سلام نو – سرویس سیاسی: بیش از ۱۲۰ روز یعنی بیش از چهار ماه و بیش از یک فصل است که وزارت صنعت، معدن و تجارت مملکت بیوزیر است و ظاهرا رئیس جمهور همچنان عجلهای برای معرفی وزیر به مجلس ندارد.
در روزهای پایانی اردیبهشت و به دنبال التهاب در بازار خودرو حسن روحانی دستور برکناری رضا رحمانی، وزیر سابق صنعت، معدن و تجارت را صادر کرد، وزیری که در زمان انتخابش همه خیرخواهان دولت با او مخالف بودند و میگفتند که رحمانی برای روزهای دشوار دولت در ماههای پیش رو گزینهای ضعیف و ناتوان است.
با وجود تمام نظرات کارشناسی، حسن روحانی باز هم تحت تاثیر حلقه اول خود یعنی زوج واعظی-نوبخت قرار گرفت و رضا رحمانی را به مجلس معرفی کرد، اما روزگار چنان چرخید که وزیری که قرار بود گوش به فرمان روحانی باشد به دلیل عدم هماهنگی با او برکنار شد و مدرس خیابانی به جای او سرپرستی وزارت صمت را به عهده گرفت.
تا اینجای کار ما با همان اشتباه سابقهدار روحانی یعنی انتصاب سربازهای صفر بیاختیار برای وزارت خانهها مواجه هستیم. سربازانی مثل غلامی، رحمانی یا اسلامی که به جای چهرههای وزن داری چون فرجی دانا، نعمت زاده و آخوندی نشستند. امثال نعمتزاده یا آخوندی با تمام کم و کاستیها توان بحث و مخالفت تخصصی با رئیس جمهور را دارند ولی امثال غلامی یا اسلامی نه.
این مدل وزیر انتخاب کردن هرچند کابینهای کم چالش و گوش به فرمان میسازد اما باعث تضعیف جایگاه وزارت، کاهش عمق نگاه تخصصی و البته کاهش نفوذ وزیر در وزارت خانه میشود.
روحانی طبق الگوی مرسوم خود مدرس خیابانی را در روزهای آخر سرپرستی به عنوان نامزد وزارت صمت به مجلس معرفی کرد، اما برخلاف انتظارها، مدرس خیابانی نتوانست رای اعتماد مجلس را به دست آورد تا جعفر سرقینی، معاون سابق امور معادن و صنایع معدنی وزارت صمت، به عنوان سرپرست این وزارتخانه منصوب شود.
آن چنان که مشاهده میشود فاصله محمدرضا نعمت زاده به عنوان یکی از شیخ الوزراهای ایران و متنفذین وزارت خانه تا جعفر سرقینی فاصله یک ژنرال تا مسئول یک دسته است. حتی در قامت وزارت فاصله مدرس خیابانی تا سرقینی هم قابل توجه است. با این همه بر اساس الگوی روحانی او پس از هر عدم اعتماد گزینهای ضعیفتر به مجلس معرفی میکند، کاری که این بار هم کرد.
تاخیرهای بیاندازه روحانی آن هم در شرایطی که از قیمت پراید تا قیمت کره در حال رشد و بیشتر بازارهای مرتبط با صنعت، معدن و تجارت کشور با مشکل رو به رو است انتقادات بسیاری را به او وارد کرده.
هیئت رئیسه خانه صنعت، معدن و تجارت ایران طی بیانیهای نسبت به احتمال افزایش مشکلات تولیدکنندگان و نابسامانیها در صورت ادامه این روند هشدار داده که ادامه این روند حاصلی جز معطلی و افزایش مشکلات تولیدکنندگان و نابسامانیها و بلاتکلیفی مدیران و کارشناسان وزارتخانه و البته فرصت سوزی چیزی در پی نخواهد داشت.
هر چقدر که تحریمهای آمریکا سخت باشد، هرچقدر که عدم پذیرش FATF در وضعیت فعلی موثر باشد و هر چقدر که مجمع و نهادهای موازی در وضع فعلی مقصر باشند باز هم نمیتوان نقش شخص رئیس جمهور در وضعیت اقتصادی فعلی را نادیده گرفت.
از کره هشت هزار تومانی تا پرایدی که به ۱۰۰ میلیون تومان رسیده چند درصد از رشد قیمت بر دوش آمریکا، چند درصد سهم مخالفین دولت و چند درصد سهم دولت است؟
حسن روحانی نه تنها از معرفی گزینههای وزن دار، متخصص و کارآمد خودداری میکند بلکه برای معرفی سربازهای گوش به فرمان نیز تا دقیقه آخر صبر میکند تا شاید به باور خود روی مجلس فشاری بگذارد تا گزینهاش حتما رای اعتماد بگیرد. این فرمول شاید برای مجلس پیشین که فراکسیون نیمه اصلاحطلب و اصولگرایانی همراه دولت داشت صادق بود، اما برای این مجلس حتما صادق نیست چون مخالفین دولت روحانی ترسی از بیوزیر کردن او ندارند.
روند فعلیای که حسن روحانی اتخاذ کرده جز بینظمی در بازارهای مختلف و هزینه تراشی برای مردم دستاوردی ندارد و باید با بیشترین سرعت اصلاح شود. او که اختیار دولت را به دست واعظی و نوبخت داده، حداقل در اعمال نظرات آنان سرعت بیشتری به خرج دهد تا وزارتخانه با اهمیتی چون وزارت صمت در شرایطی چنین بحرانی بیوزیر نماند.
هر چند روزی که حسن روحانی کابینه خود را از متخصصان کاربلد اقتصادی چون نیلی و طیبنیا خالی کرد و کار را به دست نوبخت و یارانش سپرد پیش بینی چنین روزی میشد، اما بسیاری امید داشتند شرایط خاص کشور باعث شود روحانی از تصمیمهای احمدینژادی بیشتر خودداری کند، با این همه او در برخی زمینهها نه تنها اصلاح نشد بلکه روی احمدینژاد را نیز سفید کرد!
نظر شما