شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان

تعریف بی نظمی

کارشناسان روانشناسی کودک از دانشگاه آکسفورد و دانشگاه پیتسبورگ می گویند: اصطلاح اختلال برای کودکان تا 5 سال باید با احتیاط استفاده شود، تا اعتبار آن  زیر سوال نرود. استادان فرانسیس گاردنر و دانیل سون شاو می گویند: شواهد بسیار محدودی وجود دارد که نشان می دهند مشکلات پیش دبستانی به مشکلات بعدی زندگی یا اختلال رفتاری می انجامند. نگرانی در مورد تمایز بین رفتار های طبیعی و غیرطبیعی در این دوره از رشد وجود دارد. گفته شده: رویکرد محافظه کارانه برای رسیدگی به مسائل رفتاری و عاطفی در این گروه سنی بهترین گزینه است.

اختلالات رفتاری و عاطفی در اوایل کودکی

به ندرت در کودک زیر 5 سال تشخیص اختلال رفتاری جدی ممکن است. با این حال ممکن است گاهی  علائم اختلال نشان داده شود. در اینجا به برخی از آن ها اشاره شده است:

·        اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD)

·        اختلال مخالف مخالف (ODD)

·        اختلال طیف اوتیسم (ASD)

·        اختلال اضطراب

·        افسردگی

·        اختلال دو قطبی

·        اختلالات یادگیری

·        اختلالات رفتاری

احتمالا در مورد بسیاری از این موارد اطلاعاتی را به دست آورده اید. برخی دیگر نادر هستند یا اغلب خارج از بحث درباره روانشناسی کودک قرار دارند. به عنوان مثال، ODD شامل طغیان های عصبی است. اما تشخیص آن بستگی به رفتارهایی دارد که بیش از شش ماه به طور مداوم ادامه می یابد و عملکرد کودک را مختل می کند. اختلال سلولی یک تشخیص بسیار جدی تر است و شامل رفتارهایی است که برای همه افراد بی رحمانه تلقی می شود. این می تواند شامل خشونت جسمی و حتی فعالیت مجرمانه باشد که این رفتارها در کودکان پیش دبستانی بسیار نادر است. در عین حال، اوتیسم در واقع طیف گسترده ای از اختلالات است که می تواند کودکان را از طرق مختلف از جمله رفتاری، اجتماعی و شناختی تحت تأثیر قرار دهد. آن ها یک بیماری عصبی قلمداد می شوند و برخلاف سایر اختلالات رفتاری، این علائم ممکن است در اوایل شیرخوارگی شروع شود. طبق اعلام انجمن روانپزشکی آمریکا، از هر 68 کودک یک کودک مبتلا به اختلال اوتیسم تشخیص داده شده است.

رفتار و مشکلات عاطفی

ممکن است کودک خردسال یک مشکل رفتاری و یا عاطفی موقت را تجربه کند. بسیاری از این موارد با گذشت زمان از بین می روند و این به صبر و درک والدین نیاز دارد. در بعضی موارد، مشاوره ضروری است و ممکن است در کمک به کودکان در مقابله با عوامل استرس زا موثر باشد. یک مشاورحرفه ای می تواند به کودک شما کمک کند تا یاد بگیرد چگونه عصبانیت خود را کنترل کند، چگونه از طریق احساسات خود کار کند و چگونه به طور موثرتری نیازهای خود را رفع کند. به دلایل واضح، دارو درمانی در این سن بحث برانگیز است.

کدام یک از سبک های والدین مناسب تر است؟

روش های تربیتی والدین به ندرت مقصر مشکلات رفتاری کودک هستند.

هنگامی که در مورد سبک های فرزندپروری صحبت می کنیم، چهار نوع اصلی را می توان نام برد:

1. فرزند پروری اقتدارگرایانه، قوانین سخت و بدون سازش و بدون هیچ گونه نتیجه ای از طرف فرزندان.

2. فرزند پروری معتبر، قوانین سختگیرانه است، اما والدین مایل به گوش دادن و همکاری با فرزندان خود هستند. بیشتر دموکراسی تا فرزند پروری استبدادی است.

3. فرزند پروری مجاز، به ندرت قانون در آن وجود دارد و تعداد کمی از خواسته های کودکان  برآورده می شود. در این خانه نظم و انضباط شدت کمتری دارد و والدین به طور معمول نقش دوست را بر عهده می گیرند.

4. فرزند پروری بدون حل و فصل، در این نوع فرزند پروری بدون قواعد و شامل تعامل بسیار کمی است. این والدین از فرزندان خود جدا شده و ممکن است آن ها را کنار بزنند و از آن ها غفلت کنند.

والدین وظیفه شناس به احتمال زیاد باعث رشد فرزندان سالم و شاد می شوند. شایستگی عمومی را پرورش می دهند. کودکان به قوانین و پیامد های روشنی نیاز دارند، اما به والدینی نیز نیاز دارند که مایل به گوش دادن و راهنمایی باشند.

با فرزندان خود صبور باشید

همدلی، نگرش مشارکتی و خلق و خوی آرام از ویژگی های اساسی والدین است. بزرگ کردن کودکان با مشکلات رفتاری آسان نیست. اما قبل از اینکه عجله کنید آن ها را تشخیص دهید. یک پزشک متخصص اطفال  می تواند در این زمینه به شما کمک کند.