سلام نو – سرویس سیاسی: بنزین بالاخره پس از اما و اگرهای بسیار گران شد، گران شدنی که تا همین حالا هم انتقادات بسیاری را در پی داشت به خصوص از سوی نمایندگان مجلس که نسبت به اینکه مجلس از این اتفاق بی اطلاع بوده دلخور هستند و به حذف مجلس از پروسه قانونگذاری انتقاد میکنند.
فشار مردم به حدی افزایش یافت که هم مجتبی ذوالنور اصولگرا و هم محمود صادقی اصلاحطلب هر دو از ضرورت توقف چنین طرحی سخن گفتند. ذوالنور گفت که با نمایندگان تماس گرفته و موافقت آنان را برای توقف طرح جلب کرده و محمود صادقی در توییتی نوشت: در جلسه فوقالعاده هیأت رییسه فراکسیون امید طرح فوریتی بازگشت قیمت بنزین به قیمت قبل از ۲۴ آبان تصویب و تقدیم مجلس شد.
حالا و پس از حمایت رهبری از این طرح همه چیز تغییر کرده است و بعید است ذوالنور یا صادقی کاری از پیش ببرند. اسدالله عباسی سخنگوی هیات رئیسه مجلس پس از پایان جلسه غیرعلنی صبح یکشنبه مجلس شورای اسلامی در جمع خبرنگاران اعلام کرد: طرح سهمیهبندی سوخت براساس اصل ۱۷۶ قانون اساسی به تصویب شورای عالی امنیت ملی رسیده و پس از تایید سران سه قوه و رهبر معظم انقلاب امروز لازمالاجرا است.
او البته گفته که مقرر شده کمیسیون برنامه و بودجه و مرکز پژوهشهای مجلس ایراداتی که در شیوه اجرای این طرح وجود دارد را بررسی کرده و پیشنهادات خود را جهت رعایت رفاه حال مردم به دولت اعلام کند.
با این تفاسیر به نظر میرسد بازگشت طرح بنزین سه هزار تومانی عملا غیرممکن شده و بعد از مدتی شوکی دیگر به اقتصاد ایران تحمیل شده، شوکی که اثر روانی قابل توجهی دارد.
شاید این سوال برای شما هم پیش بیاید که چرا بنزین مثل دیگر کالاها سالیانه و در ابتدای هر سال افزایش نیافت تا هم فشار بر مردم کاهش یابد هم امروز بنزین به قیمت واقعی خود نزدیکتر باشد.
برای پاسخ به این سوال باید به تجربه دولت اصلاحات نگاه کرد. در دولت سید محمد خاتمی بنزین بر اساس یک برنامه مشخص سالانه بین 15 تا 20 درصد افزایش مییافت تا اینکه در آخرین سال دولت اصلاحات و اولین سال مجلس هفتم چهره اقتصادیای مثل احمد توکلی و رئیس وقت مجلس یعنی غلامعلی حداد عادل طرحی را با عنوان«تثبیت قیمتها» مطرح کردند که منظور از آن تثبیت قیمتهای 9 قلم کالا (حامل های انرژی) بود.
بر اساس این طرح دیگر دولت اجازه نداشت هر سال قیمت سوخت و سایر اقلام سوختی را افزایش دهد. از سال 83 که آخرین سال دولت سید محمد خاتمی بود یعنی 15 سال پیش دولت مجبور شد قیمت سوخت و دیگر حاملهای انرژی را ثابت یا بسیار کم نگه دارد که کشور را اسیر یک سیاست پوپولیستی خفه کننده کرد.
اما چرا نمایندگان مجلس باید چنین تصمیم غلطی بگیرند و بعد هم آن را هدیه مجلس به ملت نیز بدانند؟ پاسخ این سوال را صادق زیباکلام داده و آن را پوپولیسم دانسته. زیباکلام با اشاره به مشکل تصمیمات پوپولیستی به سلام نو گفت: نظام ما اسیر پوپولیسم است و به خاطر پوپولیسم حاضر نشدند بنزین را سالی 10 تا 15 درصد گران کنند، چرا؟ چون میخواستند محبوب و قهرمان باقی بمانند. یادتان باشد که دو سال پیش میگفتند قرار است بنزین افزایش یابد ولی مجلس و دولت به سرعت تکذیب کردند و یک نفر هم به خاطر شایعه پراکنی بازداشت شد.
حالا سران قوا با تمام کاستیها گامی برداشتند، گامی که جای نقد دارد و باید برای آن چاره اندیشیهای بسیار کرد ولی آیا پدید آورندگان شرایط امروز نیز مورد نقد قرار میگیرند؟ دولت روحانی چرا قیمت ارز و بنزین را سرکوب کرد؟ دولت احمدینژاد چرا افزایش قیمت بنزین را متوقف کرد؟ مجالس این دوران چرا با افزایش قیمتهای گام به گام مخالفت کردند؟
حالا که گام نخست در این مسیر مهم با این همه هزینه برداشته شده کاش دولت و دیگر نهادهای مسئول بتوانند با مدیریت درست و طی کردن گام به گام این مسیر از تجمیع دوباره فشارها جلوگیری کنند و بخشی از اقتصاد بیمار ایران را درمان کنند.