاهی چون معاونت اجرایی مجلس عملا به معنای به کارگیری یاران نظامی سال‌های دور قالیباف در پارلمان بود اما حالا قالیباف او را کنار گذاشته و فردی به نام «غفاری» را که به عنوان جانشین اصلانی در معاونت اجرایی مجلس مشغول فعالیت بود به عنوان معاون اجرایی معرفی کرده است.
رییس مجلس البته با حکمی اصلانی را به عنوان رییس مرکز حراست مجلس منصوب کرده و جالب است بدانید که «محسن مکیان» نیز هجدهم خرداد ماه از سوی قالیباف به عنوان رییس مرکز حراست مجلس معرفی شده بود و مشخص نیست حالا برکنار شده یا با استعفا از پارلمان خداحافظی کرده است. از آن‌سو یکی از جنجالی‌ترین انتصابات قالیباف که بدون سروصدا صورت گرفت انتصاب مدیرکل نیروی انسانی مجلس بود. بنابر پیگیری‌های خبرنگار اعتماد، مهدی ذاکر که زمان شهرداری قالیباف مدیرعامل موسسه همشهری بود و از نزدیک‌ترین چهره‌ها به اوست با حکم قالیباف به عنوان مدیرکل نیروی انسانی مجلس منصوب شده است. این انتصاب از آن جهت حائز اهمیت است که می‌تواند مسیر یاران قالیباف برای ورود به مجلس را تسهیل کند و این یعنی با توجه به انجام پنهانی این انتصاب، بعید نیست رییس فعلی مجلس که روزگاری مدعی شفافیت بود و از لزوم آگاهی مردم از چند و چون اقدامات صورت گرفته در مجلس می‌گفت به صورت پنهانی یارانش را وارد مجلس کرده و اصطلاحا اتوبوس یاران چشم انتظارش را به ساختمان هرمی شکل میدان بهارستان برساند.
«خانه ملت»؛ حیاط خلوت یا رسانه؟
«خانه ملت» عنوان خبرگزاری رسمی مجلس شورای اسلامی است. خبرگزاری که طول یکی دو دوره گذشته پارلمان عملا کمتر خبری را جز اظهارات نمایندگان مجلس منتشر می‌کند و به عنوان رسانه اختصاصی رییس قوه مقننه به شمار می‌رود. تفاوتی نمی‌کند مجلس اصولگرا باشد یا اصلاح‌طلب، این خط و خطوط رییس مجلس و انتصابات او در قوه مقننه است که خط‌مشی این خبرگزاری را تامین می‌کند. حالا و در مجلس یازدهم اما از قرار معلوم چگونگی اداره این خبرگزاری به معضلی برای اصولگرایان تبدیل شده است.
محمدباقر قالیباف همچون علی لاریجانی تلاش می‌کند این خبرگزاری تمام و کمال در اختیار خودش و منصوبانش باشد تا خبری خلاف مطالبات و خواسته‌های او در این خبرگزاری درج نشود اما سوی دیگر میدان مخالفان قالیباف تلاش می‌کنند از تبدیل «خانه ملت» به حیاط خلوت قالیباف و چهره‌های نزدیک به او جلوگیری کنند و همین مساله به اختلافی جدی میان آنان تبدیل شده؛ چنانکه خضریان روز گذشته در صحن علنی مجلس در همین زمینه گفت که «پس از گذشت چندین ماه از آغاز مجلس یازدهم جلسات هیات امنای خانه ملت هم تشکیل نشده است و این خبرگزاری به صورت غیرقانونی اداره می‌شود.»
ماجرای اختلافات بر سر مدیریت «خانه ملت» از آنجا آغاز شد که نمایندگان در صحن علنی مجلس به چهره‌های مدنظر قالیباف برای حضور در هیات مدیره رسانه رسمی قوه مقننه رای ندادند و نصرالله پژمانفر به عنوان عضو ارشد جبهه پایداری، وحید جلال‌زاده از به اصطلاح بهاری‌های نزدیک به احمدی‌نژاد و سمیه محمودی که شاید از معدود میانه‌روهای مجلس یازدهم است را به عنوان ۳ نماینده مجلس برای عضویت در هیات مدیره ۷ نفره این خبرگزاری انتخاب کردند. معاون اجرایی مجلس یازدهم که تا همین چندی پیش «حمید اصلانی» بود اما قالیباف در انتصابی بی‌سر و صدا او را تغییر داده به همراه سعید احدیان به عنوان نماینده رییس مجلس، علیرضا شریفی مدیرکل روابط عمومی مجلس که منصوب قالیباف است و محمدحسین فرهنگی به عنوان نماینده هیات‌رییسه مجلس ۴ عضو دیگر هیات مدیره را تشکیل می‌دهند.
براساس اطلاعات پیگیری‌های خبرنگار روزنامه «اعتماد» اختلاف اساسی میان ۷ عضو هیات مدیره خبرگزاری «خانه ملت» آنجاست که ۳ منصوب قالیباف حاضر در این هیات معتقدند که ریاست یا مدیرعاملی این خبرگزاری باید برعهده مدیرکل فرهنگی و روابط عمومی مجلس یعنی همان علیرضا شریفی باشد اما ۳ عضو دیگر یعنی نمایندگان مجلس در هیات‌مدیره با این موضوع مخالفند و معتقدند تحقق این مساله به معنای «تبدیل خانه ملت به حیاط خلوت رییس مجلس است»؛ از این رو خواستار اداره مستقل این خبرگزاری و جلوگیری از تبدیل شدن آن به سایت شخصی قالیباف و یارانش هستند. آنچه از ظاهر امر پیداست این است که باتوجه به حضور فرهنگی، سخنگوی مجلس به عنوان نماینده هیات رییسه مجلس در هیات مدیره «خانه ملت» او باید از نظر حامیان قالیباف حمایت کند اما این مساله عملا به آن معناست که فرهنگی حمایت پایداری‌ها و احمدی‌نژادی‌ها و مستقلان را از دست داده و احتمالا از حضور دوباره در هیات رییسه باز خواهد ماند؛ از این رو نه به شکل علنی اما در خفا به حمایت از تیم مخالفان قالیباف می‌پردازد؛ حمایتی که سبب شده یاران قالیباف از تشکیل جلسات هیات‌مدیره «خانه ملت» خودداری کنند و عملا این خبرگزاری به‌صورت غیرقانونی و بدون مدیرعامل به فعالیت بپردازد؛ هر چند تداوم این روند یعنی دست بالاتر یاران قالیباف و اداره «خانه ملت» توسط منصوب قالیباف، مدیرکل فرهنگی مجلس.
دعوای ریاست در هیات نظارت
«هیات مرکزی نظارت بر انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا» این روزها به یکی از کلیدواژه‌های اصلی اختلاف میان اعضای جبهه پایداری‌ها و نواصولگرایان یا همان یاران محمدباقر قالیباف در مجلس تبدیل شده است. ماجرا از آنجا آغاز شد که محمدصالح جوکار در قامت رییس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس پس از رایزنی‌های بامدادی با محمدباقر قالیباف که ساعتی پیش از آغاز به کار رسمی نشست علنی مجلس رقم خورد انتخاب اعضای این هیات را به تعویق انداخت. همین اقدام سبب شد تا سیدنظام‌الدین موسوی و علی خضریان به عنوان دو نماینده تهران که یکی نزدیک به جبهه پایداری است و دیگری عضو رسمی این تشکیلات در تذکرهایی جداگانه به اقدام غیرقانونی هیات رییسه مجلس اعتراض و به تندی از خودرایی‌های قالیباف و یارانش در هیات رییسه انتقاد کنند. اعتراض و انتقادی که کارساز واقع شد و روز بعد انتخاب اعضای این هیات در شرایطی به دستورکار مجلس برگشت که برنامه جوکار، اصلاح اعضای این هیات و تهیه کرسی‌هایی برای اعضای شورای نگهبان و سایر نهادهای امنیتی و قضایی است. برنامه‌ای که با انتخاب اعضای این هیات عملا به بن‌بست رسید پس تنها راه باقی مانده برای قالیباف و جوکار،گرفتن اختیار این هیات به دست خودشان بود.
تذکری نه چندان شفا
«تمرکزگرایی و اینکه همه چیز در ید آدم باشد، قرار است تا کجا ادامه پیدا کند؟» این پرسشی است که علی خضریان روز گذشته در قامت نماینده تهران و در تذکری مستند به مواد ۲۲ و ۲۱۶ آیین‌نامه داخلی مجلس پیش کشید. پرسشی که مخاطب آن قالیباف بود اما در زمانی بیان شد که کرسی ریاست مجلس در اختیار قاضی‌زاده هاشمی، نایب رییس اول پارلمان بود. نکته قابل توجه آنکه تذکر قبلی خضریان درباره اقدامات او بر سر هیات نظارت بر انتخابات شوراها نیز در شرایطی بیان شد که مخاطب پرسش قالیباف بود اما در مجلس حضور نداشت. شنیده‌های «اعتماد» حاکی از آن است که در زمان حضور قالیباف در مجلس اجازه بیان چنین تذکراتی به پایداری‌ها داده نمی‌شود ولی قاضی‌زاده‌هاشمی مقاومتی برابر این مهم از خود نشان نمی‌دهد. خضریان درجریان اظهارات خود در صحن مجلس از عدم تشکیل جلسات هیات نظارت بر انتخابات شوراهای شهر و روستا انتقاد کرد و گفت:«این رویکرد این را نشان می‌دهد که چون آنچه هدف ما نبوده و محقق نشده و یا آن هدف نمی‌تواند در هیات نظارت محقق شود باید اصل جلسات هیات نظارت تشکیل نشود؟»
یک هیات و دو تیم
همزمان با این مساله سیدنظام‌الدین موسوی، مصطفی میرسلیم و سیدحمیدرضا کاظمی ۳ عضو هیات نظارت بر انتخابات شوراها طی نامه‌ای به قالیباف از عدم حضور محمدصالح جوکار و محسن پیرهادی دیگر اعضای این هیات در جلسات هیات نظارت بر انتخابات شوراها انتقاد کردند. غیبتی که عملا اجازه تشکیل جلسات را به این هیات نداده و ترکیب آنان را از حدنصاب خارج می‌کند. پرسش آن است که چرا ۲ عضو نزدیک به قالیباف از حضور در جلسات این هیات خودداری می‌کنند؛ پرسشی که «سیدحمیدرضا کاظمی» در جریان گفت‌وگوی خود با روزنامه «اعتماد» به تشریح آن پرداخت. او که در دوره دهم و یازدهم مجلس نمایندگی مردم پلدختر در پارلمان را برعهده داشته این روزها به تیم مخالفان قالیباف پیوسته و درباره چرایی عدم تشکیل جلسات این هیات می‌گوید که «بیش از یک ماه است ما با ۳ دعوتنامه رسمی از اعضای این هیات خواسته‌ایم که تشکیل جلسه دهند و ارکان هیات رییسه را مشخص کنند تا بتوانیم به سایر مباحث لازم بپردازیم ولی هر بار جوکار و پیرهادی از این مساله خودداری کردند و جلسات را از حدنصاب انداختند و ما نیز موضوع را طی نامه‌ای به اطلاع رییس مجلس رساندیم.» کاظمی درباره چرایی عدم حضور آنان نیز می‌گوید: «مشکل‌شان ریاست هیات نظارت بر انتخابات شوراهاست. جوکار می‌خواهد ریاست هیات را برعهده داشته باشد و پیرهادی نیز از او حمایت می‌کند ولی نظر ۳ نفر دیگر(میرسلیم، موسوی و کاظمی) آن است که ریاست این هیات به بنده واگذار شود. آنان نیز چون رای کمتری دارند در جلسات حاضر نمی‌شوند.» نکته قابل توجه در این میان حمایت قالیباف از جوکار برای ریاست این هیات است و اتفاقا همین حمایت سبب شده تا خضریان تلویحا او را عامل اصلی عدم تشکیل جلسات این هیات معرفی کند.
نظر شما