سلام نو – سرویس سیاسی: قاضی منصوری از پنجره هتلی که در آن ساکن بود به بیرون پرت شده است. خبر مختصر، روشن، غیرقابل باور و بهت آور بود، قاضی رشوه گیر که روزگاری پا بر گلوی خبرنگاران گذاشته بود درگذشت.
آن چنان که اخبار اولیه میگفت قاضی سابق، غلامرضا منصوری روز جمعه در هتل محل اقامتش در رومانی درگذشت، مرگی که البته در آستانه بازگشت او به ایران بسیار سوال برانگیز و مشکوک بود.
این خبر به سرعت توسط پلیس رومانی و ایران تایید شد و حتی خبرش به تلویزیون رومانی هم رسید. در همان ساعت اولیه رسانه‌ها از پرت شدن منصوری از پنجره اتاقش خبر دادند، اتفاقی که فرضیه قتل قاضی فراری را تقویت می‌کرد.
نجف‌پور ثانی، وکیل قاضی غلامرضا منصوری به اعتماد می‌گوید:«خانواده آقای منصوری آخرین بار ساعت ۱۱ روز جمعه با او تماس داشته‌اند که حال‌شان مساعد بوده است.» او همچنین می‌گوید که با توجه به وضعیت واتس اپ منصوری او حداقل تا ساعت 15:15 دقیقه آنلاین بوده است.
”آدلینا رادولسکو“، خبرنگار رادیو اروپای آزاد در رومانی خبر داده که جنازه غلامرضا منصوری در لابی هتل پیدا شده که فرضیه پرت شدن از پنجره را باطل می‌کند. او هتل محل اقامت منصوری را بسیار کوچک تصویر می‌کند و می‌گوید هنوز اطلاعات دقیق از سوی پلیس به آن‌ها داده نشده.
رادیو اروپای آزاد اولین رسانه ای بود که خبر مرگ قاضی منصوری را منتشر کرد و حالا هم پیگیر جزئیات بیشتری از ماجرای مرگ مشکوک این قاضی سابق است.
قاضی منصوری؛ متهم ردیف دهم باند طبری و متهم ردیف اول رسانه‌ها
قاضی منصوری که قاضی بازنشسته اجراییات بخش لواسانات، بازپرس شعبه ۹ دادسرای کارکنان دولت و قاضی دادسرای فرهنگ و رسانه بود این روزها بیش از همه چیز به خاطر مطرح شدن نامش در دادگاه فساد اکبر طبری مشهور شده است.
اکبر طبری مدیر کل سابق امور مالی و معاون اجرایی سابق قوه قضائیه در دوران ریاست دو رئیس قبلی یعنی محمود هاشمی شاهردوی و صادق آملی لاریجانی بود. به گفته نماینده دادستان، طبری چنان نفوذی در قوه داشت که حداقل در دوران ده ساله آملی لاریجانی حرفش در حکم رئیس قوه بود.
در نهایت با حضور رئیسی در قوه قضاییه جایگاه طبری تضعیف شد. نخستین بار این علیرضا زاکانی بود که به طبری اشاره کرد و او را بیچاره کننده دو رئیس قوه قضائیه دانست. در نهایت زاکانی در مناظره با تاجزاده اسم اکبر طبری را برد و نه تنها از ضرورت برکناری او سخن گفت بلکه تاکید کرد که او باید محاکمه شود.
با وجود رد اتهامات وارده به طبری از سوی رئیس پیشین قوه قضاییه، او در تاریخ ۲۳ تیر ۱۳۹۸ توسط اطلاعات سپاه در آمل بازداشت شد و مدتی بعد به عنوان متهم ردیف اول یک پرونده فساد معرفی و به «تشکیل شبکه چند نفری در ارتشا» متهم شود. در واقع طبری متهم به چیزی شده که به عنوان کار چاق کنی شناخته می‌شود.
پرونده طبری از چند جهت بسیار مورد توجه قرار گرفت. نخست این که او دو دهه در قوه قضاییه بوده و فسادش برای کسی روشن نشده. محسنی اژه‌ای با اشاره به این مسئله می‌گوید که فساد و جرم طبری برای او، رئیس سابق قوه قضاییه و معاونان وقت قوه احراز نشده بود.
مسئله دیگر گستردگی باند اکبر طبری در قوه قضاییه بود که چهره‌های خرد و کلانی را درگیر خود کرده بود و اعداد بسیار بزرگی را برای حل پرونده‌ها دریافت می‌کردند.
اما سومین مسئله جذاب برای رسانه‌ها برخی متهمان پرونده مثل بیژن قاسم زاده و غلامرضا منصوری بودند. این چهره‌های قضائی سابق هرچند متهمان ردیف اول و دوم پرونده نبودند اما برای اهالی رسانه چهره‌هایی آشنا بودند که خاطرات تلخ بسیاری برای روزنامه‌نگاران، هنرمندان و اهالی رسانه ساخته بودند.
بیژن قاسم زاده مردی بود که پا روی گلوی رسانه‌های بسیاری گذاشته بود و در آخرین اقدام مهمش مقدمات فیلتر تلگرام را فراهم کرد. قاسم زاده همچنین چهره اصلی پرونده امیر تتلو بود که بسیار او را تحت فشار گذاشت.
اما چهره بعدی که برای روزنامه‌نگاران اهمیت بیشتری داشت غلامرضا منصوری بود مردی که هرچند به خاطر جرمش در اجراییات بخش لواسانات و گرفتن رشوه 500 هزار دلاری نامش در لیست متهمان مطرح بود، اما برای روزنامه‌نگاران با احکام سنگین، بی رحمانه و غیر موجهش شناخته می‌شد.
منصوری هرچند متهم ردیف دهم پرونده بود اما به خاطر حضورش در قوه قضاییه و آشناییش با خبرنگاران، حسابی مورد توجه قرار گرفت و در نهایت با انتشار ویدئویی اعلام کرد که برای درمان بیماری به خارج از کشور رفته و به سرعت به ایران باز می‌گردد.
نکته قابل توجه درباره غلامرضا منصوری این بود که برخی گروه‌های حقوق بشری در اروپا به دنبال شکایت از او به جرم نقض حقوق بشر بودند تا کشورهای اروپایی با بازداشت او از تحویلش به ایران خودداری کنند.
پرسش‌هایی درباره مرگ قاضی منصوری
خبر مرگ قاضی غلامرضا منصوری از ساعت نخست به شدت مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و پرسش‌های بی شمار درباره آن آغاز شد. از نخستین سوال‌ها این بود که چرا متهمی مثل منصوری تحت هیچ گونه حفاظتی نبود، آن هم وقتی که فاصله‌اش از سفارت ایران تنها ده دقیقه بود. چرا اساسا خود سفارت اقدام به نگهداری او نکرد آن هم وقتی قرار بود منصوری ساکن یک هتل معمولی شود. اگر این گونه بود امروز مشخص بود غلامرضا منصوری چرا و چگونه مرده؟
پرسش بعدی این است که غلامرضا مرده یا کشته شده؟ اگر کشته شده چه کسی او را به قتل رسانده؟ پای باند اکبر طبری در میان است؟ آیا این باند این قدر قدرت دارد؟ آیا این قدر قدرت را خرج می‌کند تا متهم ردیف دهم پرونده خود را در رومانی به قتل برساند؟ آن هم در حالی که احتمالا چهره‌هایی جز منصوری اطلاعات بیشتری از باند طبری دارند.
چیزی که قرضیه قتل را در ذهن عموم مخاطبان تقویت کرد همزمانی مرگ قاضی سابق با سال روز مرگ سعید امامی متهم ردیف اول پرونده قتل‌های زنجیره‌ای است. امامی در 30 خرداد 1378 به شکل مرموزی خودکشی کرد، خودکشی‌ای که هم‌چنان مشکوک و سوال برانگیز است.
حال باید دید پرونده منصوری به کجا می‌رسد آیا پرونده او نیز مثل سعید امامی با پرسش‌های بی‌جواب بسته می‌شود یا بالاخره مشخص می‌شود او چرا و چگونه درگذشته است؟
