سلام نو – سرویس ورزشی: قبل از شروع جام جهانی تخریب کارلوس کیروش استارت خورده بود. طیفی از خبرنگاران ورزشی با حلوا حلوا کردن برانکو از فوتبال خسته کننده کیروش میگفتند و برخی هم مثل جواد خیابانی با بغض از غرور لگد مال شده ایرانیان زیر چکمه استعمار مرد پرتغالی خبر میدادند.
کارلوس کیروش ناگهان از یک مربی در کلاس جهانی و از کاشف رونالدو تبدیل شده به نماد استعمار و نابودی ایران که بسیار پول میگرفت اما در ایران نبود و به دیدن بازیهای لیگ نمیرفت و لیستش خیلی سلیقهای بسته میشد.
کار کیروش با تیم ملی که تمام شد همه یک نفس راحت کشیدند. مازیار ناظمی از در صف بودن زیدان و مورینیو گفت و مهدی تاج وعده داد کسی را بیاورد که ارزانتر از کیروش ولی در کلاس کیروش باشد و تمام بازیهای لیگ را از نزدیک تماشا کند.
تمام این وعدههای بزرگ و این صداهای بلند در نهایت به مارک ویلموتس ختم شد، کسی که بهترین سابقهاش نشستن روی نیمکت تیم فوتبال بلژیک برای حدود چهار سال بود. ویلموتس که به جز این یک مورد سابقه درخشان دیگری نداشت، با این وجود با تبلیغات بسیار وارد ایران شد.
مهدی تاج که در قامت رئیس فدارسیون فوتبال حسابی از قرار داد کیروش شاکی بود آن روزها میگفت با تجربه قرارداد کیروش قرارداد بهتری با ویلموتس بسته شده و او هیچ چیزی از کیروش کم ندارد و مربیای در کلاس جهانی است.
اول راه همه چیز خوب بود. یکی دو بازی آسان مثل بازی کامبوج و پیروزیهای پرگل باعث شد تا مخالفین کیروش حسابی شارژ شوند. از سبک تهاجمی ویلموتس تمجید کردند و از حضورش در بازیهای لیگ گفتند، اما ماه عسل ویلموتس بسیار کوتاه بود.
ویلموتس بعد از پیروزی پرگل برابر کامبوج در دو بازی پشت سر هم برابر بحرین و عراق در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ شکست خورد تا صعود ایران به جام جهانی دوباره به اما و اگر بکشد. او حتی در بازی با عراق تا زمانی که پولش را دریافت نکرد حاضر به همراهی تبم ملی نشد.
میزان حضور او در ایران از کارلوس کیروش کمتر بود و توان فنیاش به طور محسوسی پایینتر از سرمربی سابق تیم ملی بود.
بعد از بازی با عراق دوران همکاری ویلموتس با ایران به پایان رسید تا تمام دردسرهای مردی که قرار بود نجیب و کم دردسر باشد یک به یک مشخص شود.
در حالی که کارلوس کیروش در دور دوم حضورش در تیم ملی هر یک سال باید یک میلیون و ۴۰۰ هزار یورو دریافت میکرد ویلموتس در سال اول 3 و در دو سال بعد سالی 2.5 میلیون دریافتی داشت، عددی که نه تنها از دستمزد کیروش بلکه از دستمزد سرمربی تیمهای ملی کرواسی و اسپانیا هم بیشتر بود.
نکته جالب توجه دیگر اینجا بود که این قرارداد توسط فدراسیونی بسته شد که برای کیروش و تیمش آه در بساط نداشت و در یکی دو نوبت سرمربی تیم ملی از جیب خودش پول هتل تیم را داده بود.
ظاهرا تنها درسی که تیم مهدی تاج از دوران کیروش گرفته بودند این بود که اجازه ندهند سرمربی تیم ملی درباره فدارسیون و شرایط تیم ملی اظهار نظر غیر فنی کند، چون این شرط تنها شرطی است که به نفع فدارسیون فوتبال در قرارداد گنجانده شده.
فدراسیون فوتبال امیدوار است با پیروزی در پرونده ویلموتس با همان حدود دو میلیون یورو پرداختی کار را به پایان برساند، اما تجربه نشان داده ایران در چنین پروندههایی از پیش باخته است و فدراسیون باید تمام هشت میلیون یورو را به حساب ویلموتس بریزد.
مبلغ بالای قرارداد ویلموتس و البته شرایط تاسف بار آن نشان میدهد که مشکل فدراسیون نه با شرایط کیروش و نه با مبلغ قراردادش بود بلکه مشکل این بود کیروش حاضر به امتیاز دادن به هرکسی نبود. حاضر نبود لباس درجه چهاری که یک دلال به تیم ملی فروخته تن بازیکنان برود. حاضر نبود بازیکن سفارشی بپذیرد. حاضر نبود در برابر گرفتن حقش سکوت کند و مهمتر از همه حاضر نبود ایرادات بزرگ فدارسیون را نادیده بگیرد.
قرارداد ویلموتس یک مسئله دیگر را هم نشان داد و آن هم اینکه هم فدارسیون فوتبال و هم وزارت ورزش پول کافی برای پرداخت چنین مبالغی را دارند، اما مایل نیستند این هزینه را برای استقلال و پرسپولیس و مربیهای کارآمدش بکنند.
اینها تنها گوشهای از فاجعهای است که فدارسیون فوتبال مهدی تاج در همکاری با وزارت ورزش مسعود سلطانیفر خلق کرده، فاجعهای که البته هیچ کدام حاضر به پذیریش مسئولیت آن نیستند.
مهدی تاج مدعی است که ویلموتس گزینه معرفی شده وزارت ورزش است و وزارت ورزش میگوید این طور نبوده و ویلموتس تنها یکی از سه پیشنهاد انجمن فرهنگی ایران در هلند بود که به فدراسیون ارجاع داده شده، مرکز یا انجمنی که ظاهرا در زمان حضور سلطانیفر در میراث فرهنگی و با حضور او افتتاح شده.
مشخص نیست چرا چنین مرکزی که هیچ ربطی به فوتبال ندارد باید درباره سرمربی تیم ملی اظهار نظر کند و چرا فدراسیون به دنبال گزینههای این مرکز رفته و از بین سه گزینه به سومین گزینه آنها پیشنهاد داده و بدترین قراردادی که میشد را با او بسته.
به نظر میرسد باید با فوریت به این پرونده رسیدگی شود و مشخص شود در شرایطی که کشور به هر دلار پول خود نیاز دارد مسعود سلطانیفر و مهدی تاج چطور میلیونها دلار پول مردم را به پای لجبازی با کارلوس کیروش و استخدام یک مربی درجه سه ریختند؟