آقای روحانی! شما رئیس جمهور هستید، نه ما!

سلام نو – سرویس سیاسی: حسن روحانی امروز در همایش استانداران و فرمانداران سراسر کشور حاضر شد و بعد از مدت‌ها سخنرانی‌ای جدی کرد که سایه‌ای از روحانی جذاب 96 در آن دیده می‌شد.

رئیس جمهور در بخشی از سخنان خود با اشاره به رخدادهای دی ماه 96 گفت: دی ماه 96 عده‌ای به خیابان‌ها آمدند و شلوغ کردند. حال ممکن است عده‌ای از آنها معترض و عده دیگر غیر معترض باشند، اما دی ماه سال 96 جزو روزهای تلخ تاریخ ماست و هیچ وقت فراموش نمی‌کنم که این سال بود که ترامپ را پررو کرد و به آمریکا قدرت داد تا در برابر ایران بایستند و دشمنان ما را تشویق کرد. در آن روزها عده‌ای با هدف دیگری به خیابان‌ها آمدند و نمی‌دانستند که در حال انجام چه کاری هستند، اما ما در برابر این حوادثی که پیش آمد و همچنین روزهای مختلف به مردم خود اتکا و افتخار کردیم.

او در بخشی دیگر از سخنانش دوباره به بحث رفراندوم اشاره کرد و گفت: برخی از کلمه رفراندم خوششان نمی‌آید؛ این در حالیست که پایه انتخابات ما از رفراندم شروع شده و نظام ما روی رفراندم بنا شده است و آن همه پرسی اول بود که تعیین کرد نظام ما جمهوری اسلامی است و همان همه‌پرسی به ما گفت که اسلامیت و جمهوریت را مورد نظر قرار دهیم.

روحانی در این دو فراز از سخنانش به دو مسئله مهم اشاره کرد که پیش از این نیز بارها به آن‌ها اشاره کرده بود و جسته و گریخته از آن‌ها سخن گفته بود؛ حوادث دی ماه 96 و رفراندوم.

این دو بحث، به ویژه ماجرای رفراندوم، در ادبیات روحانی سابقه فراوانی دارد و در روزهای نخست بسیاری را سر شوق می‌آورد ولی حال بیشتر به حرف‌هایی تکراری و ساده بدل شده.

حسن روحانی بارها و بارها از رفراندوم سخن گفته اما هنوز به بدنه رای خود نگفته که رفراندوم برای چه، چه زمانی و چگونه برگزار می‌شود؟ او چنان رفراندوم را مطرح می‌کند که انگار مسئول رفراندوم شخصی به جز رئیس جمهور است.

اگر رفراندوم ضروری و راه حل کشور است که ما با رای 24 میلیونی این پشتیبانی را به رئیس جمهور دادیم و حالا حسن روحانی است که ظرفیت قانونی اجرای چنین خواستی را دارد. حالا او به عنوان رئیس جمهور می‌تواند آن طور که مصلحت می‌داند از طریق مجلس و رهبری درخواست همه پرسی در هر حوزه‌ای را بدهد، حالا این درخواست یا قبول می‌شود یا رد. اگر روحانی از رد شدن طرحش واهمه دارد که دیگر اینقدر به در و دیوار کوفتن ندارد و می‌تواند طرح و حرفش را بایگانی کند چون مردم می‌توانستند برای حمایت از او رای بدهند که دادند، حالا این مشکل حسن روحانی است که بلد نیست از سبد رای خود استفاده کند.

رئیس جمهور در بخشی دیگر از سخنان خود به حوادث دی ماه 96 اشاره می‌کند. حوادثی که امروز دیگر همه می‌دانند از مشهد و توسط جریانی خاص آغاز شد و آتشش به تهران هم رسید و ترامپ را برای خروج از برجام بسیار دلگرم کرد.

روحانی به عنوان رئیس جمهور و رئیس شورای عالی امنیت ملی هم توان اقدام قانونی و هم اقدام امنیتی در برابر سرمنشا این مشکلات را داشت و دارد اما به جای این‌کارها ترجیح داد که سکوت کند. حالا اصلا فرض را بر این قرار دهیم که قدرت اهل خراسان بیش از این‌ها است و رئیس جمهور به هر شکل نمی‌تواند علیه آن‌ها عملی انجام دهد. در این مورد هم روحانی یا باید صریح و بی‌پرده با مردم سخن بگوید یا برای جلوگیری از تازه شدن داغ دل مردم سکوت کند.

در حالی که از دی ماه 96 تا امروز هیچ اقدام موثری برای محدودیت جریانی که با صراحت در حال تخریب منافع ملی در مشهد است نشده.

حسن روحانی در این سخنرانی خود اظهارات قابل تامل کم نداشته. هم از رد صلاحیت‌ها گفته، هم از دخالت بی‌مورد شورای نگهبان در روند انتخابات و هم از عدم تصویب لوایح مبارزه با پولشویی. اما مسئله این‌جا است که با حلوا حلوا گفتن دهن کسی شیرین نمی‌شود، آن هم در شرایط ناگوار فعلی که مردم در انتظار یک رخ‌داد خوشایند از سوی مسئولین هستند.

حسن روحانی اخیرا بر روی یکی از دستورهای غیرقانونی ابراهیم رئیسی دست خطی نوشت و گفت که آن مسئله مربوط به شورای عالی فضای مجازی است و نشان داد که اگر بخواهد می‌شود کارهایی کرد. حالا درباره رفراندوم، دی ماه 96، شورای نگهبان و البته آبان و دی ماه 98 هم روحانی باید به یاد بیاورد که ما 24 میلیون رای به او دادیم که بتواند با شجاعت عمل نکند نه اینکه هر نوبت برای ما گلایه پشت گلایه بیاورد!