سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : در هفته های گذشته زمزمه هایی مبنی بر بازگشایی سینما ها از عید سعید فطر به گوش می رسید، اما گویا خوشبختانه با مخالفت ستاد ملی مقابله با کرونا مواجه شد و همچنان سینماها تا اواسط و یا اواخر خرداد تعطیل خواهد بود.
در اواخر اسفند سال گذشته و با توجه به شیوع ویروس کرونا و دستور وزیر بهداشت و وزیر ارشاد مبنی بر لغو تمامی فعالیت های فرهنگی و پیرو آن تعطیلی سینماها، تا به امروز نزدیک به دو ماه است که درهای سینماها بر روی مخاطبین بسته شده است، دو ماهی که می توان گفت بهترین زمان اکران فیلم ها بود و به طور حتم بسیاری از تهیه کنندگان بر سر اکران فیلمشان در این بازه زمانی تلاش های فراوانی کرده بودند و انتظار می رفت با شروع سال جدید و اکران فیلم هایشان بر روی پرده نقره ای پول های سرمایه گذاری شده برای فیلم هایشان به چرخه مالی آنها بازگردد، اما چه می شود که حضور ویروس منحوس کرونا همه احتمالات را به یکباره بهم ریخت و موجب شد تقریباً تمامی اصناف با مشکلات این چنینی مواجه شوند.
در خصوص اینکه جامعه نیاز به تفریح دارد و تهیه کنندگان تمایل دارند که هر چه سریعتر فیلم های خود را بر روی پرده اکران کنند و یا اینکه سینمادارها از تعطیلی سینماها متضرر می شوند، جای هیچ بحثی نیست، اما با توجه به شرایط پیش آمده و ترس مردم از حضور در اماکن عمومی همچون سالن های سینما طبیعتاً بازگشایی سینما چیزی جز ضرر برای سینماداران نخواهند بود.
با یک حساب سر انگشتی و با توجه به فرمولی که چندی پیش دفتر نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی در 15 بند نسبت به بازگشایی سینماها منتشر کرده بود می توان به این نتیجه رسید که اکران فیلم ها با آن قواعد و ضوابطی که این سازمان پیش بینی کرده بوده مستلزم افزایش نیروهای خدماتی برای سینمادارها خواهد، آن هم با شرط اکران 40% ظرفیت سالن و فاصله گذاری در سالن ها طبیعتاً بهای برق مصرفی سالن ها نیز تامین نخواهد شد.
البته تاخیر نیم ساعته در بین هر دو سانس برای ضدعفونی کردن، به طور طبیعی خود موجب کم شدن سانس های اکران فیلم در سینما ها خواهد شد و صد البته هزینه های مواد ضد عفونی و دستکش و ماسک که هزینه های گزافی را به سینماداران در این شرایط بد اقتصادی تحمیل خواهد کرد.
تمامی مواردی که گفته شد، در صورت استقبال مردم از تماشای فیلم ها در سالن سینما می باشد، حال این نکته باید در نظر گرفته شود که تهیه کننده با این شرایط باید متحمل هزینه های گزاف تبلیغات شوند، آن هم آیا مردم به سینما بیایند یا خیر، که طبیعتاً منطقی است استقبال نسبت به ایام پیش از شیوع ویروس کرونا کمتر خواهد بود و بسیاری از خانواده از ترس آلوده شدن به این ویروس قید خریدهای ضروری برای کالاهای مصرفی خود را زده اند و بیشتر تمایل به خرید اینترنتی پیدا کرده اند.
لذت تماشای فیلم بر روی پرده عریض سینما با آن کیفیت صدا و تصویر، مسلماً امری است که نمی توان آن را با تماشای فیلم در تلویزیون های چند اینچی مقایسه کرد، اما تماشای فیلم نیز آدابی دارد که در هر شرایطی آن لذتی که باید داشته باشد را نخواهد داشت و مهمترین رکن آن عدم استرس و داشتن آرامش و تمرکز در حین تماشای فیلم است، نه اینکه در حین تماشا ذهن مخاطب دائماً درگیر این مسئله شود که آیا به ویروس کرونا آلوده شده است یا خیر.
به عنوان مثال با نگاهی به حضور مردم در سطح شهر و یا فروشگاه های زنجیره ای می توان به این نتیجه رسید که طبیعتاً سینما نیز با استقبال آنچنانی مواجه نخواهد شد و بدون شک بازگشایی سینماها چیزی جز ضرر برای هر سه طرف تهیه کننده، سینمادار، مخاطب نخواهد بود، جز این سه طرف شاید بزرگترین لطمه از این بازگشایی به بدنه خود صنعت سینما خورده شود و این بازگشایی جواب عکس دهد و به جای اینکه مخاطب جذب سینما شود از آن گریزان گردد.
به طور حتم تهیه کننده با کاهش مخاطب نسبت به سایر ایام سال روبرو خواهد شد و این مسئله با توجه به سرمایه ای که خرج ساخت فیلم شده و هزینه های گزاف تبلیغات خوشایند تهیه کننده نخواهد بود و از این امر متضرر خواهد شد.
در طرف دیگر سینمادار نیز همانند تهیه کننده با کاهش مخاطب و افزایش هزینه ها از قبیل هزینه های اقلام ضدعفونی و ... و افزایش نیروی خدماتی طرف دیگر این داستان است که متضرر می شود و همانطور که گفته شد شاید حتی با فروش فیلم ها حتی در صورت استقبال مردم به هزینه های پرسنل و برق مجموعه خود نیز دست پیدا نکند.
مخاطب طرف دیگر این ماجرا است که متضرر می شود، به طور حتم هیچ امری بالاتر از سلامتی یک فرد حائز اهمیت نیست و طبیعتاً با احتمال فرض اینکه شاید 1% فرد با ورود به سینما مبتلا به ویروس کرونا شود، بازگشایی سینماها غیرمنطقی ترین تصمیم ممکن در حال حاضر و این شرایط می باشد.
