سلام نو – سرویس اجتماعی: ایران حدود دو هفته است که درگیر شیوع گسترده کرونای جدید یا همون کرونا ویروس 2019 است، ویروسی که جهان را در بحرانی کم سابقه فرو برده.
ایران نیز از موج بزرگ کرونا در امان نماند و با شیوع ناگهانی آن در قم در بهتی بزرگ فرو رفت. این بهت در نهایت فرو نشست و مسئولان کشور به رهبری وزیر بهداشت توانستند موج بزرگ کرونا را تا حدی مهار کنند، اما با وجود جدیت بخشی از مسئولان از روز نخست، به نظر بخشی دیگر از مسئولان و البته سیستم اداری و اقتصادی کشور مایل نیست نسبت به این ویروس جدی باشد.
اولین نمونه جدی نگرفتن ویروس کرونا و خطر آن را میتوان در هواپیمایی ماهان و واکنش آن دید. این هواپیمایی نه تنها پس از دستور ممنوعیت پرواز به چین به این کشور پرواز داشت، بلکه ظاهرا هنوز که هنوز است هواپیماهای ماهان بین چین و ایران در حال رفت و آمد هستند.
بر طبق اعلام سایت رسمی فرودگاه شهر شانگهای پروازهای خطوط هواپیمایی ماهان به این شهر ادامه دارد و قرار است امرو، 15 اسفند، یک پرواز این خطوط هواپیمایی به شماره "W۵۷۷" در ساعت ۹:۵۵ به وقت محلی وارد ترمینال شماره دو این فرودگاه شود. وضعیت این پرواز نیز " طبق برنامه ریزی" اعلام شده است.
با این همه ماهان پیش از این نیز مدعی شده بود که تنها پروازهای باری به چین داشته و این پروازها نیز با نظارت وزارت بهداشت بوده است. رضا جعفرزاده، سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری، نیز ضمن تایید این ادعا درباره پروازهای ماهان به چین به ایسنا گفته: پس از لغو پروازها شرکت هواپیمایی ماهان هیچ پروازی به مقصد چین ندارد مگر اینکه با تصمیم مسئولان، با مجوز سازمان هوایپمایی کشوری و با نظارت دقیق وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باشد.
جای دیگری که ظاهرا کرونا آن طور که باید و شاید جدی گرفته نشده قم است. خبرنگاران رسانههای مختلف گزارش میدهند که با وجود تاکیدهای چند باره به قرنطینه خانگی و عدم حضور در مجامع عمومی، قم کم و بیش شلوغ است و برخی گروهها همچنان اصرار دارند که به هر قیمتی شده به هر بهانهای دور هم جمع شوند.
شهری که یکی از بیشترین تعداد بیماران کرونایی را دارد و به عنوان مرکز شیوع کرونا در کشور شناخته میشود نه تنها قرنطینه نشده بلکه بخشی از آن حتی عدم حضور در جامعه را جدی نمیگیرد! این در حالی است که اولین و شاید مهمترین اقدام برای کاهش شدت شیوع کرونا قطع زنجیره انتقال با عدم حضور در هر گونه اجتماعی حتی اجتماع فامیلی است.
مسئله قطع زنجیره انتقال وقتی ضروریتر میشود که بدانیم امکانات قم _ و تمام کشور_ در برابر بحران کرونا محدود است و هر چه بحران گسترش یابد به طور طبیعی کیفیت خدمات کاهش مییابد. قائم مقام دانشگاه علوم پزشکی قم با اشاره به این مسئله میگوید: تاکنون 4 بیمارستان کامکار، فرقانی، امام رضا(ع) و علیابن ابیطالب خدماترسانی به بیماران مشکوک به کرونا را بر عهده داشتهاند اما از روز دوشنبه این هفته با افزایش بیماران، بیمارستان شهید بهشتی نیز به تعداد بیمارستانها اضافه شده است. البته این تعداد تخت بیمارستانی نیز کافی نبوده و روند صعودی بیماران ایجاب کرده که اقدام به برپایی بیمارستان صحرایی کنیم.
اگر بی توجهی عمومی در قم ادامه یابد اختصاص یافتن تمام بیمارستانهای قم و بر پایی چند بیمارستان صحرایی هم کفایت نمیکند چون زنجیره انتقال بیماری قطع نمیشود و هر روز بر تعداد بیماران افزوده میشود.
مسعود پزشکیان، نایب رئیس فعلی مجلس و وزیر اسبق بهداشت که از طرفداران قرنطینه قم از روز نخست بحران است معتقد است باید با شرایط کشور جدی برخورد کرد.
او میگوید: الان بیمارستانها برای مریضها جا ندارند، روزبهروز هم بدتر خواهد شد. اقتصاد و همهچیز مملکت را هم بهنظر من بهم خواهد ریخت؛ مگر اینکه بصورت جدی و نظامی با آن برخورد کنند، شوخی بردار نیست. 15 روز مملکت را تعطیل میکردند.
به نظر میرسد با وجود تبلیغات گسترده مردمی و دولتی هنوز بخشی از جامعه به دلایل مختلف مایل به جدی گرفتن بحران کرونا نیستند و به دلایل اقتصادی، احساسی، مذهبی و خرافی کرونا را پشت گوش میاندازند و جدی نمیگیرند و به این فکر نمیکنند که این پشت گوش اندازی جان دیگران را تهدید و بحران موجود در کشور را عمیقتر میکند.