چهار روز پس از قطعنامه 598 بود که عراقی ها همان طور که انتظار می رفت با خلف وعده عملیات گسترده ای در جنوب غرب کشور و نزدیکی اروند تدارک دیدند. آنها تا جاده اهواز ـ خرمشهر پیشروی کرده و خرمشهر را نیز در معرض تهدید قرار دادند. در چنین شرایطی گروهک تروریستی مجاهدین خلق فرصت را مناسب دید تا با حمله به ایران ضمن تکمیل کردن خیانت های خود، در خیال خود حاکمیت جمهوری اسلامی را از بین ببرد. با این حال عملیات مرصاد به عنوان آخرین عملیات در طول دفاع مقدس با شکست سختی برای متجاوزان همراه شد.
پنج هزار نفر آدم با ۱۲۰ تانک، ۴۰۰ دستگاه نفربر، ۹۰ قبضه خمپاره انداز ۸۰ میلیمتری، ۳۰ قبضه توپ ۱۲۲ میلیمتری، ۱۵۰ قبضه خمپاره ۴۰۰ میلیمتری، هزار قبضه تیربار کلاشنیکف، ۳۰ قبضه توپ ۱۰۶ میلی متری و ۱۰۰۰ دستگاه کامیون و خودرو درسایه حمایت های دیکتاتور وقت عراق یعنی صدام بسیج شده بودند تا به امید پیروزی در این نبرد به نان و نوایی برسند. این در حالی است که خیلی از آنها سابقه درست و حسابی در امور جنگی نداشتند و این ساده اندیشی از سوی آن ها در نوع خود جالب است.
یکی از اعضای جدا شده از سازمان مجاهدین خلق در این خصوص می‌گوید: تنها به افرادی قدیمی سازمان آموزش‌های کمی در خصوص کار با کلت و کلاشینکف داده بودند و ما بقی افراد چیزی از جنگ نمی‌دانستند؛ برخی از افراد بودند که خانه و زندگیشان را در اروپا رها کرده و به امید نابودی رژیم ایران برای شرکت در جنگ آمده بودند و به قولی، سلاح دست گرفتن هم بلد نبودند.
سرپل ذهاب، اسلام آباد، کرمانشاه، همدان، قزوین و سرانجام تهران مسیری بود که رجوی و یارانش برای به نتیجه رسیدن عملیات فروغ جاویدان طراحی کرده بودند. صبح روز چهارشنبه ۵ مرداد ۶۷ بود؛ عملیات گسترده نیروهای ایرانی با رمز «یا علی بن ابی طالب» در منطقه اسلام آباد غرب و کرند غرب آغاز شده بود؛ قرارگاه نجف، قرارگاه رمضان، یگان‌های لشکر ۵۷، لشکر ۹، لشکر ۶۵، لشکر ۵۵، لشکر علی بن ابیطالب، لشکر ۳۲، لشکر ۲۷، لشکر ۵ نصر، تیپ مسلم بن عقیل به همراه نیروهای مردمی، گروه‌هایی بودند که از سه جناح اصلی و یک جناح فرعی، منافقین را مورد هجوم قرار داده بودند.
نتیجه این عملیات چیزی جز پیروزی نیروهای نظامی کشور نبود. آن طور که خود منافقان اعتراف کرده اند بیش از 4800 نیروی تشکیلاتی سازمان مجاهدین خلق در این نبرد به هلاکت رسیده اند. نقش سپهبد علی صیاد شیرازی، فرمانده سابق نیروی زمینی ارتش در این پیروزی ارزشمند نقشی بی بدیل بود. تدابیر اندیشیده شده توسط او آن قدر منافقان را عصبانی کرده بود که چند سال بعد در تروری ناجوانمردانه صیاد شیرازی را به شهادت رساندند.
مجاهدین خلق بعد از شکست سنگینی که متحمل شدند در تلاش بودند تا با وارد کردن نیرو از اروپا باز هم عملیات جدیدی با عنوان فروغ جاویدان 2 را اجرایی کنند اما دیگر نه توانی برایشان مانده بود نه امکان ساختن تشکیلات گذشته برایشان فراهم بود.
سلام نو – سرویس سیاسی: شش روز پس از قطعنامه 598 با تصور اینکه حالا شرایط ایران به لحاظ داخلی نا به سامان است و کسی تصور جنگ دوباره ندارد عملیات مرصاد انجام شد. عملیاتی که منافقین از آن با عنوان فروغ جاویدان یاد می کنند.
عملیات مرصاد البته با شکست سنگین آن ها همراه بود و بیراه نیست اگر بگوییم بعد از این شکست سنگین برای همیشه اقدامات این گروهک برای ما بی اثر شد. مسعود رجوی، سرکرده این گروهک در توهم فتح تهران در 48 ساعت بود. او در شب عملیات گفته بود: بعد از ورود به تهران تا 48 ساعت هر کاری خواستید بکنید و هر کسی را که خواستید، بکشید تا اینکه من فرمان عفو عمومی بدهم.
