پنجمین روز ماه قمری جمادی الاول، روز میلاد با سعادت بانوی صبر و قهرمان سرزمین کربلا، حضرت زینب(س) می باشد که این روز در تقویم ملی کشور ایران به روز پرستار نامگذاری شده است.
شاید برای بسیاری از افراد این سوال مطرح باشد که چرا روز میلاد حضرت زینب (س) روز پرستار نام دارد؟
حضرت زینب(س) یکی از بانوان قهرمان هستند که با وجود مصائب سخت کربلا همچنان مقاوم در برابر دشمنان اهل بیت(ع) ایستادند و از حضرت امام سجاد(ع)، امام چهارم شیعیان که در آن زمان در بستر بیماری بودند و از دیگر افراد مصیبت زده اهل بیت(ع) پرستاری کردند و نام خود را به عنوان اسوه صبر و استقامت در تاریخ ثبت نمودند.
حضرت زینب(ع) همچنین به خوبی هر چه تمام تر از دین مبین اسلام و نهضت حسینی محافظت نمودند و برای آن مبلّغ نمونه ای بودند.
حضرت زینب(س) در حادثه کربلا اگرچه رنج و مصیبت و داغ های متعددی را متحمل شده بودند اما نشان دادند که از رسالت خود یعنی پرستاری و تبلیغ دین لحظه ای خسته نشده و همیشه سپاسگزار خداوند مهربان بودند به طوری که حتی یک شب از نماز شب های خود غافل نماندند.
با توجه به این که روز میلاد با سعادت حضرت زینب (س) روز پرستار نامگذاری شده است بهتر است ایشان را پرستار نهضت امام حسین(ع) و دین بدانیم زیرا پرستاری از بیمار از وظایف اندک ایشان است هرچند که آن هم از ارزشی والا برخوردار می باشد.
حضرت زینب (س) با صبر و بردباری خود به زیبایی توانستند از نهضت و خون امام حسین(ع) پرستاری و محافظت کنند و چه زیبا گفته شد که «کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود» زیرا ایشان هرگز اجازه ندادند خون پاک و مطهر امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل (ع) و تمامی شهدای کربلا پایمال شود و با وجود آن که تبلیغ دین و نگه داشتن آن برای اغلب مردم آن زمان بسیار دشوار بود چرا که دل به دنیای فانی داشتند اما حضرت زینب(س) بسیار زیبا و زنانه به وظیفه ای که از جدّ بزرگوارشان حضرت محمد(ص) بر عهده داشتند، عمل کردند.
حضرت زینب (س) در آن دوران، شجاعانه حاکم مستبد و یارانش را رسوا نمودند و از هدف قیام برادر بزرگوارشان، حضرت امام حسین(ع) به زیبایی سخن گفتند و دشمنان را عاجز نمودند چرا که آن ها آنقدر در طلب دنیا بودند که تلاش می کردند نام پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت بزرگوارشان را از صفحه تاریخ محو نمایند اما حضرت زینب(س) با شجاعت ها و مقاومت های فراوان خود در مقابل آن ها ایستادند و آن قدر زیبا عمل کردند که دنیا هیچ گاه همچون ایشان را نخواهد دید.
دو دلیل مهم که روز پنجم ماه جمادی الاول یعنی روز ولادت حضرت زینب (س) به روز پرستار نامگذاری شده است:
یکی این است که از شخصیت و مقام ارزنده و والای حضرت زینب(س) تجلیل شده و نام ایشان گرامی داشته شود و به عنوان یکی از زنان بزرگ اسلام، الگوی بسیاری از زنان مسلمان قرار داده شوند.
و دیگری این است که روحیه شجاعانه و‌صبر و استقامت بسیار ایشان به پرستاران تزریق شده و آن ها هم زینب وار به وظیفه خود که مقام والایی در پیشگاه الهی دارد، بپردازند و از تمامی آن ها به دلیل زحمات بی شائبه شان قدردانی شده و شغل آن ها گرامی داشته شود.
پرستاری از همان روزهای نخستینی که اسلام طلوع کرد، شغلی مقدس برشمرده شد چرا که تاریخ اسلام، پرستاران بسیاری چون حضرت فاطمه زهرا(س)، بزرگ بانوی عالم،حضرت زینب (س)، ام سَلَمه، رَبیع، ام سَنان، لیلا غفاری و...را به چشم خود دیده است.
زنان بزرگی که با روح بزرگ و حفظ حیا و نجابت زنانه خود به پرستاری پرداخته و نام خود را در تاریخ ثبت نمودند.
