سلام نو – سرویس اقتصادی: وقتی سلطان سکه و سلطان دلار و سلطان‌های رنگ به رنگ دیگر به محکمه رفتند حتی کسی به شوخی هم فکر نمی‌کرد روزی برسد که "سلطان کره" هم پیدا شود، اما چنین شد و حالا در دوران کمبود کره در کشور حرف سلطان کره هم به میان آمده.
قیمت کره ۱۰۰ گرمی در اواسط هفته گذشته ۴۵۰۰ تومان بود که در اواخر هفته با ۹۰ درصد افزایش و البته کمبود چشم‌گیر رو به رو بود. به گفته رئیس اتحادیه سوپرمارکت‌ها با افزایش قیمت‌ها ممکن است در فروشگاه‌های زنجیره‌ای به هر فرد تنها یک کره ۱۰۰ گرمی تعلق بگیرد.
اما چه شد که کار کره، محصولی که ظاهرا باید به سادگی موجود باشد، به اینجا رسید؟ آن طور که مسئولان مرتبط با موضوع گفتند گاوهای ایران شیر کم چرب تولید می‌کنند که برای دوغ، ماست و شیر و پنیر مناسب است، نه تولید کره که محصولی پرچرب است.
همین مسئله باعث شد تا در تمام سال‌های گذشته حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد از نیاز کره کشور به شکل وارداتی تامین شود و حالا با ممنوعیت واردات کره، توزیع این محصول با مشکل مواجه شده و امکان تولید در داخل هم به سادگی ممکن نیست.
با این همه دبیر انجمن صنایع فرآورده‌های لبنی از اقداماتی برای وارد کردن دستگاه‌های مرتبط و تولید کره ملی خبر داد و گفت: ظرف یک سال گذشته متخصصان بر فرمالیسیون کره ایرانی اقداماتی انجام می‌دادند که این کره‌ها براساس ذائقه ایرانی تولید شود.
وی با تاکید بر اینکه به دلیل ارزبری بالای واردات، کره برای فعالان اقتصادی دیگر صرفه اقتصادی ندارد گفت: کره‌هایی که تاکنون در داخل مصرف می‌کردیم در بهمن و اسفند دو سال گذشته وارد شده بود. یعنی کره‌ها در بهمن و اسفند سال ۱۳۹۷ با ارز چهار هزار و ۲۰۰ تومانی تامین اعتبار شدند.
وی تاکید کرد که کارخانه‌ها به اندازه سه ماه کره دپو و ذخیره دارند و به زودی کره در مقدار بالا در بازار توزیع می‌شود تا مشکلی در این زمینه رخ ندهد.
با این حال برخی به توانایی تولید کنندگان داخلی در تولید کره با دیده تردید می‌نگرند و مشکل اصلی را نه در دستگاه و امکانات بلکه آنطور که گفته شد در شیر کم چرپ عموم گاوهای ایرانی می‌دانند.
علی شریعتی، عضو اتاق بازرگانی ایران، با تاکید بر این مسئله که فعال کردن نژادی از گاو که شیر پرچرب تولید کند را کاری زمان‌بر و هزینه‌زا دانست که در کوتاه مدت ممکن نیست افزود: چنین کاری اعتبارات گسترده میخواهد و در شرایط فعلی، واردات بخشی از نیاز، جز گزینه‌های غیرقابل انکار است.
این عضو اتاق بازرگانی با تایید تاثیر منفی عدم تخصیص ارز به کره تاکید کرد که باید نحوه هزینه کردهای ارزهای پیشین مورد بررسی قرار بگیرد و سواستفاده‌های احتمالی بررسی شود.
وی با اشاره به سواستفاده‌های احتمالی از پدیده دو نرخی شدن ارز گفت: ما در مقام تهمت زدن به فردی قرار نداریم اما وقتی ارز چند نرخی است، احتمال رانت و سواستفاده نیز وجود دارد و اگر به طور دقیق ارزیابی نکنیم، شاید در آینده با پدیده‌ای مثل سلطان کره نیز مواجه شویم.
این که مشکل اصلی ما در تولید کره چیست یک مسئله و این که امروز به جایی رسیدیم که یکی از کالاهای سفره قشر متوسط و متوسط به پایین ایرانی نیز به طور رسمی از سر سفره آن‌ها حذف شده بحث دیگری است.
پس از حذف غیررسمی شیر از سبد غذایی قشر ضعیف و شاید قشر متوسط جامعه که اثرات مهمی بر سلامت نسل فعلی و بعدی ایرانیان دارد حذف کره اثر روانی مهمی نیز به جای خواهد گذاشت.
کره سال‌ها است که در کنار "نان و پنیر" به عنوان عنصر اصلی سفره ایرانیان بود و حذف آن به جز اثر بر سلامتی مردم، اثرات گسترده سیاسی و اجتماعی دارد و باعث افزایش فشار روانی تحریم‌ها می‌شود.
در چنین وضعیتی و با چنین گستره اثری چرا فکری به حال امروز نشد؟ چرا زودتر به فکر تولید بیشتر در داخل نیافتادیم یا چرا ارز کالایی دیگر به جز کره را حذف نکردیم؟ و سوال مهم‌تر این که کره ملی تولید داخل قرار است سرنوشتی مثل خودروی ملی و گوشی ملی یا بدتر از آن پیام رسان ملی پیدا کند؟
نظر شما