مولوی عبدالحمید امروز (۲۴ مرداد ۱۳۹۹) در مراسم نماز جمعه زاهدان، با اشاره به کثرت مشترکات شیعه و سنی، بر لزوم اجتناب از پرداختن به مسائل اختلافی تاکید و خاطرنشان کرد که نباید در امور مذهبی انتظار داشته باشیم دیگران مطابق مذهب و دیدگاه ما عمل کنند.
به گزارش سلام نو به نقل از انصاف نیوز آن طور که پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان، مولوی عبدالحمید با اشاره به سپری‌شدن بعضی مناسبت‌های مذهبی در کشور و نیز درپیش‌بودن ماه محرم، به بیان برخی مطالب در این‌خصوص پرداخت و گفت:
وحدت امت اسلامی زمانی متحقق می‌شود که بر مشترکات تمرکز کنیم. مقام معظم رهبری نیز فرمودند که مشترکات ما بسیار بیشتر از مختلفات است.
ما باید به مشترکات چنگ بزنیم و مسائل اختلافی مذاهب را به پیروان همان مذهب بگذاریم. به‌عنوان مثال همۀ ما؛ شیعه و سنی، نماز می‌خوانیم و نماز جزو مشترکات است، اما عزیزانِ شیعۀ ما دست‌باز نماز می‌خوانند و ما دست‌بسته؛ ولی نباید هیچ‌کدام از پیروان دو مذهب انتظار داشته باشند که بقیه مانند آنها نماز بخوانند؛ این انتظار بی‌جایی است.
«اهل‌بیت» از مهمترین مشترکات شیعه و سنی است. حضرات اهل‌بیت جزو مشترکات شیعه و سنی هستند. محبت با سیدنا علی، حسن، حسین، فاطمه و حضرات اهل‌بیت در قلب همۀ ما وجود دارد، اما در فقه و مذهب اهل‌سنت «عزاداری» و «سالگرد» نیست، لذا نباید عزیزانِ شیعۀ ما انتظار داشته باشند که اهل‌سنت مراسم عزاداری برگزار کنند.
قلب همۀ ما به‌خاطر ظلمی که بر امام حسین رضی‌الله‌عنه شد می‌سوزد و حادثۀ کربلا یکی از بدترین حوادث تاریخ اسلام است، اما هر مذهبی روشی دارد؛ قرآن عظیم‌الشأن می‌فرماید: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَی شَاکِلَتِهِ فَرَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَی سَبِیلًا» [اسراء: ۱۷]؛ و بگو هر کسی بر ساختار و روش خودش عمل می‌کند و پروردگار شما بهتر آگاه است به کسی که راهیافته‌تر است.
رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم در مکان غدیر- جایی که راه حجاج یمن جدا می‌شود- از حضرت علی رضی‌الله‌عنه تجلیل کردند و فرمودند: «من کنتُ مولاه فهذا علی مولاه»؛ هرکس که من دوست او هستم، پس علی- رضی‌الله‌عنه- هم دوست اوست. آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم در این واقعه در واقع به شکایات و گلایه‌هایی که برخی از یمنی‌ها از حضرت علی داشتند پاسخ دادند و گفتند که حق با سیدنا علی است و مسأله همان‌جا حل شد و مردم یمن حرف خودشان را پس گرفتند؛ این دیدگاه اهل‌سنت است.
برادران شیعه برداشت دیگری از واقعۀ غدیر دارند و آن را «عید» می‌دانند، اما در مذهب اهل‌سنت فقط دو عید وجود دارد؛ عید فطر و عید قربان. لذا هر مذهبی می‌تواند بر اساس دیدگاه و برداشت خودش عمل کند و نباید این انتظار را داشته باشیم که اهل‌سنت بیایند و فلان روز را به‌عنوان «عید» تبریک بگویند.
بعضی از قوم‌ها در بعضی مناسبت‌های مذهبی پلاکاردهایی نصب می‌کنند که این کار درستی نیست. توصیۀ بنده به اقوام و طوائف آن است که مسائل دینی و سیاسی را با هم قاطی نکنند. شیعه و سنی در ایران دارای یک وطن هستند و در مسائل سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با هم و در کنار هم هستند، اما در مسائل دینی و مذهبی هر کسی باید مطابق مذهب خودش عمل کند.
درخواست بنده از صداوسیما نیز آن است که افراد بیسوادی را به نام «مولوی» جلوی دوربین نیاورد که حرف‌هایی می‌زنند و احساسات مذهبی برادران اهل‌سنت را جریحه‌دار می‌کنند. توصیۀ بنده به علما و سایر کسانی که مدیریتی دارند این است که حرمت صحابه و اهل‌بیت و حرمت همسایگی و سایر مشترکات رعایت بشود و سخنی زده نشود و اقدامی صورت نگیرد که موجب جریحه‌دارشدن احساسات دیگران می‌شود.
بنده پیشاپیش از این تریبون به تمام ملت‌هایی که ممکن است صدای بنده را بشنوند توصیه می‌کنم که در ایام عاشورا که عزیزانِ شیعۀ ما مراسم عزاداری برگزار می‌کنند، زمینه را به‌گونه‌ای فراهم کنند که این عزیزان بتوانند بدون هیچ تنگ‌نظری و مزاحمتی مراسم خودشان را برگزار کنند.
اعتراض به چین
مولوی عبدالحمید در بخش دیگری از سخنانش به اوضاع بحرانی مسلمانان چین اشاره کرد و گفت:
متاسفانه اقلیت مسلمان «اویغور» و برخی دیگر از اقوام و اقلیت‌های مسلمان در استان ترکستان شرقی (سین‌کیانگ) چین تحت ظلم و اجحاف قرار دارند.
گمان ما این بود که دولت چین از بیماری کرونا که ابتدا از این کشور سرچشمه گرفت و در تمام دنیا شیوع پیدا کرد درس عبرت می‌گیرد، اما متاسفانه این‌گونه نشد. ما از این می‌ترسیم که الله تعالی بلا و آفتی بدتر از کرونا را بر مردم چین مسلط گرداند.
یکی از مهمترین عوامل آفات و بلایا در دنیا کشتن انسان‌های مظلوم و ظلمی است که در دنیا صورت می‌گیرد که این قتل و کشتار در خاورمیانه و بسیاری دیگر از مناطق دنیا در سال‌های اخیر زیاد شده است. فرقی ندارد که این انسان مظلوم مسلمان باشد یا غیرمسلمان؛ الله تعالی از ظلم و قتل ناحق و خونریزی ناراضی می‌شود. بعد از کفر و شرک و انکار خدا که این موارد هم در چین به کثرت موجود است، ظلم و قتل نفس جزو بزرگترین گناهان است.
زبان از بیان ظلم‌هایی که توسط حکومت چین علیه مسلمانان این کشور انجام می‌گیرد و در رسانه‌ها مطرح می‌شوند، عاجز است. در چین کودکان را از والدین‌شان جدا می‌کنند و در اردوگاه‌هایی مخصوص آموزش می‌دهند تا آنان را از اعتقادات دینی و مذهبی و از کلمۀ «لا اله الا الله» جدا کنند و فرهنگ و زبان‌شان را تغییر بدهند. در کجای دنیا چنین ظلمی در حق ملت‌ها می‌شود؟!
به چه جرمی زنان را از مردان جدا می‌کنند و هر کدام از آنها را در اردوگاه‌های مخصوص شکنجه می‌کنند و مورد تعدی و تجاوز قرار می‌دهند؟! آیا این ظلم و شکنجه به جرم دین و قومیت و زبان و گرایش به دین اسلام است؟ «بأی ذنب قتلت»؛ این مردم به چه گناهی کشته می‌شوند و مورد شکنجه قرار می‌گیرند؟!
سران و مقامات چین در قبال ظلمی که در حق این مردم مرتکب می‌شوند چه پاسخی دارند؟ حقوق بشر کجاست؟ انسان‌ها اعم از مسلمان و غیرمسلمان، دارای حق و حقوقی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند؟ برای ما دفاع از مظلوم مطرح است و ظلم از جانب هر کسی و در هر نقطه‌ای از دنیا که باشد مردود و محکوم است؟ نباید در برابر ظلم سکوت کنیم، بلکه باید علیه ظالم فریاد بزنیم.
مردم چین اگر گمان می‌کنند که ایران کشور دوم آنهاست کاملا در اشتباه هستند؛ ایران و سایر کشورهای اسلامی زمانی کشور دوم چین محسوب می‌شوند که حکومت چین دست از ظلم علیه مسلمانان بردارد. امروز مانند دنیای دیروز نیست که هر کسی مرتکب ظلمی بشود، بتواند آن را پنهان کند.
ظلم به ضرر دولتمردان و حکومت و ملت چین است. ملت‌هایی که در حق دیگران ظلم می‌کنند در نگاه جهانیان منفور هستند. حکومت و ملت چین نباید به‌گونه‌ای با مسلمانان رفتار کنند که هر مسلمانی مردم چین را در کشورش ببیند از آنها متنفر باشد. حکومت چین باید به ظلم در حق مسلمانان این کشور پایان بدهد.
اکنون مسئولان ما درحال امضای قرارداد طولانی‌مدت با چین هستند، اگرچه ملت هنوز از جزئیات این قراردادها اطلاع ندارند و نسبت به آیندۀ این قراردادها نگران هستند، اما به‌هرحال مسئولین امر باید در هر حالتی اصول اسلامی و اعتقادات دینی را مدنظر داشته باشند.
اعتقادات دینی و اسلامی ما حکم می‌کنند که نباید به‌خاطر منافع اقتصادی از اصول اسلامی خودمان چشم‌پوشی کنیم؛ اصول اسلامی ما را به اعتراض علیه ظلم و ظالمین توصیه و تاکید می‌کند، فرقی نمی‌کند که این ظالم آمریکا و اسرائیل باشد یا چین و کشوری دیگر؛ باید علیه همۀ آنها اعتراض صورت بگیرد. جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورهای اسلامی و همۀ ملت‌های آزادۀ دنیا باید علناً علیه ظلم چین در حق مسلمانان اعتراض کنند.
دولت ایران بداند از ملتی آزاده و ظلم‌ستیز نمایندگی می‌کند که علیه همین ظلم انقلاب کرده است. وقتی دولتمردان ما با مسئولان چین دیدار و با آنها قرارداد امضا می‌کنند، باید به دولتمردان چین به‌خاطر ظلمی که در حق مسلمانان مرتکب می‌شوند هشدار بدهند و بگویند که این ظلم ناپایدار است و برخلاف منافع خودشان است.
درباره‌ی قرارداد با چین
امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان در ادامۀ بر لزوم «دقت» و «کارشناسی دقیق» امضای قرارداد با حکومت و دولت چین تاکید کرد و گفت:
قراردادهایی که با چین بسته می‌شوند باید با دقت و کارشناسی دقیق صورت گیرند. مردم ما به‌ویژه مردم مناطق ساحلی کشور که دریا و بنادر تنها راه ارتزاق آنهاست، نسبت به آیندۀ این قراردادها نگران هستند.
باید در فکر مردم مناطق ساحلی که هیچ درآمدی به‌جز کار در دریا ندارند باشیم. بنده به صراحت می‌گویم که بهترین و باارزش‌ترین بخش سرزمین ما دریاها هستند. بخش بزرگی از اقتصاد کشور از راه دریاها تأمین می‌شوند که می‌طلبد مسئولان در این زمینه به‌صورت اساسی چاره‌اندیشی کنند.
درگذشت حمیدالله سردارزهی
امام‌جمعه زاهدان در بخش پایانی سخنانش به درگذشت «حمیدالله سردارزهی» و «حاجی انوشیروان تمندانی» اشاره کرد و گفت:
درگذشت حمیدالله سردارزهی، یکی از ریش‌سفیدان متنفذ و متواضع و دانشگاهی از حوادث تلخ در این هفته بود. مرحوم حمیدالله سردازهی دلسوز همه بود و نسبت به فقیر و ثروتمند و همۀ مردم محبت می‌ورزید. ایشان در قلب مردمِ داخل و خارج کشور به‌ویژه در بین قوم بلوچ از محبوبیت خاصی برخوردار بود.
الله تعالی مرحوم حمیدالله سردارزهی و مرحوم حاجی انوشیروان تمندانی را در بهترین رحمت‌های خویش جای دهد و به بازماندگان آنها صبر و اجر عنایت فرماید.
انتهای پیام
نظر شما