یکی از مطرح ترین لباس های رسمی و سنتی مردم کشور ژاپن، کیمونو می باشد.
تاریخچه کیمونو بسیار قدیمی است اما در طول تمامی سال ها تغییراتی در آن انجام شده است.
امروزه بر اثر تغییراتی که در کیمونو صورت گرفته است، این لباس از لحاظ طرح و دوخت بر اساس مدِ روز در بازار وجود دارد.
نکته ای که درمورد کیمونو وجود دارد این است که اگرچه این لباس رسمی و سنتی کشور ژاپن می باشد اما از کشور چین به این فرهنگ وارد شده و علت آن هم این است که در دوره ی سلطه کوفان به عنوان یک امپراطوری چینی، بسیاری از افراد از کشور چین به ژاپن مهاجرت کردند و فرهنگ هر دو کشور با یکدیگر ترکیب شد.
کیمونو اصالتی از یک لباس تحت عنوان «هانفو» دارد که علت نامگذاری آن هم تعلق خاطر به یک خاندان به نام Wu بوده است.
واژه کیمونو دو بخش دارد.یک قسمت آن Ki به معنای پوشیدن و قسمت دوم آن از mono به معنای شی تشکیل شده که منظور و تعبیری از لباس دارد.
با دقت در فرم کیمونو می توان دریافت که این لباس به شکل حرف T می باشد و به گونه ای طراحی شده است که سطح بدن را می پوشاند.
مدل های کیمونو متنوع و متفاوت می باشد اما از لحاظ سنتی و استاندارد، یک کیمونو باید از قسمت پایین تا مچ پا و همچنین دست تا قسمت مچ را بپوشاند.
یکی از نکات قابل توجه در خصوص سنت ها و آداب پوشیدن لباس های کیمونو این است که قسمت چپ آن باید بر روی قسمت راست قرار گرفته و فرم آن تنها وقتی که فرد قصد رفتن به مراسم خاکسپاری و ختم دارد تغییر می کند.
کیمونو از جمله لباس هایی است که قسمت های جانبی و مازاد هم دارد که از آن جمله می توان به زیورآلات،کفش و زیرپوش های مخصوص به خود اشاره کرد.
یکی از نکات جالب در خصوص لباس کیمونو این است که کفش های چوبی مخصوص آن به نام geta و از کمربندی تهیه شده از پارچه ضخیم تحت عنوانobi که باید متناسب با این لباس تهیه شود و موارد دیگر آن را می توان طبق سلیقه و موقعیت اجتماعی انتخاب کرده و پوشید.
در گذشته رسم بر این بود که ژاپنی ها باید هر روز کیمونومی پوشیدند زیرا تنها لباس رایج در آن زمان بود.
کیمونو با یک پیشبند کوتاه بر روی قسمت کمر، از سال های ۷۹۰میلادی تا ۱۲۰۰محبوبیت خاصی در کشور ژاپن پیدا کرد.
لباس کیمونو در سال های ۱۳۰۰تا۱۵۰۰میلادی به عنوان یک زیرپوش و دامن برای زنان و مردان تهیه می شد.
سپس در سال ۱۶۰۰میلادی کیمونو به فرم جدید و امروزی خود در آمد که از قسمت های مختلفی چون کمربند پهن، صندل های چوبی، رنگ های متنوع و...تشکیل شده است.
در دنیای جدید، کیمونو صرفا در مراسم های مهمی همچون عروسی و...به کار می رود و فقط افرادی که سنتی یا کشتی گیران سوما می باشند کیمونو می پوشند.
انواع کیمونو
کیمونو انواع مختلفی دارد که هریک از آن ها براساس موقعیت های خاص و فردی که آن را به تن می کند استفاده می شود.
به طور کلی کیمونو را می توان براساس دو آیتم تقسیم کرد که یکی جنس و دیگری دوخت است.
کیمونو بر این اساس دو نوع است که یکی از آن ها گوفاکاgofuku و دیگری فوتومونوfutomono می باشد.
یکی از ویژگی های گوفاکاgofuku جنس آن است که از ابریشم می باشد و همین موضوع باعث شده است که به عنوان یک لباس اشرافی درنظر گرفته شود.
جنس فوتومونوfutomono از الیاف طبیعی مانند پشم یا کتان می باشد و دوخت ماشینی آن هم موجود است.