سلام نو – سرویس بین‌الملل: با انتخابات درون حزبی آیووا بار دیگر ثابت شد استیضاح ترامپ تقریبا هیچ تاثیری در انتخابات ریاست جمهوری آینده آمریکا ندارد.
از سوی جمهوری خواهان ترامپ برنده آیووا شد و از سوی دمکرات‌ها هم رقابت بین سندرز و بایدن در جریان است و جنجال‌هایی نیز در این مورد رخ داده.
انتخابات درون حزبی آیووا از این منظر اهمیت دارد که این ایالت به طور سنتی آغاز کننده رقابت است و نامزد برنده هر حزب احتمالا نامزد نهایی آن حزب در انتخابات درون حزبی خواهد بود، برای همین نامزدها برای پیروزی در آیووا به هر آب و آتشی می‌زنند و هر نوع گردهمایی ممکن را برگزار می‌کنند.
تا این لحظه هرچند ترامپ به عنوان برنده جمهوری‌خواهان در آیووا مطرح شده ولی برنده دمکرات‌ها مشخص نیست و شمارش با مشکلات زیادی هم‌چنان ادامه دارد.
با این حال الجزیره سندرز را پیروز رقابت درون حزب دمکرات‌ها در آیووا دانسته، آن‌چنان که ستاد انتخاباتی برنی سندرز که در نظرسنجی‌های روزهای پیش هم تقریبا از همه پیش‌افتاده بود، گفته از ۴۰درصد حوزه‌های انتخاباتی این نتیجه‌ها به دست آمده: سندرز ۲۹؛ بوتیجج ۲۵؛ وارن ۱۸؛ بایدن ۱۵ و کلوبوشار ۱۱درصد آرا. این یعنی سندرز اول و بایدن چهارم شده.
در صورت به دست آمدن چنین نتایجی بار دیگر پیروزی زودهنگام ترامپ در انتخابات به ما یادآوری می‌شود، به ویژه اگر دقت کنیم که با رأی منفی سناتور‌های جمهوری خواه به طرح احضار شهود در محاکمه استیضاح دونالد ترامپ، فشار از روی ترامپ برداشته شده و احتمال تبرئه رئیس جمهور آمریکا در مجلس سنا به بیش از 90 درصد رسیده است.
معنای این حرف این است که ترامپ از جلسات استیضاح خود به عنوان یک شو تبلیغاتی تمام عیار استفاده می‌کند و بدون در نظر گرفتن شان و پرستیژ خود به عنوان رئیس جمهور مستقر از هر کاری برای جلب نظر مخاطبان بهره می‌برد، کاری که هم اکنون هم در حال انجام آن است و امید دارد با جلسات عمومی استیضاح نه تنها جایگاه خود را تثبیت کند، بلکه ضرباتی اساسی به جو بایدن و حزب دمکرات بزند.
اما ترامپ چرا اینقدر به خود مطمئن است و چرا می‌تواند از جلسه استیضاح، که تهدید کننده جایگاه رئیس جمهور است، به عنوان سکوی پرش استفاده کند؟
برگ برنده دونالد ترامپ برای پیروزی در انتخابات پیشین تکیه بر مطرودین و بی‌صدایان جامعه آمریکا بود، کشاورزان و کارگران سفید پوست که سال‌ها بود در کاخ سفید نماینده نداشتند، نژاد پرست‌هایی که طرد می‌شدند و آمریکایی‌هایی که سال‌ها بود در آرزوی یک کابوی تمام عیار در کاخ سفید بود. او خود را رئیس جمهوری ضد سیستم معرفی کرد که می‌خواهد حق رانده‌شدگان را از سیستم پس بگیرد.
او حالا هم قصد ندارد گروه هدف خود را تغییر بدهد و چشمش دنبال رای سیاه‌پوستان و روشنفکران نیست. بر همین مبنا استیضاح ترامپ در چشم طرفدارانش از او قهرمانی بی بدیل می‌سازد که به خاطر تن ندادن به سیستم باید قربانی شود.
در مقابل هوداران بایدن و دموکرات‌ها چنین هواداران مستحکم، قسم خورده و احساسی‌ای نیستند و اگر به این نتیجه برسند که بایدن فساد دارد به راحتی رای خود را از سبد او بر می‌دارند.
این رویکرد متفاوت پایگاه رای نامزدهای دمکرات و جمهوری خواه باعث شده تا ترامپ با قدرت و شور هر چه بیشتر وارد استیضاح شود تا با قمار در آن بلیت مجانی پیروزی در انتخابات را به دست بیاورد.
با این همه دموکرات‌ها به معجزه سندرز، سابقه بایدن و حتی پول‌های مایکل بلومبرگ دلخوش هستند تا شاید بتوانند در یک اقدام تاریخی ترامپ را از کاخ سفید اخراج کنند.
