سلام نو – سرویس سیاسی: از استیضاح و اعدام تا مدرک تقلبی و تابعیت دوگانه، مجموعه‌ای از تهدیدات و اتهاماتی است که این روزها از سوی مخالفان به اصطلاح انقلابی حسن روحانی متوجه او می‌شود.
یک روز می‌گویند مدرکش تقلبی است اما دلیل و مدرک محکمی ارائه نمی‌کنند. یک روز می‌گویند تابعیت دوگانه دارد. یک روز و درست در شب انتخابات پرونده مرگ پسرش را علیه‌اش به کار می‌برند و بعد هم با استیضاح و در نهایت اعدام تهدیدش می‌کنند و سعی می‌کنند از او چهره‌ای بدتر از بنی‌صدر بسازند.
در تمام این اتهامات و تهدیدات اما ظاهرا مخالفان حسن روحانی یک چیز را از یاد برده‌اند و آن این است که او از روز اول استقرار نظام در قلب سیاست آن جا داشته و چهره‌ای غریبه نیست که به راحتی هر اتهامی را به او بزنند. اگر امثال ذوالنور امروز نمایندگان جبهه انقلاب هستند حسن روحانی پیش از انقلاب و زمانی که انقلابی بودن جرم بود، انقلابی بود.
بعد از انقلاب هم در صف اول طیفی بود که پرچمدارانش شهید بهشتی، مرحوم هاشمی و آیت‌الله خامنه‌ای بودند. در مجمع تشخیص امین هاشمی رفسنجانی و رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک بود و از ابتدای تشکیل شورای عالی امنیت ملی تا زمان انتخاب به عنوان رئیس جمهور به عنوان منتخب رهبری در شورای عالی امنیت ملی حاضر بود که تا سال ۱۳۸۴ عهده‌دار دبیری این شورا نیز بود.
او از سال از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹ در مجلس حاضر بود و نائب رئیسی مجلس و ریاست کمیسیون‌های دفاعی و سیاست خارجی را در کارنامه دارد. روحانی هم‌چنین در مجلس دوم و در سال ۱۳۶۴ از مخالفان نخست وزیری میرحسین موسوی بود و از نمایندگان مشهور به ۹۹ نفر بود که با وجود توصیه امام با نخست وزیری موسوی مخالفت کردند و رای مخالف دادند.
او در هشت سال دفاع مقدس هم مسئولیت‌های متعددی، از جمله عضویت در شورای عالی دفاع (از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷)، عضویت در شورای عالی پشتیبانی جنگ و رئیس کمیسیون اجرائی آن (از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)، معاونت فرماندهی جنگ (از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۴)، ریاست ستاد قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶) و فرماندهی پدافند هوایی کل کشور (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۰) را بر عهده داشت.
حسن روحانی هم‌چنین به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی اولین مذاکره کننده ارشد ایران در پرونده هسته‌ای بود که همان زمان با تمجید رهبری نیز رو به رو شد.
تمام این‌ها به این معنا نیست که حسن روحانی بی‌عیب و نقص یا حتی کم عیب و نقص است. دوران مسئولیت او در مجلس، شورای عالی امنیت ملی و حتی ریاست جمهوری محل نقدهای پرشمار و گاه بسیار تلخ است، اما این که به خاطر مخالفت با او و جریان حامی وی برخی تیشه برداشته و به ریشه‌هایی می‌کوبند که فراتر از حسن روحانی است بسیار سوال برانگیز بوده.
اگر روحانی مستحق توصیفاتی است که برخی از مخالفانش می‌کنند باید از آنان پرسید که چگونه چنین مهره خود باخته و غرب‌گرایی چهار دهه در کلیدی‌ترین پست‌های نظام انقلابی ایران حضور داشته، مورد اعتماد دو تن از کهنه‌کارترین رجل‌های سیاسی نظام قرار گرفته و چندین و چند بار توسط شورای نگهبان برای پست‌های انتخابی مختلف احراز صلاحیت شده است؟
حسن روحانی ایرادهای بسیاری دارد و نظراتش در مواردی با نظرات مقام‌های ارشد نظام متفاوت است، اما عملکرد چهار دهه گذشته او نشان می‌دهد که دلبستگی‌اش به نظام بسیار بیش از مدعیان امروز انقلابی‌گری است. اگر بنا به انقلابی بودن باشد حسن روحانی سوابقی پربارتر از مخالفین امروزش دارد.
این چنین حمله شاید و تنها شاید عمر حضور روحانی در پاستور را کوتاه کند یا به سرمایه اجتماعی او ضربه بزند، اما حتما و حتما به سرمایه عمومی نظام و اعتماد مردم لطمه‌های جدی وارد می‌کند.
نظر شما