راست‌گرایان افراطی مسلمانان هند را قلع و قمع می‌کنند / آتش تنش‌ها در هند گسترش می‌یابد؟

سلام نو – سرویس بین الملل: آن‌هایی که با تحولات سیاسی در هند آشنا نیستند به خیالشان هم نمی‌رسید با به قدرت رسیدن ارندرا دامورداس مودی در این کشور مسلمان‌های با یک از جدی‌ترین موج‌های تبعیض مواجه شوند. نخست وزیر خند‌ه‌روی هند که عاشق بغل کردن مهمان‌های سیاسی خود است یکی از جدی‌ترین برخوردهای ممکن را با مسلمان‌ها داشت، همانطور که کارشناسان مسائل شبه قاره از او انتظار داشتند.

مودی از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ سروزیر ایالت گجرات هند بود، جایی که حسابی به مسلمان‌ها سخت گرفت و اعتراض برخی کشورها از جمله ایران را هم برانگیخت. او در شورش‌های هندو ها علیه مسلمانان در سال ۲۰۰۲ که به قتل صدها شهروند مسلمان به دست هندوهای افراطی انجامید، کاری برای حمایت و حفاظت از مسلمانان انجام نداد و هیچ وقت از شورش هندوهای افراطی، تخریب مسجد بابری و ریختن خون مسلمانان هند اظهار تاسف نکرد. بسیاری از افرادی که آن زمان جان سالم به در بردند اکنون در حلبی آبادها زندگی می کنند.

برخورد مودی با این شورش‌های چنان تاسف بار بود که آمریکا از صدور ویزا برای نارندرا مودی خودداری کرد و دولت بریتانیا هم کلیه روابط با او را قطع کرد و او از نظر حقوق بشری مشکلات بسیاری پیدا کرد و تا زمان رسیدن به پست نخست وزیر نتوانست آن‌ها را حل کند.

شعله اعتراضات کنونی حدودا از سه ماه پیش و با قانون جدید اعطای تابعیت هند افروخته شد، قانونی که اقلیت‌ مسلمان هند را با چالشی جدی برای کسب تابعیت مواجه می‌کند، به خصوص آن گروه از هندی‌هایی که در مرزهای این کشور با بنگلادش مستقر هستند. این گروه از مسلمانان از سوی هند بنگلادشی و از سوی بنگلادشی هندی دانسته می‌شوند و برای چند دهه است که با مشکل مواجه هستند.

تصویب این لایحه از جمله وعده‌های انتخاباتی نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند بود و او با تصویب و پیش بردن آن سعی در تقویت پایگاه ملی‌گرایانه خود در بین هندوها دارد. پایگاه اصلی قدرت مودی در سازمان هندو و راست‌گرای راشتریا سوایامسواک سنگ قرار دارد، سازمان سیاسی قدیمی که بیش از نود سال پیش تاسیس شد و به دنبال گسترش دین هندو به عنوان تنها دین در کل سرزمین هند رسمیت یافت.

اقدام مودی با انتقادات بسیاری مواجه شده، از جمله بسیاری از فعالین سیاسی هندی معتقدند این اقدام قانون اساسی سکولار هند را تهدید و به نوعی  آن را نقض می‌کند.

تا کنون نیز بیش از صدهای چهره سرشناس هندی از جمله وکلا، دانشگاهیان و بازیگران سینما با امضای بیانیه‌ای این لایحه را محکوم کرده‌اند و گفته‌اند که این اقدامات جامعه چند فرهنگی و مذهبی هند را متلاطم می‌کند.

البته این نخستین اقدام هندوگرایانه و ضد اسلامی مودی و حزبش نبود. آن‌ها نام‌های اسلامی بسیاری از مکان‌ها را تغییر داده‌اند، از جمله به تازگی شهر الله آباد به پرایاگ یا پرایاگراج تغییرنام یافت و نام منطقه فیض‌آباد را به آیودیا تغییر کرد، اقداماتی که در رسانه‌های خارجی کم‌تر به چشم می‌آیند.

این اقدامات البته با حمایت متحدان راست‌گرای مودی یعنی دونالد ترامپ و بنیامین نتایاهو، رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر اسرائیل، همراه است. مودی بهترین روابط ممکن را با این رهبران دارد و با حمایت آن‌ها به سرکوب خونین و وحشتناک اعتراضات مدنی مسلمانان ادامه می‌دهد.

نکته جالب توجه این جا است که هند با داشت بیش از دویست میلیون مسلمان بعد از اندونزی بیشترین جمعیت مسلمانان را در خود دارد و این طور نیست که اقلیت مسلمان یک اقلیت نوظهور باشند. آنها داری حق آب و گل در هند هستند و سابقه‌ای دیرین در این کشور پهناور دارند و با وجود همه تنش‌ها تاکنون از گزند حوادث جان به در برده‌اند.

تاکنون جواد ظریف، وزیر امور خارجه و آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب، به رخدادهای خونین هند واکنش نشان داده‌اند. محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در پیامی در توییتر خود خشونت‌های سازمان یافته علیه مسلمانان هند را محکوم کرد و نوشت: "ایران موج خشونت سازمان یافته علیه مسلمانان هند را محکوم می‌کند. ایران، قرن‌ها دوست هند بوده است. از مقامات هند می‌خواهیم که رفاه «همه» هندی‌ها را تضمین کنند و اجازه ندهند این آدم‌کشی بی‌معنا ادامه یابد. مسیر پیش رو باید بر اساس گفتگو و حاکمیت قانون باشد." توییتی که با احضار سفیر ایران در هند توسط وزارت خارجه این کشور همراه بود.

رهبر انقلاب نیز در موضعی که در توییتر ایشان منتشر شد، گفتند:

"قلب مسلمانان جهان از کشتار مسلمانان در هند جریحه دار است. دولت هند باید در مقابل هندوهای افراطی و احزاب طرفدار آنها بایستد و با توقف کشتار مسلمانان، از انزوای خود در جهان اسلام جلوگیری کند."

هند کشور ادیان و فرهنگ‌های مختلف است و همیشه شاهد تنش‌های کوتاه و مقطعی بوده ولی سیاست افراطی و خون بار نخست وزیر راستگرای هند در شرایط فعلی خاورمیانه می‌تواند منجر به شکل‌گیر تنش بلند مدت و دامنه‌دار شود که امنیت این کشور و دیگر کشورهای شرق و غرب آسیا را تهدید کند و جان میلیون‌ها مسلمان بی‌گناه را در خطر قرار دهد.

.