سلام نو – سرویس سیاسی: از تعطیلی تهران خبری نیست. از محدودیت‌های جدی و موثر خبری نیست. از اختصاص کامل یک میلیارد یورو به وزارت بهداشت برای تامین مطالبات کادر درمان هم خبری نیست. در این میان از اقدام موثر وزیر بهداشت هم خبری نیست.
سعید نمکی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان عالی‌رتبه‌ترین مقام بهداشتی کشور این روزها آن طور که باید به چشم نمی‌آید و معلوم نیست برای بهبود شرایط کشور چه در سر دارد. او تا اینجا نه توانسته دولت و ستاد کرونا را با تعطیلی تهران همراه کند و نه توانسته محدودیت‌های جدی و مهم مدنظر کارشناسان را مصوب و اجرایی کند.
نمکی یک روز نامه سرگشاده می‌نویسد و با سردار سلیمانی درد دل می‌کند و روز دیگر التماس می‌کند که پروازها لغو شوند یا مردم به سفر نروند. حرف‌هایی که البته تاثیری در مردم و مسئولین ندارد.
مواضع نمکی تاکنون باعث اختلافات جدی او با برخی از اهالی دولت شده است و حتی آن طور که یک بار خودش گفت باعث قهر و دلشکستگی‌اش شده.
وزیر بهداشت ۱۸ تیر ماه در یک نشست اضطراری ستاد مبارزه با کرونا در تهران در تشریح بخشی از گلایه‌های خود گفت: «گلایه من این است که وقتی به مقام‌های ارشد نظام آدرس غلط می‌دهیم، تصمیم‌گیری‌ها غلط از آب در می‌آید. گلایه من این است که چرا (باید) زبان من به عنوان وزیر بهداشت در برابر یک مرجع عالی‌رتبه کُند بشود، به علت استناد به برخی واژه‌های غیرکارشناسی.»
با تمام دلسوزی‌های سعید نمکی باید حرفی از حرف‌های خودش را به او یادآور شد. وزیر بهداشت یک در جمله‌ای کاملا درست گفت: کجای دنیا وزیر بهداشت و پرسنل بهداشت و درمان دارند التماس می‌کنند. در کشورهایی که در جمع کردن اپیدمی توفیق حاصل کردند، وزیر بهداشت می‌نویسد و می‌خواهد و همه مکلف به اجرا هستند.
این حرف کاملا درست است. در عرصه سیاستگذاری کار هیچ وقت با خواهش، تمنا و التماس پیش نمی‌رود و این قانون و اراده است که باعث پیش برد اهداف می‌شود. اگر کار با خواهش و تمنا درست می‌شد آن وقت نیازی به نظم و قانون نبود.
در شرایط فعلی دو حالت بیشتر وجود ندارد. یا سعید نمکی در قامت وزیر بهداشت توان اقناع مسئولین را ندارد و یا او توان اقناع را دارد ولی مسئولین بالاتر به هر دلیلی به نظرات او اهمیت نمی‌دهند. وزیری که به هر نحو نه می‌تواند مطالبات مالی نیروهای خط مقدمش را تامین کند و نه توان این را دارد که مسئولین را درباره تعطیلی تهران و سایر محدودیت‌ها اقناع کند به چه دلیل باید بر سر کار بماند؟
نادر توکلی، معاون درمان ستاد مقابله با کرونا در استان تهران در پاسخ به این پرسش که «موضوع تعطیلی دو هفته‌ای استان تهران به کجا رسیده و در صورت تأیید آن چه شرایطی اعمال می‌شود؟»، گفته که وضعیت استان تهران وضعیت بحرانی است و درخواست تعطیلی دو هفته‌ای استان تهران تقریبا در حال جلو رفتن است؛ مصوبات اولیه گرفته شده و مصوبات نهایی آن را نیز از طریق ستاد کرونای استان تهران بشدت پیگیری می‌کنیم تا استان تهران به مدت دو هفته تعطیل شود.
به جملات توکلی نگاه کنید. درخواست تعطیلی در حال جلو رفتن است و مصوبات اولیه گرفته شده است. یعنی تعطیلی تهران، اگر متنفی نباشد، در حال طی کردن مراحل اداری است. در شرایطی که روزانه بیش از ۴۰۰ نفر در کشور قربانی کرونا می‌شوند، قرنطینه یکی از بحرانی‌ترین استان‌های کشور در مراحل اداری یا رایزنی‌ها مختلف است!
وضعیت تصمیم‌گیری درباره کرونا در حالی در این وضعیت است که کارکرد ستاد در چنین مواردی قطع زنجیره‌های دست و پاگیر اداری و تصمیم‌گیری فوری، موثر و مقتدر است، نه اینکه هر تصمیمی در دام رایزنی و مراحل اداری بیافتد و ستاد عملا اثر خود را از دست بدهد.
در این شرایط حداقل انتظار از وزیر بهداشت این است که یا عاملان چنین رویکردی را به مردم معرفی کند یا به جای تهدید تو خالی، درد دل و التماس به طور جدی وارد عرصه عمل و تصمیم‌سازی شود.
نظر شما