سلام نو – سرویس اجتماعی: آموزش مجازی را می توان یک تجربه جدید و چه بسا نقطه عطفی در آموزش دانست. این روزها مدارس و آموزشگاه های مختلف در تلاش هستند تا از طریق پلت فرم های متنوع آموزش مورد نظر خود را به مخاطب ارائه دهند.
به گزارش سلام نو، آخرین باری که به طور جدی و فراگیر آموزش از راه دور در دستور کار نظام آموزشی قرار گرفت دوران دفاع مقدس بود. در آن روزها چاره ای جز آموزش از طریق برنامه تلویزیونی برای نقاط زیادی از کشور نبود. حالا اما ویروس کرونا کار را به جایی رسانده که این آموزش فراگیرتر و برای همه دانش آموزان کشور در حال اجرا است. هرچند تعداد قابل توجهی از دانش آموزان امکان دریافت این آموزش ها را به خاطر ضعف زیر ساخت ها ندارند.
در ابتدای شیوع این بیماری تصور بسیاری این بود که این ویروس حداکثر تا اواسط فروردین مهمان ما است اما با مشخص شدن این نکته که کرونا حالا حالاها دست از سر ما برنمی دارد سیاست آموزشی کشور روی آموزش الکترونیک و مجازی متمرکز شد. در حال حاضر بسیاری از مدارس و دانشگاه ها در سراسر کشور به صورت مجازی در حال برگزاری است. آموزشگاه های خصوصی هم برای اینکه از این قافله عقب نمانند کلاس های مجازی خود را آغاز کرده اند.
در این بین کم نیستند کسانی که نه اینترنت مناسبی برای برقراری ارتباط مجازی دارند و نه اساسا تلفن همراه هوشمندی برای دریافت بسته های آموزشی ارائه شده دارند. به گفته وزیر آموزش و پرورش تنها ۷۰ درصد دانشآموزان به اینترنت و تلفن همراه دسترسی دارند و این بدان معناست که 30 درصد دانش آموزان از دسترسی به آموزش مجازی محروم هستند. این در حالی است که این مساله به صورت کلی عدالت آموزشی را زیر سوال برده است.
محسن حاجی میرزایی، وزیر آموزش و پرورش در در دیدار با وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و معاون علمی و فناوری رئیسجمهور که در دفتر وزیر آموزش و پرورش برگزار شد، با اشاره به اینکه سند تحول بنیادین، نظام تعلیم و تربیت را به تجهیز فناوریهای نوین ملزم کرده است، اظهار کرده است: براین اساس موظف هستیم ساز و کاری برای ارتباط هوشمندانه بین دانش آموزان، معلمان و کادر اجرایی مدارس برقرار کنیم و همچنین کتب درسی را به صورت الکترونیکی منتشر کنیم و در دسترس قرار دهیم و از ظرفیت آموزشهای مجازی استفاده کنیم.
تجربه آموزش الکترونیکی در جهان سابقه ای به مراتب بیشتر از ما دارد. با این وجود با توجه به اینکه هنوز در کشور ما این مدل آموزش آن طور که باید و شاید به صورت همه جانبه راه نیفتاده است بسیاری از اساتید نتوانسته اند با این روش کنار بیایند. اولین دانشگاه مجازی در سال ۸۲ در کشور راهاندازی شده است. علی رغم اینکه رشته های مجازی چندین سال است در دانشگاه ها تدریس می شوند موانع آموزش مجازی به قوت خودش باقی است.
یکی از موانعی که همواره به عنوان یک مانع بر سر راه آموزش مجازی قرار داشته و دارد مباحث هزینه این نوع آموزش است. آموزش مجازی اگرچه برای ارائه دهنده آموزش بسیار مقرون به صرفه تر در می آید برای گیرنده آموزش هزینه زا است. از سوی دیگر نبود تخصص در تدوین برنامه مجازی آموزشی و نبود یک استراتژی مشخص در آموزش مجازی باعث شده تا پیشرفت قابل انتظار در این حوزه اتقاق نیفتد. با این همه رییس مرکز امور بینالملل و مدارس خارج از کشور ادعا کرده ایران جزو ۱۰ کشور برتر دنیا در آموزش مجازی دانشآموزان است.
.