سوره تغابن به همراه ترجمه فارسی و فضیلت های آن

علت نامگذاری سوره تغابن

در آیه ۹ این صورت اشاره به روز قیامت یعنی روز حسرت که به آن تغابن می گویند شده است به همین دلیل این سوره را سوره تغابن نامیده‌اند .

فضیلت های سوره تغابن

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: هر کس سوره تغابن را تلاوت کند مرگ ناگهانی از دفع می شود .

امام صادق علیه السلام می ‌فرمایند: اگر این سوره را در نمازهای واجب قرائت کنید این سوره در روز قیامت شفیع شما می شود و شهادت دهنده عادلی است که نزد خداوند در روز قیامت به سود قاری شهادت می دهد .

سوره تغابن از سوره های مسبحات می باشد .

امام باقر علیه السلام می فرمایند : اگر کسی همه سوره مسبحات را قرائت کند پیش از آن که بمیرد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خود را درک کند و اگر بمیرد در جوار پیامبر خواهد بود .

متن و ترجمه سوره تغابن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿۱﴾

هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است‏ خدا را تسبیح می‏ گویند او راست فرمانروایی و او راست‏ سپاس و او بر هر چیزی تواناست (۱)

هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ فَمِنْکُمْ کَافِرٌ وَمِنْکُمْ مُوْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ﴿۲﴾

اوست آن کس که شما را آفرید برخی از شما کافرند و برخی مومن و خدا به آنچه می ‏کنید بیناست (۲)

خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ﴿۳﴾

آسمانها و زمین را به حق آفرید و شما را صورتگری کرد و صورتهایتان را نیکوآراست و فرجام به سوی اوست (۳)

یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۴﴾

آنچه را که در آسمانها و زمین است می‏ داند و آنچه را که پنهان می ‏کنید و آنچه را که آشکار می دارید [نیز] می‏ داند و خدا به راز دلها داناست (۴)

أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَبَأُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۵﴾

آیا خبر کسانی که پیش از این کفر ورزیدند و فرجام بد کارشان را چشیدند و عذاب پر دردی خواهند داشت به شما نرسیده است (۵)

ذَلِکَ بِأَنَّهُ کَانَتْ تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَکَفَرُوا وَتَوَلَّوْا وَاسْتَغْنَی اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِیٌّ حَمِیدٌ ﴿۶﴾

این [بدفرجامی] از آن روی بود که پیامبرانشان دلایل آشکار برایشان می ‏آوردند و[لی] آنان [می]گفتند آیا بشری ما را هدایت می ‏کند پس کافر شدند و روی گردانیدند و خدا بی ‏نیازی نمود و خدا بی ‏نیاز ستوده‏ است (۶)

زَعَمَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنْ لَنْ یُبْعَثُوا قُلْ بَلَی وَرَبِّی لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّوُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ ﴿۷﴾

کسانی که کفر ورزیدند پنداشتند که هرگز برانگیخته نخواهند شد بگو آری سوگند به پروردگارم حتما برانگیخته خواهید شد سپس شما را به [حقیقت] آنچه کرده‏ اید قطعا واقف خواهند ساخت و این بر خدا آسان است (۷)

فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿۸﴾

پس به خدا و پیامبر او و آن نوری که ما فرو فرستادیم ایمان آورید و خدا به آنچه می ‏کنید آگاه است (۸)

یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِکَ یَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَنْ یُوْمِنْ بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿۹﴾

روزی که شما را برای روز گردآوری گرد می ‏آورد آن [روز] روز حسرت [خوردن] است و هر کس به خدا ایمان آورده و کار شایسته‏ ای کرده باشد بدیهایش را از او بسترد و او را در بهشتهایی که از زیر [درختان] آن جویبارها روان است درآورد در آنجا بمانند این است همان کامیابی بزرگ (۹)

وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِینَ فِیهَا وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿۱۰﴾

و کسانی که کفر ورزیده و آیات ما را تکذیب کرده‏ اند آنان اهل آتشند [و ] در آن ماندگار خواهند بود و چه بد سرانجامی است (۱۰)

مَا أَصَابَ مِنْ مُصِیبَهٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَنْ یُوْمِنْ بِاللَّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿۱۱﴾

هیچ مصیبتی جز به اذن خدا نرسد و کسی که به خدا بگرود دلش را به راه آورد و خدا[ست که] به هر چیزی داناست (۱۱)

وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَی رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ﴿۱۲﴾

و خدا را فرمان برید و پیامبر [او] را اطاعت نمایید و اگر روی بگردانید بر پیامبر ما فقط پیام‏رسانی آشکار است (۱۲)

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُوْمِنُونَ ﴿۱۳﴾

خدا[ست که] جز او معبودی نیست و مومنان باید تنها بر خدا اعتماد کنند (۱۳)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَأَوْلَادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿۱۴﴾

ای کسانی که ایمان آورده‏ اید در حقیقت برخی از همسران شما و فرزندان شما دشمن شمایند از آنان بر حذر باشید و اگر ببخشایید و درگذرید و بیامرزید به راستی خدا آمرزنده مهربان است (۱۴)

إِنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَأَوْلَادُکُمْ فِتْنَهٌ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿۱۵﴾

اموال شما و فرزندانتان صرفا [وسیله] آزمایشی [برای شما]یند و خداست که نزد او پاداشی بزرگ است (۱۵)

فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِیعُوا وَأَنْفِقُوا خَیْرًا لِأَنْفُسِکُمْ وَمَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۱۶﴾

پس تا می‏ توانید از خدا پروا بدارید و بشنوید و فرمان ببرید و مالی برای خودتان [در راه خدا] انفاق کنید و کسانی که از خست نفس خویش مصون مانند آنان رستگارانند (۱۶)

إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ ﴿۱۷﴾

اگر خدا را وامی نیکو دهید آن را برای شما دو چندان می‏ گرداند و بر شما می ‏بخشاید و خدا[ست که] سپاس‏پذیر بردبار است (۱۷)

عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَهِ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿۱۸﴾

دانای نهان و آشکار [و] ارجمند سنجیده‏ کار است (۱۸)