سلام نو – سرویس سیاسی: "من این حکم را با هیچ چیز عوض نمی کنم." این جمله‌ای است که آیت‌الله خامنه‌ای چهل سال پیش و در 28 دی ماه سال 1358 در نخستین خطبه نماز جمعه خود گفتند.
یازده ماه از انقلاب می‌گذشت و پس از درگذشت امام جمعه محبوب تهران، آیت‌الله سید محمود طالقانی، این جایگاه در اختیار آیت‌الله حسینعلی منتظری قرار داشت. منتظری فقیهی مبارز و توانا، شاگرد نزدیک امام خمینی و یکی از رهبران اصلی انقلاب ایران بود. با این همه او پس از مدتی کوتاه پیغام داد که به خاطر حضور در حوزه علمیه قم می‌خواهد با ترک تهران به قم برود و همین باعث شد تا به پیشنهاد خود آیت‌الله منتظری و موافقت امام، حجت‌الاسلام سیدعلی خامنه‌ای روحانی جوان، محبوب و سخنور خراسانی به عنوان امام جمعه تهران منصوب شود.
24 دی ماه 1358 امام حکم را صادر می‌کند و 28 دی ماه خامنه‌ای جوان پشت تریبون قرار می‌گیرد و با صدا و لحن گیرای خود اولین خطبه را ایراد می‌کند، آن هم در حالی که حسن روحانی، هادی غفاری، حسینعلی منتظری، مهدی بازرگان و دیگر چهره‌های موثر انقلاب در صف نماز جمعه به چشم می‌خوردند.
او با ذکر یاد و خاطر آیت‌الله طالقانی می‌گوید: این مسند فقیهی همچون حضرت آیت الله منتظری است. استاد بزرگوار ما و استاد بزرگوار حوزۀ علمیه. لیکن اکنون چنین شده است... من این حکم را با هیچ چیز عوض نمی کنم...
در تمام چهل سال آینده ثابت شد که منبر نماز جمعه و امام جمعه تهران برای خطیب توانمند آن روزها و رهبر سال‌های آینده اهمیت بسیار خاصی دارد و او واقعا حکم امام را با چیز عوض نمی‌کند، چنان‌چه بعد از به رهبری رسیدن هم آیت‌الله خامنه‌ای ائمه جمعه تهران را با قید موقت منصوب می‌کردند و تنها خود امام جمعه تهران بودند.
حالا امام جمعه دائمی تهران امروز در حالی پشت تریبون نماز جمعه قرار می‌گیرد که تنها یک روز با 40 ساله شدن سالگرد اولین خطبه خوانیاش فاصله دارد. او حالا در حالی خطبه سال چهلم را می‌خواند که شرایط کشور بسیار حساس، مهم و بحرانی است و چشم‌ها در داخل و خارج به این نماز جمعه دوخته شده است.
امروز آیت‌الله خامنه‌ای در حالی پشت تریبون قرار می‌گیرد که سال سخت 98 با اعتراضات آبان و جانباختگانش، ترور شهید سردار قاسم سلیمانی، کشته شدن مردم در تشییع او در کرمان و ساقط شدن بوئینگ اوکراینی و کشته شدن مسافرانش بیش از پیش سخت و جان‌کاه شده و جان را به لب همه رسانده.
رهبری در تمام این سال‌ها خطبه مهم کم نداشته. از سال‌های بحرانی دهه شصت تا آغاز رهبری. از تیر ماه 78 تا خرداد 88 خطبه‌های رهبر انقلاب تاثیراتی مهم و غیر قابل انکار بر فضای سیاسی ایران داشت و به نظر می‌رسد امروز نیز می‌توان منتظر خطبه‌ای مهم و اثر گذار بود.
برخی مثل حسام آشنا، مشاور رئیس جمهور، این نماز جمعه را نماز جمعه وحدت می‌دانند و می‌نویسند: این جمعه جمع‌مان جمع است. جای حاج قاسم‌مان خالی است. همه آن‌هایی که فریاد می‌زدید: «من‌هم یک قاسم هستم.» جمعه جایش را پر کنید. با نفس حق رهبری دل‌ها آرام خواهد شد.
برخی مثل فرید مدرسی، روزنامه‌نگار، اما این خطبه را داری پیام‌هایی خاص می‌دانند و می‌گویند: به نظر می‌رسد فردا آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب در نمازجمعه تهران قرار است اظهارات پراهمیتی را بیان کنند. قاعدتا این سخنان می‌تواند پیامی برای داخل و خارج داشته باشد تا شاید از رویای جستجوگرانه خارج شوند و از مستی فرو رفته در آن، برون آیند و واقع‌گرایانه ایران را ببینند.
هر چه که هست خطبه امروز رهبری از هر نظر تاریخی است و می‌تواند صحنه سیاست داخلی و خارجی ایران را دست‌خوش تحولاتی جدی و شاید برگشت ناپذیر بکند، باید صبر کرد و دید خطیب صاحب سبک و امام جمعه با سابقه تهران امروز چه می‌کند و چه اندیشه‌ای برای فردا دارد.
