در سال 2018 بیش از 52 میلیون آمریکایی بالای 65 سال سن داشتند و تا سال 2060 ، انتظار می رود این تعداد دو برابر شود. بیش از نیمی از آمریکایی ها برای دوره هایی از زندگی خود نیاز به مراقبت طولانی مدت دارند. با وجود این تقاضا، تسهیلاتی که ارائه می شوند در حال کاهش است. در طول 20 سال گذشته، نیمی از مراکز پرستاری مستقر در بیمارستان تعطیل شده، همچنین 16٪ از خانه های سالمندان دارای مجوز سالمندان روستایی بسته یا ادغام شده است.
پیش از سال 1935، افرادی که در اواخر عمر خود نیاز به مراقبت داشتند، مجبور شدند به اعضای خانواده یا مهربانی جامعه اعتماد کنند. این منجر به ایجاد بحران برای سالمندان شد.
قبل از تصویب قانون تأمین اجتماعی، سالخوردگان مجبور بودند به خانه فقیر یا پناهگاه بروند. از آنجا که در آن زمان صنعت بانکی تا حد زیادی کنترل نشده بود، نگه داشتن پول در یک حساب پس انداز خطرناک بود.
تأمین اجتماعی برای حمایت از سالمندان
تأمین اجتماعی با هدف جلوگیری از آسیب رسیدن به سالمندان اقدام به ایجاد بیمه هایی برای بازنشستگی کرد. این برنامه شروع به پس انداز از درآمد سال های کاری نمود تا بتواند برنامه های بهداشتی و درمانی خالص ایمن را برای آن ها فراهم نماید. تا سال 1965، 60٪ از آمریکایی ها برای مراقبت از خانه سالمندان، کمک های عمومی دریافت می کردند. امروز، 67٪ از سالمندان می توانند خدمات درمنزل را دریافت کنند.
چگونه می توان صنعت مراقبت از سالمندان را بهبود بخشید؟
کاهش هزینه در یک محیط مراقبت بعد از شرایط حاد بیماری و کهولت سن مشکل است. نیروی کار گران است، زیرا آموزش لازم است. به علاوه، افرادی که مراقبت ارائه می دهند، باید مهارت خاصی داشته باشند تا کیفیتی را ارائه دهند که مطابق با استانداردها باشد. به دلیل استاندارد بودن هزینه امکانات و کار قیمت بالا می رود.
امروزه روش های بیشتری برای افزایش کیفیت بهتر مراقبت از بیماران بدون تهدید به حذف تسهیلات وجود دارد. مدیریت داده در تجزیه و تحلیل چگونگی بهبود بهره وری مفید می باشد. تحویل های مکرر و کوچک تر ممکن است پول نقد را آزاد کند. در حال حاضر پیروی از بهترین شیوه ها می تواند مشاغل مراقبت های حاد را در رسیدن به اهداف کمک کند.
