سلام نو – سرویس اقتصادی: در روزهایی که دولت در دور اول ریاست جمهوریش در حال نشان دادن توانمندی های خود در حوزه های مختلف از جمله پایین آوردن نرخ تورم و افزایش رشد اقتصادی بود جو موجود انتقادات به افزایش نقدینگی را آنچنان که باید برنمی تابید.
به گزارش سلام نو، حالا در سال 98 هم تورم هم کاهش رشد اقتصادی و هم افزایش فزاینده نقدینگی گریبان اقتصاد ایران را گرفته است. اتفاقی که در حوزه نقدینگی در چند سال اخیر در کشور افتاده غیرقابل وصف است و همین مساله باعث شده مهار آن کاری بس دشوار باشد.
در حال حاضر حدود ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومان رقمی است که برای سپرده بانکی مردم عنوان شده است. طبیعتا در این اوضاع و احوال تلاش مردم برای این است که هر طور شده ارزش پول خود را با تبدیل ریال به هرچیز دیگری حفظ کنند. طبیعتا با این اتفاق پول همچنان دست به دست می‌چرخد و از چرخه نقدینگی خارج نمی‌شود.
آخرین آماری که در رابطه با نقدینگی در کشور منتشر شده عددی نزدیک به 2000 هزار میلیارد است. بر اساس آماری که بانک مرکزی منتشر کرده حجم نقدینگی به آمار باورنکردنی 1979 هزار میلیارد رسیده است. برای دریافت باورنکردنی بودن این رقم کافی است رقم نقدینگی در روزهای پایانی دولت خاتمی را با امروز قیاس کنیم. در سال 84 و پیش از روی کار آمدن احمدی‌نژاد مجموعه نقدینگی کشور رقمی معادل 63 هزار میلیارد تومان بود. در 14 سال گذشته سیاستگذاری های نادرست کاری کرده تا امروز نقدینگی مهم ترین آفت اقتصاد کشور باشد. ویژگی این آفت این است که همچون بهمن با گذر زمان هر روز بزرگتر می شود و بر همین اساس خسارات آن غیرقابل جبران‌تر.
رشد نقدینگی در کشور ما از متوسط جهانی بسیار بالاتر است. همین مساله موجب می شود که هدایت نقدینگی به سوی تولید یک اولویت جدی باشد. هرچند این امر با دستورالعمل و مصوبات قانونی الزاما قابلیت اجرا ندارد.
در فضای غیرمولد اقتصاد کشور و در حالی که اعتماد نسبت به دولت در پایین ترین سطح خود قرار دارد هرگونه تلاش دولت برای هدایت نقدینگی به سمت تولید بی ثمر خواهد بود.
محمد طبیبیان، اقتصاددان برجسته معتقد است اقتصاد ایران بیمار است و نیاز به معالجه دارد. او در این باره اظهار کرده است: برای معالجه اقتصاد باید به اقتصاددانان رجوع کرد. پزشک اقتصاد ایران اقتصاددانان هستند و دولت به عنوان مسئول اقتصاد برای درمان آن اقدام کند.
وزیر اقتصاد رشد نقدینگی را در ده ماهه اول سال 98 معادل 28 درصد خوانده و گفته باید بتوانیم در بورس مامنی برای مراجعه نقدینگی‌های سرگردان برای سرمایه گذاری، درست کنیم تا از کوچ نقدینگی سرگردان به سمت بازار سکه و ارز و بازار کالا به صورت مصنوعی جلوگیری شود.
بسیاری از بورس به عنوان دوای درد سرگردانی های نقدینگی های موجود در بازار یاد می کنند. بورس بهترین محل ممکن برای چنین حجمی از سرمایه است. این در حالی است که کمبود آگاهی مردم از شرایط فعالیت در بورس باعث شده تا طی سال های اخیر بخش قابل توجه ای از سرمایه های جامعه در بازارهای کاذب مانند ملک، ارز و طلا جذب شود.
در شرایط فعلی چنانچه دولت نقدینگی دست مردم را کنترل و با برنامه‌ریزی درست و عملی آن را به سمت بازار سرمایه هدایت کند می‌توانیم در حوزه اشتغال، صنعت و کشاورزی و به طور کلی عرصه اقتصاد تحولاتی را شاهد باشیم.
