به گزارش سلام نو، سید عباس صالحی روز دوشنبه در آیین بزرگداشت «محمود زندمقدم» مردمشناس و نویسنده کتاب «حکایت بلوچ» در تالار شمس، افزود: زندمقدم، حق بزرگی بر ایران زمین دارد، همت او پیشطلایه ایران خواهد بود و حکایت بلوچ، فضای جدیدی فرادید و فراروی ما نسل کتابخوان دهه چهل گذاشت.
وی خاطرنشان کرد: «حکایت بلوچ» چه از لحاظ فرم و چه از لحاظ محتوا، بابی از مردمنگاری را باز کرد، اگر بتوانیم این نگاه را در سفرنامهها ببینیم، شاید در سفرنامه ناصرخسرو، این گونه دقت را پیدا کنیم؛ نوعی از مردمنگاری که به جای پرسشنامه و چیزهایی از این دست، تکنگاریهایی حاصل از زندگیِ زیسته است.
صالحی به دقت روایتگری زندمقدم اشاره و بیان کرد: برای مردمنگاری باید با مردم زیست کنیم تا اشتراک فکری به وجود بیاید، در سایه کار 50 ساله زندمقدم، مردمنگاری در یک اتحاد، اتفاق و اجتماع با مردم اتفاق میافتد. این کار رویکرد تازهای در سفرنامهنویسی بود، نوع خاصی از مردمنگاری که با نگاه سازمان برنامه و بودجه وارد منطقه میشود و روایت میکند.
وزیر ارشاد ادامه داد: توسعه در سرزمین ما به جای متروپل جهانی باید محلی و منطقهای باشد؛ توسعه انسانی در منطقه انسانی میتواند به وجود بیاید، زندمقدم با نگاه برنامهریزی و توسعه وارد منطقه میشود و عملا خود را در این مجموعه نشان میدهد و در ادبیات بیان میکند که چگونه میتوانیم از منطقه به مرکز برویم نه از مرکز به ولایات.
وی دیدن حاشیهها و نادیدهها را ویژگی کار زندمقدم دانست و اظهار داشت: برای دیدن بخشهای نادیده جهان، سفرنامهها به ما کمک میکنند، کار مردمنگار با بصیرت، دیدن این خطهای سفید لابهلای متن است، نگاهی که ترکیبی از یک پهنه وسیع در یک گستره اقلیمی را ببیند و انسان حس کند به عمق چند صد ساله تاریخ میرود. وقتی شناخت هم پهنه اقلیمی را در بر بگیرد و هم تاریخ را بیان کند، نوعی شهود است و این شهود باید نقطهای اتفاق بیفتد.
صالحی ادبیات کتاب «حکایت بلوچ» را منحصر به فرد دانست و گفت: ما در این کتاب، تصویرپردازی مهمی را مشاهده میکنیم، کاری که از اصالت خبر میدهد و تاثیرگذار است، قدرت تصویرسازی زندمقدم کتاب را تخیلی نمیکند اما جذابیتهای رمان را دارد. زبان خلاق، قدرت واژگانی و شعر و نثر توأمان به گونهای که هم روانی نثر را داشته باشد و هم برندگی شعر را، کاری کمنظیر است.
صالحی در پایان قطعاتی از کتاب حکایت بلوچ را خواند.
محمود زندمقدم، نویسنده و پژوهشگر مردمشناسی، متولد سال 1317، دانشآموخته دکترای برنامهریزی منطقهای از دانشگاه دورهام انگلیس بود. وی در سالهای 50 تا 57 در جایگاه کارشناس سازمان برنامه و بودجه، همکار وزارت نیرو در مطالعه طرحهای آبی، رئیس دفتر برنامه و بودجه در زاهدان و مسئول مرکز مطالعات و پژوهشهای خلیج فارس و دریای عمان در استان سیستان و بلوچستان به کار اشتغال داشت.
زندمقدم باقی سالهای زندگی را با هزینه شخصی در سفر به بلوچستان گذراند. او روایت این سفرها را در هفت جلد «حکایت بلوچ» نوشته است. همچنین از این نویسنده اثر پژوهشی «شهر نو» نیز چاپ و منتشر شده است.