اصلاح‌طلبان تا اینجای کار نتوانسته‌اند به شیوه‌ای واحد برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده دست یابند و علاوه بر این باتوجه به اخباری که از سوی احزاب و شخصیت‌های جبهه اصلاحات منتشر می‌شود به نظر می‌رسد که احتمال حضور در انتخابات با چند نامزد هم منتفی نباشد. شاهد مثال این مدعا اعلام تمایل محمدرضا عارف به شرکت در انتخابات است یا موضع حزب ندا که گفت ما نامزد حزبی خود را داریم و تا این لحظه آن نامزد صادق خرازی است یا حزب کارگزاران سازندگی که گرچه اعلام کرد در نهایت از نظر مجموع اصلاح‌طلبان پیروی می‌کند اما در عین حال گفت که شش‌نامزد حزبی داریم.
به گزارش سلام نو، محمود صادقی درباره شرایط انتخاباتی اصلاح‌طلبان به «نامه‌نیوز» گفت: «باتوجه به تعاملی که با شورای هماهنگی اصلاحات دارم، می‌توانم بگویم که تا این لحظه نظر همه دوستان مبنی بر اجماع بر یک نامزد واحد است. ارائه چند نامزد متعدد در انتخابات ریاست‌جمهوری برای اصلاح‌طلبان یادآور تجربیات خوبی نیست و این احتمال وجود دارد که اگر چند نامزد ارائه شود، نتیجه‌ای مانند آنچه در انتخابات سال۸۴ دیدیم رخ دهد؛ بنابراین ضرورت دارد که همه اصلاح‌طلبان در نهایت بر یک نامزد به وحدت برسند که البته همین نظر هم از جمیع آراء برداشت می‌شود و اختلاف نظری بر این موضوع تا اینجای کار وجود ندارد».
او ادامه داد: «البته اصلاح‌طلبان موانعی هم در پیش رو دارند؛ از جمله شیوه بررسی صلاحیت‌ها از سوی شورای نگهبان که ممکن است باعث ردصلاحیت‌شدن نامزد اصلی جبهه اصلاحات شود».
این نماینده مجلس دهم در پاسخ به این پرسش که تا این لحظه چه‌قدر موضع تکیه بر نامزد اصلاح‌طلب و دوری از اجماع بر نامزد غیراصلاح‌طلب ثابت است، تصریح کرد: «تجربه سال‌های ۹۲ و ۹۶ نشان داد که فضای عمومی جامعه دیگر حمایت از نامزد ائتلافی را نمی‌پذیرد؛ از طرفی ما نباید بر نامزدهایی سرمایه‌گذاری کنیم که امکان تغییر اوضاع را ندارند؛ بنابراین باید به سمت نامزدهایی برویم که هم کاملا اصلاح‌طلب باشند، هم مقبولیت اجتماعی داشته باشند و هم بتوانند کاری بکنند».
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب درخصوص میزان مشارکت سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلب در انتخابات۱۴۰۰ هم خاطرنشان کرد: «واقعیت این است که انتخابات مجلس یازدهم نشان داد که مردم در این مقطع رغبت چندانی به شرکت در انتخابات ندارند و تصور می‌کنند مشکلات‌شان از طریق صندوق‌های رأی مرتفع نمی‌شود. اگر اصلاح‌طلبان بتوانند با ارائه یک نامزد معقول و منطبق با خواسته‌های سرمایه اجتماعی‌شان به انتخابات وارد شوند، این امکان وجود دارد که موجی در کشور ایجاد شود و مردم به صورت پر شور در انتخابات شرکت کنند اما تا به امروز که این مصاحبه را انجام می‌دهیم تغییری در تصمیم مردم نسبت به آنچه در اسفند سال گذشته دیدیم، مشاهده نمی‌شود. انتخابات در ایران یک معادله چند وجهی است که یک ضلعش تصمیم‌گیرندگان، یک ضلعش احزاب و ضلع دیگرش مردم هستند که همه این اضلاع باید درست عمل کنند».
صادقی در پایان گفت: «انتخابات ریاست‌جمهوری با انتخابات مجلس تفاوت دارد زیرا فردی که در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز می‌شود دومین فرد کشور است و در عرصه بین‌المللی باید قدرتمند و عزتمند عمل کند. او اگر فاقد پشتوانه و مقبولیت مردمی باشد و با آراء حداقلی رئیس‌جمهور شده باشد، نمی‌تواند در مواجهه بین‌المللی با انواع مشکلات به درستی دست‌وپنجه نرم کند. همه باید بکوشند تا رئیس‌جمهور آینده با بیش از ۵۰درصد آراء راهی پاستور شود. این ضرورتی است که مجموعه تصمیم‌گیران نظام باید به آن توجه کنند. شنیده‌ام که برخی نیروها در محفل‌هایی گفته‌اند که اگر مردم کم مشارکت کنند، ما پیروز می‌شویم. این دیدگاه بسیار خطرناک است زیرا نباید شرایط به‌گونه‌ای شود که رئیس‌جمهور هم مانند نمایندگان مجلس یازدهم با آراء حداقلی پیروز شود؛ به‌خصوص در شرایط کنونی که ما گرفتار تحریم‌های گسترده هستیم و لازم است باتوجه به برگزاری انتخابات آمریکا ایران در عرصه بین‌المللی پویا عمل کند و اگر رئیس‌جمهمور آینده ایران از مقبولیت اجتماعی و توانایی بالایی برخوردار نباشد، نمی‌توان این مهم را به انجام برساند».
نظر شما