مشکلات بچه های ابتدایی با شبکه شاد

به گزارش سلام نو به نقل از رکنا، سال گذشته "شبکه شاد" با فراز و نشیب هایش به یاری دانش آموزان آمد. اما این اپلیکیشن نتوانست انتظار حداقلی را برآورده کند و بسیاری از مدارس به ویژه مدارس غیرانتفاعی از پیام رسان های دیگر برای ارتباط با دانش آموزان استفاده کردند. حالا با تشخیص ستاد ملی مبارزه با کرونا، دانش آموزان 15 روز زودتر از هر سال تحصیلی وارد محیط مدرسه شدند و بازگشایی مدارس انتقادات و نگرانی های بسیاری از جمله پزشکان را در پی داشت. دانش آموزان مهمانی، پارک ها و مجتمع های تجاری، خرید و تفریحی والدین خود را همراهی می کنند و فقط برای رفتن به مدارس با مشکل روبرو هستند. از سوی دیگر به دلیل هیجانات کودکی، این کودکان در مدرسه غیرقابل کنترل هستند و تصاویر نشان می داد که دانش آموزان در مدارس در هم می لولیدند و نگرانی پزشکان بیجا نیست. در این میان بودند خانواده هایی که اعلام کردند فرزندان خود را به مدرسه نمی فرستند. حسن روحانی، رئیس جمهور نیز در پاسخ به این خانواده ها اعلام کرد: "فرض کنید خانواده‌ای می‌خواهد یک سال فرزندش در خانه بماند. خب ما که به آنها دستبند نمی‌زنیم که حتما به مدرسه بروند؛ ما به مردم می‌گوییم مدرسه آماده است." دولت سوت حرکت قطار سال تحصیلی را زده و این لوکوموتیو فرسوده آموزش و پرورش، ایستگاه تعطیلات تابستانی را ترک کرده است و مشخص نیست که ایستگاه آخر کجاست. اما سوال اینجاست خانواده هایی که نمی خواهند فرزند خود را به مدرسه بفرستند چه برنامه ای برای آنها دارند؟ فاطمه مادر یکی از دانش آموزان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا، تاکید کرد: من شاغل هستم. اول در مورد شبکه شاد توضیح بدهم که برای والدین شاغل مشکلات بسیاری را به وجود آورده است.

مشکلات بچه های ابتدایی برای ورود به برنامه های آموزشی

وی با اشاره به این که بچه های ابتدایی نمی توانند به تنهایی آنلاین شوند، افزود: باید کسی کنار این بچه ها باشد که سیستم (کامپیوتر، تبلت یا موبایل) را به اینترنت وصل کند. در بسیاری از موارد اینترنت معلم ها یا دانش آموز ضعیف است و قطع می شود. وقتی بچه ها از برنامه بیرون می آیند، باید کسی پیش آنها باشد که دوباره دانش آموز را به شبکه وارد کند. معلم در حین تدریس از دانش آموز می خواهد که مثلا کتاب بخوانید را بیاورد و مثلا صفحه 42 را باز کند. بچه کوچک که نمی تواند به سرعت این کار را انجام دهد و وقت زیادی می برد. در حقیقت این مورد هم نیاز دارد که حتما یک نفر باید کنار دانش آموز باشد. در کل بچه ای که آنلاین درس می خواند باید یک نفر را استخدام کنیم که کنار بچه بماند.

فاطمه تاکید کرد: این نگرانی برای خانواده ها وجود دارد که بچه ها با داشتن تبلت و موبایل و اینترنت به سایت ها سر بزنند که مناسب سن شان نیست. ولی مسئله این است که سال گذشته آمادگی آموزش آنلاین را نداشتیم و دخترم اینترنت نداشت. نداشتن اینترنت توسط بچه ها نیز یکی از مشکلاتی است که خانواده ها با آن دست به گریبان هستند. حالا روی تبلت دخترم اینترنت وصل کردیم اما باید بعد از تمام شدن کلاس هایش باید اینترنت قطع شود اما مادران شاغل نیستند که اینترنت بچه اش را قطع کند. ضمن آن که بسیاری از مادران و پدران شاغل گوشی خود را سرکار می برند و بچه گوشی ندارد. بنابراین باید از دیگران خواهش کنند که گوشی یا تبلت شان را به بچه بدهند و حجم زیادی از اینترنت آنها استفاده می شود.

دو دانش آموز و یک تبلت

وی با اشاره به این که خبری از اینترنت دانش آموزی نیست، گفت: بحث اصلی داشتن تبلت است. بعضی از خانواده ها یک تبلت دارند اما دو بچه دارند، این دو بچه در نبود پدر و مادر چطور سرکلاس های آنلاین حاضر شوند؟

فاطمه یکی از مخالفان رفتن دانش آموزان به مدرسه بود. وی در پاسخ به این سوال که با آموزش آنلاین مخالف هستید، دخترتان مدرسه هم نباید برود. تا آخر کرونا می خواهید بچه تان درس نخواند؟ تاکید کرد: سلامتی بچه من مهم تر از این است که یک سال از درس و مدرسه عقب بماند. چه تضمینی وجود دارد که بچه من در مدرسه کرونا نگیرد؟ مگر بچه ای نبوده که بیمار شده و از بین رفته است. اگر قرار باشد سیستم آنلاین باشد باید زحمت مضاعفی را به خانواده ام تحمیل کنم تا در نبود من فرزندم را در آموزش آنلاین همراهی کنند. به همین دلیل ترجیح می دهم که در بودنم تا جایی که از دستم بر می آید به دخترم آموزش دهم و آنجایی که بلد نیستم معلم خصوصی بگیرم.

راه سوم برای آموزش دانش آموزان

وی با تاکید بر این که دخترم را به مدرسه نمی فرستم، افزود: چون ممکن است دخترم ناقل شود و مادر بزرگش که دیابت دارد بیمار کند. کرونا با جان آدم ها سر و کار دارد. اگر دو سال هم طول بکشد، زحمت مضاعفی به خانواده ها تحمیل می شود. من راه سوم را انتخاب کرده ام و برای دخترم معلم خصوصی می گیرم. من و مادر یک دانش آموز دیگر یک معلم شراکتی گرفته ایم تا به بودجه ما نزدیک تر باشد و هزینه آن تقسیم می شود. آموزش بخشی از درس هایش را هم خودم تقبل کرده ام.