نورولوژی چیست و چگونه به درمان بیماری کمک می کند؟

سیستم عصبی مرکزی، شامل مغز و نخاع است.

سیستم عصبی محیطی، شامل سایر عناصر عصبی مانند چشم، گوش، پوست و سایرگیرنده های حسی است.

در نورولوژی اختلالات و بیماری هایی که بر نخاع و اعصاب تاثیر می گذارند، توسط متخصص نورولوژی یا متخصص مغز و اعصاب مورد بررسی قرار می گیرد. در زیر به برخی از این بیماری ها و اختلالات اشاره شده است.

·        سکته مغزی

·        بیماریهای دمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی مانند مولتیپل اسکلروز

·        اختلالات مرتبط با سردرد

·        عفونت های مغز و سیستم عصبی محیطی

·        اختلالات حرکتی، مانند بیماری پارکینسون

·        اختلالات عصبی، مانند بیماری آلزایم ، بیماری پارکینسون و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک جانبی

·        اختلالات تشنج مانند صرع

·        اختلالات نخاع

·        اختلالات گفتاری و زبانی

در نورولوژی عمل جراحی صورت نمیگیرد. اما اگر بیمار  نیاز به جراحی داشته باشد، توسط متخصص به جراح مغز و اعصاب ارجاع داده می شود.

معایناتی که در نورولوژی توسط متخصص برای تشخیص نوع اختلال انجام می شود

در اولین ملاقات با متخصصان نورولوژی، آنها به احتمال زیاد یک معاینه فیزیکی و یک آزمایش عصبی را انجام می دهند.  آزمایش عصبی قدرت عضلانی، رفلکس ها و هماهنگی را مورد بررسی قرار می دهد. از آنجا که اختلالات مختلف می تواند علائم مشابهی داشته باشد، ممکن است پزشکان برای تشخیص نیاز به آزمایش بیشتری داشته باشد. آنها ممکن است روشهای مختلفی را برای کمک به تشخیص یا درمان یک بیماری توصیه کنند. در زیر به این روش های درمانی اشاره شده است.

سوراخ کمر

در نورولوژی ممکن است نوع بیماری یا اختلال از طریق سوراخ کمر برای آزمایش مایعات ستون فقرات انجام شود. این روش شامل بی حسی، قرار دادن سوزن به ستون فقرات و گرفتن نمونه ای از مایع ستون فقرات است.

تست تانسیلون

این روش می تواند به پزشک در تشخیص میاستنی گراویس کمک کند. در این آزمایش، پزشک دارویی بنام Tensilon  به شما تزریق می کند، سپس چگونگی  حرکت عضلات پس از تزریق مورد بررسی قرار می گیرد.

الکترومیوگرافی (EMG)

EMG به معنی اندازه گیری فعالیت الکتریکی بین مغز یا نخاع به یک عصب محیطی است. این عصب در بازوها و پاها یافت می شود و وظیفه کنترل عضلات در مواقع حرکت و استراحت را بر عهده دارد.

الکتروانسفالوگرام (EEG)

الکتروانسفالوگرام (EEG) از دیگر آزمایشاتی است که در نورولوژی از اهمیت زیادی برخوردار است. EEG با استفاده از الکترودهایی که به پوست سر شما وارد می شود، فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری می کند. این برای کمک به تشخیص شرایط مغز از جمله التهاب، تومورها و صدمات و همچنین تشنج و اختلالات روانی کاربرد دارد.

آزمایشات دیگری که در نورولوژی انجام می شوند:

متخصصان ممکن است انواع دیگری از  آزمایشات زیر را انجام دهند.توموگرافی کامپیوتری یا اسکن CT

·        تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا اسکن MRI

·        توموگرافی انتشار پوزیترون یا اسکن PET

·        سایر روشهای تشخیصی شامل مطالعات خواب و آنژیوگرافی است. آنژیوگرافی انسداد رگهای خونی که به مغز می رود را تعیین می کند.