سعد حریری به کاخ نخست وزیری لبنان بر می‌گردد؟

سلام نو – سرویس بین الملل: آن چه که همه انتظارش را داشتند رخ داد و در پی فشارهای مکرر به دولت لبنان در نهایت پس از استعفای چند وزیر حسان دیاب، نخست وزیر، نیز استعفا داد تا لبنان دوباره وضعیت بی‌دولتی را تجربه کند، وضعیت که البته لبنانی‌ها با آن غریبه نیستند.

لبنان سرزمین دولت‌های کوتاه است، دولت‌هایی که نیامده می‌روند و نرفته باز می‌گردند! تعداد نخست وزیران لبنان که دولتی با طول عمر بیش از چهار سال داشتتند انگشت شمار است، مسئله‌ای که رفیق حریری را به نخست وزیر کم نظیر و حتی بی‌نظیر تبدیل می‌کند. او در مجموع به مدت بیش از ده سال سال نخست وزیر لبنان بود، سرزمینی که عمر دولت‌هایش به سختی به دو سال می‌رسد.

حالا دوباره به واسطه انفجار مرگبار بیروت بار دیگر یک دولت در لبنان سقوط کرد تا احتمالا دوباره یک چهره قدیمی قدرت را در دست بگیرد، کسی مثل سعد الحریری که به لطف نام پدرش و جایگاهش در بین سنی‌ها و مسیحی‌ها و ارتباطش با کشورهای خارجی بتواند بار دیگر رضایت اکثریت را برای حضور در قدرت جلب کند، آن هم در دوران که جنگ رسانه‌ای علیه حزب الله در جریان است.

برخی به شکل خوشبینانه امیدوارند دولتی که پس از دولت حسان دیاب سرکار می‌آید دولتی تکنوکرات باشد که بر اساس توافق گروه‌های سیاسی لبنان شکل می‌گیرد، اما عموم تحلیلگران سیاسی بر این مسئله توافق دارند که حتی از پس آتش بیروت هم قرار نیست ققنوس اتحاد از این خاکستر برخیزد.

حالا امروز روزنامه الجمهوریه اعلام کرد که احتمال مکلف شدن سعد حریری برای تشکیل دولت زیاد است و به احتمال زیاد نخست وزیر سابق بار دیگر به کاخ نخست وزیری باز می‌گردد، هر چند ظاهرا این مسئله نیاز به مذاکرات جدی دارد و سعد حریری شروط ریز و درشت بسیاری بازگشت به کاخ نخست وزیری دارد.

«غسان سعود» نویسنده و تحلیلگر لبنانی در گفت‌وگو با المیادین مدعی شده که حامی اصلی بازگشت سعد حریری به قدرت فرانسه است، کشوری که رابطه‌ای قدیمی با این سیاستمدار لبنان دارد و از حامیان جدی او شناخته می‌شود.

در چنین شرایطی یک از بزرگ‌ترین مسائل مطرح شد درباره نخست وزیر آینده لبنان موضع او نسبت به خلع سلاح حزب الله است، مهم‌ترین موضوعی که از سوی آمریکا و متحدانش در لبنان در حالی پیگیری است. برخی معتقدند چه حریری چه دیاب و چه هر کس دیگری بر سرکار باشد دولتی که بدون انتخابات زود هنگام بر سر کار بیاید بالاخره تحت نفوذ حزب الله خواهد بود، در نتیجه بهترین راه برگزاری انتخابات زود هنگام است.

مخالفان حزب الله معتقدند با جنگ رسانه‌ای حساب شده و یک انتخابات زود هنگام می‌توان قدرت سیاسی حزب الله را کاهش، دولت مخالف آن را سرکار آورند و در نهایت با سوق دادن حزب الله به درگیری داخلی زمینه خلع سلاح آن را مهیا کنند. چنین پازل به ظاهر به عیب و نقصی یک نقطه ضعف بزرگ دارد و آن دسته کم گرفتن حزب الله است.

نگاهی به سابقه رفتار سیاسی حزب الله نشان داده این گروه سیاسی هیچ گاه اشتباهات سیاسی به این اندازه فاجعه بار مرتکب نشده و به پیروی از سبک رهبری سید حسن نصرالله کم‌‎تر پیش آمده وارد معرکه‌های داخلی لبنان شود، رویکردی که دست بالا را در رقابت‌های سیاسی برای این گروه به ارمغان آورده.

اما به هر حال، با استعفای حسان دیاب لبنان پا به دوران جدیدی گذاشت دورانی که یک خط می‌تواند به قیمت حیات و ممات یک گروه سیاسی تمام شود و آن گروه به جای حزب الله می‌توان متحدین سعد الحریری و جریان 14 مارس باشد.