سلام نو – سرویس سیاسی: مجلس شورای اسلامی این روزها درگیر یک حاشیه مهم است، حاشیهای که البته از هر متنی مهمتر است و آن چیزی نیست جز ماجرای انتخاب بذرپاش به عنوان رئیس دیوان محاسبات که با اعتراضات زیادی همراه شده.
بذرپاش هر چند با ۱۵۸ رای به عنوان رئیس جدید دیوان محاسبات انتخاب شد اما پیش و پس از انتخاب شدن با ایرادات جدی مواجه شد، ایراداتی که به ویژه متوجه سابقه کاری او و پایان نامهای که مشکوک به سرقت علمی است.
بذرپاش در حالی با رای نمایندگان به عنوان رئیس جدید دیوان محاسبات انتخاب شد که به جز نقدهای رسانهها، برخی تشکلهای بسیج دانشجویی نسبت به حساب کردن فرماندهی بسیج دانشجویی شریف به عنوان سابق کار اعتراض داشتند و احمد توکلی نیز انتخاب بذر پاش را از اساس غیرقانونی دانست.
این نماینده سابق مجلس در نامهای به محمد باقر قالیباف نوشت:
"پذیرش داوطلبی آقای بذرپاش از اساس غیرقانونی است. چرا که تبصره ۱ ماده ۵۱ قانون آئیننامه داخلی مجلس میگوید که داوطلب باید حداقل ۲۰ سال سابقه کار داشته باشد. در حالی که سابقه کار نامبرده [مهرداد بذرپاش] به ۱۷ سال هم نمیرسد".
توکلی در ادامه با اشاره به تذکری که به بذرپاش داده گفت:
"وقتی برادرانه به آقای بذرپاش تذکر داده شد که جنابعالی بیست سال سابقه کار ندارید و سابقهتراشی نیز در شان شما نیست و مصلحت آن است که داوطلب نشوید تا اعتراضات برانگیخته نشود، گفت که من در سال ۱۳۷۸ در تاسیس فلان پژوهشگاه نقش مهمی داشتم و بعدا در بسیج دانشجویی سمت فرماندهی داشتم."
فلان پژوهشگاه که احمد توکلی در نامه خود به آن اشاره میکند پژوهشگاهی است که بذرپاش نامه اشتغال به کار خود در 20 سال پیش را از آن گرفته ولی به دلیل فونت مورد استفاده در متن و تاریخ صدوری که قبل از تاسیس آن پژوهشگاه است به شدت مورد تردید واقع شده و از سوی مخالفان بذرپاش جعلی دانسته شده.
مسئله دیگری که این روزها با مشکل اساسی مواجه شده پایان نامه بذرپاش است که بر اساس تطبیق پژوهشگران مستقل شامل حجم زیادی از مطالب کپی شده و گاه بی ربط با موضوع پایان نامه است. بر اساس این جستوجوها حتی متن تقدیر موجود در پایان نامه هم کپی شده است.
مهرداد بذرپاش کیست؟
مهرداد بذرپاش، دانشجوی سابق دانشگاه شریف است که به لطف محمود احمدینژاد پایش به سیاست باز شد و به درستی میتوان او را فرزند معنوی احمدینژاد دانست. او در سال ۱۳۷۷ در رشته مهندسی صنایع در دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته و در رشتهٔ مهندسی صنایع گرایش تولید صنعتی فارغالتحصیل شد.
وقتی احمدینژاد به شهرداری تهران رفت بذرپاش به عنوان رئیس گروه مشاوران جوان شهردار تهران به شهرداری رفت و بعد هم به سرعت ریاست فرهنگسرای خاوران را به عهده گرفت.
با رسیدن احمدینژاد به پست ریاست جمهوری بذرپاش هم به دنبال پستهای بزرگتر رفت. او در فروردین ۱۳۸۶ بهعنوان مدیرعامل شرکت پارسخودرو منصوب شد و در بهمن ماه همان سال صندلی «مدیرعاملی گروه خودروسازی سایپا» را تصاحب کرد، مقامی که هنوز حواشی آن دنبال بذرپاش است.
موافقان بذرپاش دوران دو ساله مدیریت او را دوران شکوفایی سایپا میدانند که «تیبا» بهعنوان نخستین خودروی ایرانیِ شرکت سایپا در آن دوران تولید شد و سایپا برای نخستین بار سهم بیشتری از بازار خودروی ایران نسبت به ایران خودرو کسب کرد.
مخالفان اما به روند رسیدن بذرپاش به این پست آن هم بدون سابقه مناسب معترضند و دوران او را پر مشکلترین و غیرشفافترین دوران سایپا میدانند که هنوز به آن رسیدگی نشده.
روزنامه ایران در گزارشی نوشت: مهرداد بذرپاش بهعنوان مدیرعامل بههمراه چهار عضو دیگر هیئت مدیره طی سالهای ۸۷ و ۸۸ خورشیدی؛ مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان پاداش دریافت کردهاند که با احتساب نرخ تورم به مقدار سال ٩۵ معادل یک میلیارد و ششصد میلیون تومان برآورد میشد. این گزارش البته با تکذیب بذرپاش و دیگر اعضای هیئت مدیره مواجه شد.
بذرپاش بعد از آن برای یک سال به ریاست سازمان ملی جوانان رسید و بعد از اعتراض به دخالتهای مشایی از کار برکنار شد. او سپس برای یک دوره چهار ساله به مجلس نهم رفت و بعد از پایان دوره خود مدیرعامل گروه «توسعه صنعت و معدن تدبیر» از زیر مجموعههای توسکا شد. بذرپاش همچنین یکی از اعضای هیئتمدیره شرکت گسترش الکترونیک مبین ایران است که در اردیبهشت امسال خبر سهامدار بودنش در یکی از پیام رسانهای داخلی خبرساز شد.
حضور اخیر او در این سمتهای مدیریتی و اقتصادی نیز با اعتراض شدید فعالین سیاسی اصولگرا و اصلاحطلب مواجه شد ولی تمام این اعتراضات و حواشی تاثیری بر انتخاب او نداشت.
حالا هرچند اطرافیان قالیباف تقصیر انتخاب بذرپاش را به گردن کمیسیون برنامه و بودجه و کمیسیون اقتصاد میاندازند و قالیباف را تنها مدافع تصمیم مجلس میدانند ولی موافقان و مدافعان بذرپاش معتقدند گذشتهها گذشته و باید به این مدیر جوان کمک کرد تا دیوان محاسبات را متحول کند.
اما آیا کسی که با لیستی بلند بالا از عدم شفافیت و شائبه در سوابق خود رو به رو است و به آنها پاسخ روشنی نمیدهد توان اداره و تحول نهادی که باید شفاف باشد و برای شفایت تلاش کند را دارد؟
نظرات