به گزارش سلام نو، کوروش تهامی بازیگر سینما گفت: باورم نمی‌شد این حجم از مسافر خواهند در این شرایط خاص به شهرهای دیگر بروند و این‌همه هشدار و خطر را نادیده و نشنیده بگیرند.
روزهای بحران کرونا که در ایران با شروع سال جدید همراه شد، نوعی از انزوا و خانه‌نشینی را به همراه داشت که مسلما با فرهنگ دیدوبازدید و آیین دور هم بودن در فرهنگ ایرانی سازگار نبود؛ اما به رغم عده‌ای از افراد که بحران و توصیه‌های مراجع تخصصی و وزارت بهداشت را نادیده انگاشتند، بسیاری با قرنطینه همراه شدند تا در جایگاه خویش سهمی و نقش در کاهش و فروکش کردن این شیوع تلخ داشته باشند.
گروهی از این افراد هنرمندانی بودند که قرنطینه را فرصت مغتنمی برای یادگیری و آزمون صبر تلقی کرده و آن را به عنوان توصیه‌ای اکید به دیگران نیز گوشزد کردند.
آنچه در ادامه می‌آید گفت وگوی خبرنگار فرهنگی با کوروش تهامی بازیگر سینما و تلویزیون به بهانه پویش سهم من در مبارزه با بحران کرونا است.
تهامی گفت: خود من خیلی زودتر از اعلام رسمی تصمیم گرفتم که در خانه باشم و با خانواده تلاش کردیم که اوقاتمان را جوری بگذرانیم که کمتر حوصله‌مان سر برود. نمی‌شود گفت حوصله ما سر نمی‌رود چراکه حوصله ما هم سر می‌رود اما به‌هرحال با دیدن فیلم‌ها و سریال‌هایی که از قبل داشتیم و نرسیده بودیم که ببینیم یا فیلم‌های جدیدی که می‌شد دید، بخشی از وقتمان را گذراندیم.
وی افزود: بخشی از اوقات را هم با خواندن شعر و کتاب و حتی زبان پرکرده‌ایم. بخش دیگر از اوقاتمان از طریق تماس تصویری با دوستان نزدیک و اقوام صرف می‌شود؛ رسیدگی به امور بهداشتی، ضدعفونی کردن و تمیز کردن خریدهایی که سفارش می‌دهیم که درب منزل می‌آوردند، کارهایی است که بخشی دیگر از زمان ما به آن‌ها می‌گذرد. ضمن این‌که برنامه‌ریزی کردن برای آینده و فکر کردن به‌روزهای خوبی که انشا الله دوباره می‌آیند کارهایی است که با این‌ها وقت می‌گذرانیم.
«در این مدت به‌غیراز چند کار ضروری، مانند کار بانکی که واقعاً نیاز به خروج از خانه داشته است یا خریدی که نمی‌شده است که سفارش داده شود، بیرون نرفته‌ام و همه تلاشمان را کرده‌ایم که قرنطینه را حفظ کنیم».
امروز در شرایط اضطراری هستیم
بازیگر فیلم‌های سینما، سینماست ۱۳۷۵، مریم مقدس ۱۳۷۹، به رنگ ارغوان ۱۳۸۲، بی‌خداحافظی ۱۳۹۰، رگ خواب ۱۳۹۴، وکیل مدافع ۱۳۹۷ در واکنش به این موضوع که چطور می شود به رغم خستگی از شرایط در خانه نشستن، امیدوار بود و کار درست را در شرایط پیش رو انجام داد، گفت: کافی است که شرایط را برای خودمان درست تعریف کنیم. من در بازیگری هم همین‌گونه هستم و وقتی نقشی به من محول می‌شود، سعی می‌کنم کاملاً مطالعه‌اش کنم و از زوایای مختلف به آن نقش نگاه کنم و موقعیت را برای خودم دقیق و درست تعریف کنم. فقط به این شکل است که می‌شود یک نقش را دست اجرا و ایفا کرد و مخاطبی هم که آن نقش را می‌بیند، برایش کاملاً باورپذیر باشد و حتی پس از سال‌ها درباره آن حرف بزند.
وی افزود: امروز نیاز داریم موقعیتی را که در آن هستیم برای خود تعریف کرده و آن را بپذیریم که این شرایط یک شرایط اضطراری است که شبیه به هیچ زمانی نیست. در این سال‌ها و دهه‌ها شاید کمتر با چنین شرایطی روبرو بوده‌ایم و فکر می‌کنم این شرایط با شرایط عادی فرق دارد. در هر زمان هر فردی شاید در ذهن خود یک برنامه‌ریزی برای شرایط اضطراری داشته باشد و ما امروز در همان شرایط هستیم؛ بنابراین وقتی ما موقعیت را برای خودمان تعریف می‌کنیم و به این موضوع می‌اندیشیم که بیرون رفتن بی‌دلیل ما در حال حاضر ممکن است با هر بهانه‌ای خدایی ناکرده ما را درگیر بیماری کند، همه‌چیز عوض می‌شود؛ بنابراین کسانی که به سلامتی خودشان اهمیت می‌دهند، نسبت به آدم‌هایی که سلامتی خود و خانواده‌شان برایشان مهم نیست، شاید مقداری متفاوت‌تر برخورد کنند.
تهامی تصریح کرد: ما آدم‌هایی را داریم که متأسفانه مجبورند به خاطر تأمین معاششان از خانه بیرون بروند ولی بسیاری دیگر از افراد، این شرایط را ندارند و به دلیل اشتغال بیرون نمی‌روند. به‌رغم این‌که این‌همه تلاش کردیم که به مردم بگوییم که در خانه بمانیم و سفر نرویم (چراکه امسال شرایط متفاوت از سال‌های گذشته و انشالله آینده است و به‌راحتی می‌شود این سفر نرفتن کنونی را جبران کرد و بعداً رفت) و این خطری که به جان می‌خرید هم برای خودتان و هم برای اقوام و عزیزانی که در زندگی‌تان مهم هستند هزینه دارد اما متأسفانه در اخبار شنیدیم که حدود هشت میلیون، تعداد آدم‌هایی که بود که در این ایام سفر رفتند و نزدیک سه تا چهار هزار نفر این آدم‌ها درگیر این بیماری بوده‌اند و امروز چقدر از این آدم‌ها ناقل این بیماری هستند؟
وقتی به همه این‌ها فکر می‌کنیم آن مقدار دل‌تنگی‌ها را به جان می‌خریم و با خسته شدن از شرایط به خود می‌گوییم که در عوض آن، یک یا دو ماه دیگر می‌توانیم با آدم‌هایی که دوست داریم حشرونشر کنم؛ به‌ویژه آدم‌هایی که ممکن است به لحاظ بنیه ضعیف یا بیمار باشند را می‌توانیم بازهم در کنار خود داشته باشیم و به خاطر همه این ها سختی‌ها را می‌توان به جان خرید.
در منزل بمانیم
بازیگر سریال‌های روشن‌تر از خاموشی ۱۳۷۸-۷۹، زیر تیغ ۱۳۸۴-۸۵، شمس‌العماره ۱۳۸۸، شوق پرواز ۱۳۸۹ و گمشدگان ۱۳۹۶ در باب لزوم در خانه ماندن در ایام شیوع بحران کرونا، خاطرنشان کرد: توصیه‌ام این است که تا جای ممکن در خانه بمانیم؛ به‌ویژه این روزها که شرایطش هم فراهم آمده و تعطیلات است. ضمن این‌که دولت هم اعلام کرده که براب بیشتر ماندن ما در خانه این تعطیلات افزایش‌یافته است. در طول یک سال، یک یا دو ماه در خانه ماندن باعث نمی‌شود که چیزی را از دست بدهیم. باید واقع‌بین بود، درک کرد و خودخواهانه رفتار نکرد؛ چراکه رفتار خودخواهانۀ ما می‌تواند باعث به وجود آمدن شرایط خطرناکی شود که به هیچ طریق با عذرخواهی یا توبه کردن درست نمی‌شود. کافی است کمی به این موضوع و بدترین اتفاقاتی که می‌تواند بیفتد فکر کنیم و قدمی به عقب بگذاریم به همین جایی که هستیم.
پیشنهاد من فقط این است که موارد شرایط اضطراری را کاملاً رعایت کنیم. در منزل بمانیم. کارهای بهداشتی و ضدعفونی کردن‌ها را به‌شدت رعایت کنیم و در عوض یک ماه دیگر خودمان متوجه می‌شویم که درود بر ما که این شرایط را رعایت کردیم و این متمایز بودن را به جان خریدیم؛ و بعد حرف داریم برای آیندگانمان و می‌توانیم به چیزهایی بنازیم و به این موضوع ببالیم که به دامن زدن به این شرایط منجر نشدیم و باری‌به‌هرجهت رفتار نکردیم.
وی فزود: فیلم دیدن یکی از مواردی است که می‌شود در این ایام از آن بهره برد البته که درست نیست از صبح تا شب فیلم ببینیم. فیلم دیدن به همراه کتاب خواندن، یادگیری زبان خارجی از هر نوعش و این‌که آدم بتواند لغات زبان‌های مختلف را حفظ کند و کتاب‌های شعرهای مختلف را بخواند، همه کارهایی است که می‌توان در این ایام قرنطینه انجام داد. همه ما از این کارهای نکرده در زندگی‌مان زیاد داریم؛ کارهایی که دائم آن‌ها را به وقفه انداختیم به امید روزی که زمان داشته باشیم و امروز فرصت انجام دادن تمام این کارهای نکرده (کتاب‌های نخوانده، فیلم‌ها و سریال‌های ندیده و ...) است.
فیلم‌هایی که می‌توان در ایام قرنطینه دید
تهامی در پاسخ به به این که دیدن چه فیلم‌هایی را برای مخاطبان در این ایام توصیه می‌کند، بیان داشت: دیدن فیلم بخشی سلیقه‌ای است، چنانچه هنر سلیقه‌ای است. این روزها در بین تمام فیلم‌هایی که دیدم فیلم ۱۹۱۷ را هم دیدم که جدید و چند روز پیش هم شبکه چهار آن را پخش کرد؛ این فیلم یکی از آثار ارزشمند جهان است هم به لحاظ بازی‌هایی که دارد و هم از لحاظ نوع فیلم‌برداری و دکوپاژی که کارگردان داشته و در فیلم‌های جنگی و آثار مرتبط با جنگ اثری بسیار خاص و متفاوت است که دیدن آن را به دیگران توصیه می‌کنم.
مجموعه آثار کریستوفر نولان که فیلم‌ساز فهیمی است، می‌تواند گزینه خوبی برای تماشا در این ایام باشد. مثلاً نولان اثری دارد به نام میان ستاره‌ای یا Interstellar که کار بسیار عجیبی است یا فیلم inception یا تلقین که این هم اثر خاصی است؛ البته آثار ایشان تاحدی نیاز به تفکر و مطالعه دارد ولی پیشنهاد سلیقه‌ای است؛ می‌شود دید و از آن لذت برد.
وی در انتها یادآور شد: به‌عنوان یک درد دل می‌خواهم بگویم که باورم نمی‌شد این حجم از مسافر را که بخواهند در این شرایط خاص به شهرهای دیگر بروند و این‌همه هشدار و خطر را نادیده و نشنیده بگیرند. دلم می‌خواهد از این دوستان بپرسم که پس چه زمانی باید همدل بود و چه زمانی باید همه باهم همراه شویم و یک‌چیزهایی را جدی بگیریم؟
«در انتهای آرزوی سلامتی برای همه مردم کشورم دارم و امیدوارم این ویروس خطرناک به‌زودی زود هم از کشور ما و هم از کل دنیا ریشه‌کن شود و همه ما بتوانیم دوباره در کنار هم باشیم».
مقابله با بحران نیازمند عزم همگانی است. بدون یک اراده جمعی معطوف به مواجهه موثر با بیماری امکان رهایی از زنجیره انتقال آن وجود ندارد. برهمین اساس و به ابتکار ایرنا و روزنامه ایران پویشی برای فراخوان عمومی به مسوولیت‌پذیری جمعی در برابر کرونا به راه افتاده است. / ایرنا
