نقد فیلم «مطرب» / فیلم مطرب یک فیلم تمام عیار از سینمای فیلم فارسی است / + تیزر فیلم

کارگردان : مصطفی کیایی

تهیه‌کننده : مصطفی کیایی

نویسنده : مصطفی کیایی

بازیگران : پرویز پرستویی، محسن کیایی، الناز شاکردوست، مهران احمدی، حسین امیدی، امین مقدم، عایشه گل جوشکن و ...

موسیقی : آرمان موسی‌پور

فیلم‌برداری : حسین جلیلی

تدوین : نیما جعفری جوزانی

توزیع‌کننده : فیلمیران

تاریخ‌های انتشار : ۱۵ آبان ۱۳۹۸

مدت زمان : ۱۰۷ دقیقه

تیزر فیلم مطرب

سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر | مرتضی کوه مسکن : مصطفی کیایی کارگردانی که در کارنامه کاری خود فیلم های خوبی همچون خط ویژه، بارکد، چهار راه استامبول و ... را دارد، در آخرین فیلم خود کاری به شدت سخیف همانند فیلم های فارسی و کاباره ای سینمای پیش از انقلاب را تولید کرده است.

مصطفی کیایی در فیلم «مطرب» تمامی شاخصه های اینکه فیلمش را فیلمی مبتذل در نظر بگیریم در خود گنجانده است و موقعیت های کمدی فیلم نیز اغلب شامل شوخی های جنسی است که به سختی می تواند در سالن سینما خنده را برلب های تماشاگرانش بنشاند، اما استفاده از ترکیب بازیگرانی خوب، در کنار سوژه جذاب و نزدیکی گریم نقش پرویز پرستویی (ابراهیم خوش سینه) به خواننده لس آنجلسی ابراهیم حامدی (ابی) و حواشی که این اواخر درباره توقیف فیلم مطرح شده بود می تواند این فیلم را به فیلمی گیشه ای و پر مخاطب بدل کند.

کیایی که کارش را با دستیار کارگردانی آغاز کرده بود، با ساخت فیلم هایی نظیر بارکد، چهار راه استامبول، خط ویژه، ضد گلوله، عصر یخبندان و ... نام خود را به عنوان یک کارگردان خوش ساخت بر سر زبان ها انداخت و نام وی در مقام کارگردان و نویسنده فیلم مطرب قبل از تماشای این فیلم توقع مخاطب را برای تماشای یک فیلم خوش ساخت ناخودآگاه بالا می برد.

مصطفی کیایی همانند شش کار قبلی خود نگارش فیلمنامه را نیز خودش بر عهده دارد، اما بر عکس کارهای قبلی در این فیلم اثری از آن انسجام و خط پی رنگ داستان وجود ندارد و مخاطب با یک فیلمنامه و قصه بی نهایت شلخته که کارگردانش می خواهد در یک سوم پایانی فیلم، تمامی حرف های خود را چه توسط دیالوگ های گل درشت چه توسط راوی بزند، مواجه می شود.

کیایی در اولین فیلم بلند خود یعنی فیلم «بعد از ظهر سگی سگی» نشان داده بود که همانقدر می تواند کارگردان خوب و پخته ای باشد که نامزد و برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شود همانقدر هم می تواند کارگردان سطحی نگر و مبتدی باشد.

ساخت فیلم به بهانه گردش در ترکیه

گویا در این فیلم مصطفی کیایی تصمیم داشته مدتی به همراه خانواده خود در ترکیه به تفریح بپردازد، حالا با خود تصمیم گرفته در همین حین فیلمی را نیز جلوی دوربین ببرد و یک تیم عظیم را بی هیچ دلیلی با هزینه‌ زیادی در ترکیه چرخانده و نتیجه‌اش فیلم «مطرب» شده است و علیرغم میل باطنی کارگردان که می خواسته یک فیلم کمدی موزیکال بسازد، نه اثری از کمدی موجود است و نه موزیکال.

خطر اسپویل داستان

ابراهیم خوش سینه با بازی پرویز پرستویی یک خواننده کوچه بازاری است که در بحبوحه‌ی انقلاب شروع به کار می‌کند و با آغاز انقلاب فرصتی برای مطرح شدن پیدا نمی‌کند و راهی زندان می‌شود، پس از آزادی از زندان همواره در آرزوی خوانندگی می‌سوزد ولی به دلایل مختلف موفق به این کار نمی‌شود و پسرش فواد با بازی محسن کیایی طلب زیادی بالا می‌آورد و به خارج از کشور فرار می‌کند و در آن‌جا خواننده سبک رپ می‌شود، ابراهیم به همراه دخترش زیبا با بازی الناز شاکردوست و نوازنده‌اش ماشالله با بازی مهران احمدی از یک فرصت به دست آمده استفاده می‌کنند و راهی ترکیه می‌شوند تا در آن‌جا کنسرتی به نمایندگی از ایران اجرا کنند و ...

همه بازیگران کمتر از حد انتظار ظاهر شده اند

در فیلم مطرب که این روزها گیشه داغی را تجربه می کند، محسن کیایی تنها فردی است که همانند کارهای خوب سابقش خوش درخشیده و توانسته حجم زیادی از کمدی موقعیت قصه را خلق کند و در سالن خنده را بر لب تماشاگر بیاورد، وی که برادر کارگردان نیز محسوب می شود در تمامی فیلم های قبلی برادرش نیز حضور داشته و در واقع همین حضورها موجب  شده است که محسن کیایی امروز یک چهره شاخص در بین بازیگران سینما باشد.

پرویز پرستویی که در ادامه سیر نزولی خود در قبول پیشنهادات بازیگری پس از ایفای نقش در فیلم لس آنجلس تهران، بازی بسیار بدی را در این فیلم از خود ایفا کرده است و این افسوس را در مخاطب ایجاد می کند که چرا بازیگری با این حجم توانایی باید پذیرش همچنین نقش های سخیفی را قبول کند و گویا سینمای پرستویی را می توان به قبل از دهه 90 و بعد از آن تقسیم کرد.

وی در دهه 90 هیچ کار شاخصی را انجام نداده است و در تمامی فیلم های بعد از سال 90 کمتر از حد انتظار ظاهر شده است و اصلاً هیچ شباهتی به پرستویی فیلم های مارمولک، آژانس شیشه ای، مرد عوضی، به نام پدر و ... ندارد.

مهران احمدی هم در این فیلم بازی بی هویتی از خود بروز داده است و جز چند تیکه کلامی و شوخی های جنسی کار خاصی را انجام نداده  و می توان فیلم مطرب را جز یکی از نقش های خنثی پرونده کاری وی محسوب شود.

الناز شاکردوست هم آنقدر در این فیلم پر فروغ ظاهر نشده است و نمی توان مطرب را  اثری ماندگار در پرونده کاری وی لحاظ کرد.

شخصیت نازان تا دقایق پایانی فیلم در هوا معلق است و بیننده فقط می داند که او خواننده ای مطرح در ترکیه است، نه علاقه و اعتماد وی به فواد پخته و قابل باور است و نه گذشته او که تا لحظات پایانی فیلم مبهم است، گویا کارگردان میخواهد در حد چند دیالوگ از زبان نازان سرگذشتش را به مخاطب بقبولاند.

عایشه گل جوشکن بازیگر و خواننده ترک و ایفاگر نقش نازان در این فیلم نتوانسته همانند سایر بازی هایش در بسیاری از سریال های تلویزیونی ترکیه ظاهر شود و او نیز همانند سایر بازیگرهای این سریال کمتر از حد انتظار ظاهر شده و تغییرات لهجه ای، جذابیت حضور یک بازیگر و خواننده ترک و حتی صحبت کردن هایش در خلال فیلم به زبان فارسی هم نتوانسته مخاطب را جذب بازی خود کند.

ویدئو از اجرای زنده عایشه گل جوشکن بازیگر نقش نازان در فیلم سینمایی «مطرب»

سکانس هایی از فیلم بی معنا و بی سر و ته است و همانطور که حذف آن لطمه ای به قصه وارد نمی کند، حضور آن نیز کمکی به پیشبرد قصه نمی کند، از قبیل سکانس ازدواج زیبا، اصلاً حضور آن سکانس های ازدواج و جدایی چه دلیلی جز آب بستن به قصه می تواند داشته باشد.

حضور راوی نیز نتوانسته کمکی به پیشبرد قصه کند، تا هرآنچه که نمی تواند کارگردان در فیلم به تصویر بکشد، از زبان شخصیت اصلی داستان در مقام راوی به گوش مخاطب برساند.

کنایه های اجتماعی فیلم نیز به حدی ناکارآمد هستند که حضورشان در فیلمنامه عجیب به نظر می رسد و در سطح شعارگونه و یا طنز موقعیت کلامی باقی می ماند، از قبیل اینکه در ترکیه نیز فردی مانند آقای علم الهدی وجود دارد که کنسرت ها را لغو کند و ...

علاوه بر استفاده از آهنگ های خواننده ترک ( ابراهیم تاتلیس) در سکانسی از فیلم کارگردان دست به گریم شخصی شبیه به ابراهیم تاتلیس خواننده ترک زده است که آن هم فقط برای لحظاتی مخاطب را برای دیدن چهره این خواننده ترک زبان بر سر شوق می آورد.

نام فیلم همانند پوستر فیلم کپی است

هر چند که زمزمه هایی مبنی بر کپی بودن پوستر این فیلم مطرح شده بود، شاید جالب باشد که بدانید حتی نام این فیلم نیز کپی از فیلمی ساخته اسماعیل نوری‌علاء در سال 1351 است و در آن فیلم بازیگرانی همچون جمشید مشایخی، نیلوفر، مرتضی احمدی، عزت‌الله مقبلی، مهری ودادیان و ... به ایفای نقش پرداخته اند.

دیالوگ های موتیف فیلم :

1- اگر یک ماه دیرتر انقلاب می‌شد چه می‌شد؟

2- در رو ببندید، پنجره ها رو ببندید، پرده ها رو هم بکشید با هم حرف بزنیم.

بیشتر بخوانید :

نقد فیلم «هزار تو» / کپی برداری نادرست از سینمای فرهادی

« مطرب »