سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : نوروز امسال یکی از متفاوت‌ترین تجربه جمعی عید برای ایرانیان بود چنانکه می‌توان گفت که مناسبات نوروز پشت اضطراب کرونا پنهان شد و فرصت تجلی پیدا نکرد، خانه نشینی اجباری و قرنطینگی عمومی، امکان دید و بازدیدهای عید را کنسل کرد اما امکان بیشتری برای مردم پیش آمد که به قاب تلویزیون بیشتر نگاه کنند و دست کم بخشی از ترس و تلخی این دوره را با تماشای برنامه‌های آن بکاهند.
از این حیث تلویزیون به عنوان رسانه ملی می‌توانست از دو طریق آگاهی و سرگرمی، به ابزار رسانه اصلی در مقابله با کرونا بدل شود، در این تحلیل به بخش خبری و آموزشی کاری نداریم که به اطلاع‌رسانی درباره کرونا و راه‌های مقابله با آن می‌پردازد اما رسالت تلویزیون صرفا به کارکردهای خبری کرونا ختم نمی‌شود و تولید برنامه‌های سرگرمی بخش و با نشاط که بتواند به تقویت روحیه عمومی بپردازد و دوران قرنطینه خانگی را به تجربه‌ای لذت بخش یا دست کم با ملال کمتر بدل کند از مهمترین وظایف این رسانه است.
فارغ از کارکرد رسانه‌ای سرگرمی و نشاط، در وضعیت بحرانی موجود، صداوسیما وظیفه مضاعفی دارد تا به تقویت روحیه عمومی و ایجاد نشاط و شادی در مخاطب پرداخته و برای آن برنامه‌ریزی داشته باشد و این بار تقویت روحیه عمومی و شادی و نشاط نه صرفا یک تفنن و سرگرمی که کارکردی بهداشتی و پزشکی داشته و در جهت کمک به حل بحران موجود در حوزه سلامت کاربرد دارد.
از این حیث اما دست تلویزیون چندان پر نیست و استراتژی دقیق و غنی برای تامین این هدف ندارد، سریال‌های نوروزی به ویژه پایتخت ۶ که این شب‌ها توانسته رضایت بسیاری از مردم را بدست آورد و کمی از ملال روزهای خانه‌نشینی بکاهد مربوط به تولیدات نوروزی سیماست و اگر بحران کرونا هم به وجود نمی‌آمد از تلویزیون پخش می‌شد، همچنین ویژه برنامه‌های نوروزی دیگر یا برنامه‌های ترکیبی و سرگرم کننده دیگری مثل دورهمی و عصر جدید به دوران پیشاکرونایی مربوط می‌شود و اگر کرونا هم نبود در کنداکتور شبکه‌های تلویزیونی وجود داشت.
اینکه تلویزیون برای دوران کرونایی چه تمهیداتی اندیشیده مساله جداگانه‌ای است که باید مورد تحلیل و پرسش قرار بگیرد اما پخش برخی از فیلم‌های کمدی و طنز که بارها مخاطب آنها را دیده‌اند یا بازپخش برخی از قسمت‌های خندوانه نمی‌تواند به مثابه تدابیر تلویزیونی برای تامین سرگرمی و تقویت روحیه مردم لحاظ شود.
چه بسا در نوروزهای قبل نیز به شکل روتین شاهد پخش گلچین شده برخی از برنامه‌های شاد و مفرح بودیم، گرچه فرصت کم و مشکلاتی که فاصله‌گذاری اجتماعی برای تولید برنامه ایجاد می‌کند را نباید نادیده گرفت اما تلویزیون یک ماه تا رسیدن عید فرصت داشت تا برای روزهای قرنطینگی و خانه‌نشینی مردم که بیش از گذشته به تلویزیون مراجعه می‌کنند و بیش از گذشته به تغذیه روحی و معنوی از تلویزیون نیاز دارند، برنامه‌ریزی کرده و استراتژی داشته باشد.
رضا صائمی در کانال خود نوشت: در جهان امروز هیچ مساله و بحران عمومی بدون حضور موثر رسانه‌ها حل شدنی نیست و قطعا حل بحران کرونا به پیوست رسانه ای نیاز دارد، پیوستی که در کنار اطلاع‌رسانی و آموزش، برای سرگرمی و تقویت روحیه عمومی مردم در مقابله با این ویروس، استراتژی روشن و کنداکتوری غنی داشته باشد.
نمی‌شود صبح تا شب در تلویزیون به مردم توصیه کرد که در خانه بمانیم اما برای این خانه‌نشینی اجباری، برنامه‌ای نداشته باشیم، برای قطع زنجیره ویروس کرونا باید زنجیره درمان را درست به هم وصل کرد و یکی از حلقه‌های این زنجیره، شادی و نشاط و روحیه بالای مردم است و رسانه ملی در برابر این نیاز ملی مسئولیت بزرگی دارد!
