سلام نو – سرویس سیاسی: آیت الله هاشمی وقتی در انتخابات خبرگان سال 94 شرکت کرد خودش می دانست که این آخرین بار است که قرار است توسط مردم انتخاب شود. او دوازده بار خود را در معرض رای مردم قرار داد وبه جز چند مورد آرای مردم را از آن خود کرد.
به گزارش سلام نو، غروب نوزده دی سال 95 وقتی خبر درگذشت آیت الله هاشمی در فضای رسانه ای پیچید خیلی ها آن را شایعه قلمداد کردند. بسیاری باور نمی کردند آیت الله هاشمی که خیلی از بدنه رای دهنده به روحانی به او دل بسته بودند در حالی که مشکل خاصی به لحاظ جسمی او را تهدید نمی کند از دنیا برود.
با این حال آیت الله هاشمی در میان بهت همگان در سن 82 سالگی از دنیا رفت. از بین قاب های به جا مانده از آن روزها به جز تشییع باشکوهی که برای آیت الله هاشمی برگزار شد بیش از همه چهره نگران حسن روحانی جلب توجه می کرد. روحانی یک سال پیش از انتخابات دور دوم ریاست جمهوری اش مهم ترین پشت و پناهش را از دست داد.
اکبر هاشمی رفسنجانی از معدود سیاسیون پس از انقلاب است که واژه سیاستمدار به معنای واقعی روی او می نشیند. رفتار سیاسی هاشمی در آخرین روزهای عمرش در انتخابات مجلس خبرگان تایید کننده همین امر است.
بسیاری هاشمی را نقطه توازن نظام می‌دانستند. شاید به همین خاطر بود که اقشار گوناگون در فضای مبهم سال 92 از هاشمی درخواست برای حضور داشتند. درخواستی که اگرچه پس از کش و قوس های مختلف با پذیرش هاشمی همراه شد اما دست آخر با رد صلاحیت شورای نگهبان هاشمی به ریاست جمهوری نرسید. هرچند او پتانسیل رای آوری خود را در اختیار روحانی قرار داد و همین یکی از مهم ترین دلایل تشکیل دولت توسط روحانی در سال 92 بود.
بدون تردید آیت الله هاشمی یکی از عجیب ترین شخصیت های تاریخ معاصر کشورمان است. او در نظام جمهوری اسلامی به هر چه در ساختار قدرت خواست رسید. هم رئیس مجلس شورای اسلامی شد هم رئیس مجلس خبرگان و هم رئیس جمهور. با این حال سال 84 و 88 را می توان مهم ترین برهه زندگی سیاسی آیت الله هاشمی دانست.
دو قطبی تصنعی سال 84 حربه هوشمندانه احمدی نژاد بود که باعث شد در نظر بسیاری هاشمی نماینده حاکمیتی که مردم از آن ناراضی هستند به حساب بیاید و احمدی نژاد مردی از جنس مردم. اگرچه خیلی زود این تبلیغات انتخاباتی رنگ باخت اما به هر حال دیر شده بود. هاشمی که آن روزها بیشتر در بین مردم با نام رفسنجانی شناخته می شد رای نیاورد تا روزهای تلخ احمدی نژاد فرا برسد. حرف گزافی نیست اگر بگوییم رفسنجانی اوایل دهه هشتاد محبوب نبود. با این حال در چهار سال اول دولت احمدی نژاد مردم شاهد بودند حرف های رئیس جمهور اسبق در رابطه با احمدی نژاد پر بیراه نبود.
از سال 84 به بعد رفته رفته شاهد یک تغییر برند بودیم. رفسنجانی که منتقد فراوانی داشت به آیت الله هاشمی تبدیل شد و عملکرد اسفبار احمدی نژاد هم باعث شد تا نگاه ها به آیت الله تغییر کند. در این بین سال 88 را می توان یکی از مهم ترین نقاط عطف زندگی هاشمی دانست. آیت الله هاشمی از فردای خطبه ای که در نماز جمعه سال 88 خواند مسیرش را هر چند پر پیچ و خم انتخاب کرد. شاید برای همین بود که خیلی از مخالفان سرسخت او در دهه های قبل در سال های پایانی عمر به طرفداری از او برخاستند.
فراز و نشیب های زندگی آیت الله هاشمی بسیار قابل توجه است. یک روز با شعار " آزادی اندیشه، با هاشمی نمیشه" از او پذیرایی می شد و یک روز با شعار "صل علی محمد، ناجی ملت آمد" . شاید برای همین است که لقب آقای خاص سیاست ایران برازنده اوست.
در این سه سالی که آیت الله هاشمی از دنیا رفته نیازی به بیان نیست که چه بر کشور گذشته است. هاشمی در طی چند دهه فعالیت سیاسی اش هم مقابل تحجر می ایستاد هم به رادیکال ها نهیب می زد. نقش او در تنظیم رابطه حاکمیت با فضای سیاسی – اجتماعی هم انکارناپذیر بود. درگذشت پر حرف و حدیث هاشمی توازن قدرت در ساختار حاکمیت را به هم زد و در این سه سال بسیاری از مخالفان او نیز بر این مساله صحه می گذارند.
